Sudden infant death syndrome (SIDS) is de plotselinge, onverwachte dood van een zuigeling of jong kind. De doodsoorzaak kan niet worden bepaald door een volgende autopsie.
Tekenen van wiegendood
Helaas zijn er geen aanwijzingen die direct wijzen op de nadering van een wiegendood. Er zijn echter risicofactoren waarvan het belang de afgelopen jaren door talrijke onderzoeken is aangetoond. Deze omvatten vooral moederlijk roken gedurende zwangerschap en de buikligging van het kind tijdens de slaap.
Bovendien, oververhitting van het kind in de slaap, te sterke bedekking van de hoofd en onvoldoende voldoening worden beschouwd als risicofactoren. Zelfs als er geen veilige referentietekens zijn bij het naderen van wiegendood, zijn er toch indicaties die een bijzonder hoog risico kunnen betekenen voor het algemene optreden van wiegendood. Waaronder ademhaling pauzes van het kind (apneu-fasen), zeer hevig zweten van het kind tijdens de slaap, ongewoon bleke huid van het kind tijdens de slaap of blauwe plekken of blauwe verkleuring van de armen en benen tijdens de slaap.
Als een van deze symptomen optreedt, moet het kind de kinderarts raadplegen en geïnformeerd worden. Kinderen die al een soortgelijke ervaring hebben meegemaakt, lopen ook een bijzonder risico op wiegendood. Hetzelfde geldt voor kinderen van wie broers en zussen zijn overleden door een wiegendood.
Maatregelen bij vermoedelijke ademhalingsstilstand
Het eerste dat u moet proberen, is het kind wakker maken. Dit mag in geen geval worden geschud, aangezien dit hersenbloedingen kan veroorzaken. Als het niet lukt om het kind wakker te maken, reanimatie maatregelen moeten worden genomen totdat de spoedarts arriveert. Het kind wordt tweemaal direct geventileerd mondnaar de mond reanimatie en dan een hart massage wordt 30 keer uitgevoerd. Deze verandering wordt continu doorgevoerd totdat een spoedarts arriveert of het kind weer functionerende vitale functies vertoont.
Diagnostiek
Allereerst moet de exacte geschiedenis worden verzameld en moet de "sterfscène", dwz de slaapsituatie, worden overwogen. Een autopsie volgens gestandaardiseerde richtlijnen is echter noodzakelijk om de exacte diagnose van wiegendood te garanderen. De eerste stap is om andere doodsoorzaken van het kind uit te sluiten.
Als hier ook geen exacte diagnose kan worden gesteld, zijn er enkele aanwijzingen, zoals bloeding op de riep en thymus, evenals wijzigingen in de hersenen en de vergelijking met eerder verzamelde gegevens, die wijzen op wiegendood. Deze veranderingen duiden op een eerder gebrek aan zuurstof, maar dit kon niet worden bewezen met anamnestisch bewijs. De plotselinge kindersterfte zelf kan echter niet betrouwbaar worden bewezen, zelfs niet door autopsie.
Sommige exogene risico's kunnen in principe door de ouders worden vermeden. Deze omvatten met name het feit dat zuigelingen niet op hun buik mogen slapen. Dit is de belangrijkste en meest effectieve preventieve maatregel.
Bovendien moet oververhitting van het kind worden vermeden. Zachte schapenvachten moeten ook worden vermeden, evenals blootstelling van het kind in de zin van passief roken Baby's moeten ook niet alleen in de kamer slapen, maar in de kamer van hun ouders, maar in hun eigen bed.
Regelmatige controles en borstvoeding zijn ook belangrijk voor de kinderen, evenals een vroege behandeling van infecties. Het is echter vooral belangrijk om ouders op te voeden, zodat ze geen simpele fouten maken met mogelijk verwoestende gevolgen. Kinderen met endogene risicofactoren moeten regelmatig aan een kinderarts worden voorgelegd.
Hier moet veel aandacht worden besteed aan zorg en volksgezondheid maatregelen. Voor kinderen met een hoog risico kan een thuismonitor worden verstrekt om te slapen Grensverkeer Dit is echter alleen geïndiceerd voor kinderen met een neiging tot ademhalingsstilstand, premature baby's met misvormde longen en zuigelingen na een eerdere gebeurtenis.
De preventieve werking van deze monitoren is echter niet zeker. Ouders moeten worden getraind in de juiste omgang met het apparaat en moeten leren wat het is reanimatie maatregelen. Om deze reden zijn in de handel verkrijgbare monitoren niet geschikt om wiegendood te voorkomen, maar wekken ze alleen de schijn van verhoogde veiligheid.
Monitoren zonder medisch toezicht is daarom niet redelijk. De beste preventieve maatregel die ouders alleen kunnen nemen, zijn slaapzakken in de juiste maat voor kinderen. Ze moeten ook op hun rug of zij slapen.
De slaapzak voorkomt wikkelen in de deken, houdt de temperatuur constant en laat de armen vrij. Kussens, knuffels of dekens kunnen ook potentiële gevaren voor het kind zijn en moeten worden vermeden. Er zijn kinderen die een bijzonder hoog risico lopen op wiegendood. Bijvoorbeeld kinderen bij wie een broer of zus is overleden aan wiegendood of kinderen met ademhalingsstoornissen.
Voor deze baby's zijn er bepaalde Grensverkeer apparaten voor zogenaamde thuisbewaking. Hier wordt vooral de ademhaling gecontroleerd. Alleen kinderen met een verhoogd risico op wiegendood krijgen echter een thuismonitor voorgeschreven.
Talrijke ouders van volledig gezonde en niet steeds meer bedreigde kinderen maken zich ook nacht na nacht grote zorgen over het welzijn van hun baby's. Daarom zijn er bewakingssystemen ontwikkeld die geen medisch recept vereisen en die privé kunnen worden gekocht. Dit zijn matrassen die de ademhaling bewegingen van het kind.
Ze worden ook wel sensormatten, babyfoons of bewegingsmelders genoemd. De bekendste fabrikanten van deze matrassen zijn Angelcare® en Babysense. Meestal worden deze bewakingssystemen bovendien gecombineerd met een babyfoon voor extra auditieve of visuele bewaking.
De sensormat wordt onder de eigenlijke matras van het bed geplaatst. Het registreert het ademhaling bewegingen van het kind. Zodra er een bepaalde tijd geen beweging is, dwz wanneer de matras een adempauze neemt, gaat er een alarm af.
De tijd vanaf waar een alarm afgaat is gewoonlijk 20 seconden zonder ademhalingsbeweging of minder dan 10 ademhalingscycli per minuut. Er zijn sensormatten van het merk Angelcare® bijvoorbeeld in de online handel vanaf 85 euro te verkrijgen. Sommige onderzoeken hebben aangetoond dat slapen met een fopspeen het risico op wiegendood kan verminderen.
De gegevens hierover zijn echter soms inconsistent. Tot nu toe is vooral duidelijk dat borstvoeding bedoeld is om bescherming te bieden tegen wiegendood. Waarom is nog niet duidelijk.
Er is onderzocht of het een beschermend effect heeft op kinderen die geen borstvoeding krijgen (of kunnen) krijgen als ze slapen met een fopspeen. Deze hypothese is bewezen in verschillende onderzoeken. Dit betekent echter niet dat het kind een fopspeen moet worden opgedrongen.
Al met al geldt dus het volgende: Een fopspeen kan een beschermend effect hebben, vooral bij kinderen die geen borstvoeding kunnen krijgen. Dit geldt echter alleen voor de tijden waarop het kind slaapt en niet voor de wakkere uren. Dit mogelijk beschermende effect betekent niet dat het kind de fopspeen in alle gevallen moet krijgen. Als het kind het niet wil of het verliest tijdens het slapen, mag het niet meer worden aangeboden. Voor kinderen die borstvoeding (kunnen) krijgen, is het belang van de fopspeen als bescherming tegen wiegendood nog niet voldoende duidelijk.
