De ziekte van Farber is een zeer zeldzame stofwisselingsziekte die ernstige lichamelijke beperkingen veroorzaakt en tot de dood leidt. Pasgeborenen ontwikkelen de ziekte alleen als beide ouders drager zijn van hetzelfde defect gen Omdat er geen specifiek is therapie voor de ziekte is het momenteel ongeneeslijk.
Wat is de ziekte van Farber?
De ziekte van Farber is een ongeneeslijke stofwisselingsziekte. In de geneeskunde zijn er verschillende namen voor deze ziekte: ziekte van Farber, syndroom van Farber, ceramodase-deficiëntie of uitgezaaide lipogranulomatose. Het Farber-syndroom is genoemd naar de Amerikaanse patholoog Sidney Farber (1903-1973), die de ziekte ontdekte en beschreef. Deze ziekte is een genetische lysosomale aandoening. De intracellulaire aandoening in de lysosomen is het gevolg van een genetisch defect dat verantwoordelijk is voor langdurige opslag van schadelijke afvalproducten in het lichaam. Aangezien er wereldwijd maar een paar Farber-patiënten zijn, is de ziekte nog steeds niet goed begrepen. Patiënten overlijden meestal in de kindertijd, maar meestal vóór de leeftijd van drie jaar.
Oorzaken
De oorzaak van de ziekte van Farber is een mutatie van de ASAH gen De mutatie wordt autosomaal recessief overgedragen van de oudergeneratie op het nageslacht. De ASAH gen is gecodeerd voor de enzymen ceramidase en zure ceramidase. Als het gen echter is gemuteerd, is er een gebrek aan activiteit van ceramidase en zure ceramidase. Zure ceramidase is een enzym dat verantwoordelijk is voor lysosomale hydrolase. Met de deelname van het enzym ceramidase is hydrolase een katalyse waarbij het lipide ceramide wordt gesplitst in het aminozuur alcohol sfingosine en vetzuur. Bij Farber-patiënten is juist dit proces verstoord. Het uitgangsproduct ceramide blijft dus ongesplitst in de cellen en wordt daar op lange termijn opgeslagen. In oorspronkelijke staat is ceramide een afvalproduct voor het lichaam omdat het door het genetisch defect niet kan worden verwerkt tot het noodzakelijke eindproduct. Daarom behoort het Farber-syndroom tot de stofwisselingsziekten. Als gevolg van stofwisselingsstoornissen kunnen verschillende symptomen optreden, die van patiënt tot patiënt verschillen. Ook bij de ziekte van Farber varieert het tijdstip waarop de symptomen van de ziekte optreden sterk: bij sommige patiënten verschijnen de eerste symptomen in de kindertijd, terwijl bij andere de symptomen verschijnen in de kindertijd. In zeldzame gevallen wordt de ziekte pas na de puberteit duidelijk.
Symptomen, klachten en tekenen
Het verloop van de ziekte loopt sterk uiteen. Wanneer de eerste tekenen van de ziekte op jonge leeftijd verschijnen, manifesteren ze zich meestal eerst in de motorische stoornis. Baby's kunnen bijvoorbeeld hun ledematen of benen niet strekken en zijn zeer beperkt in hun beweging. De gewrichtscontracturen kunnen ook veroorzaken pijn, waarvoor behandeling vereist is pijnstillers Bovendien kunnen periarticulaire knobbeltjes worden gevormd in de organen of gewrichten op zeer jonge leeftijd. Knobbeltjes net onder de huid zijn ook zichtbaar voor het blote oog. Bij zuigelingen is een verandering in de strottehoofd is ook typerend voor de ziekte van Faber. De algemeen term voor de larynxverandering is laryngomalacie. In het ergste geval leidt de verandering van het larynx tot vernauwing van de luchtwegen met luchtweginfecties en zuurstof tekort, evenals verminderde voeding met groeistoornissen. Echter, korte gestalte is ook een typisch teken van de ziekte van Faber, onafhankelijk van laryngomalacie. Andere tekenen van de ziekte van Faber zijn troebelheid van het hoornvlies en neurologische afwijkingen. Het is niet ongebruikelijk voor de milt en lever groter maken. Hepatosplenomegalie zou optreden wanneer beide organen tegelijkertijd worden vergroot. De dood kan al op de leeftijd van 1 jaar optreden als de ziekte agressief vordert of als de diagnose wordt uitgesteld.
Diagnose
Het Farber-syndroom kan zeer snel worden opgespoord en gediagnosticeerd. De diagnose wordt gesteld door de enzymactiviteit van ceramidase te meten of door de afbraak van ceramide te meten. Afbraak van ceramide treedt op in leukocyten of gekweekt huid fibroblasten. Prenatale diagnostiek kan ook worden uitgevoerd bij verdenking, zoals wanneer bekend is dat de ziekte bij een voorouder voorkomt.
Complicaties
In de meeste gevallen van de ziekte van Farber treedt de dood op. Behandeling van de ziekte is niet mogelijk. De complicaties die optreden in de loop van de ziekte lopen sterk uiteen. Symptomen treden echter al vroeg op jeugd, zodat patiënten hun ledematen niet meer goed kunnen bewegen. Dit leidt tot ernstige beperkingen in het dagelijks leven. De patiënt is afhankelijk van hulp van andere mensen. Vaak, pijn komt ook voor, hoewel dit kan worden behandeld met behulp van pijntherapie Vanwege wijzigingen in het strottehoofd, is er een verhoogd risico op luchtweginfectie, wat kan leiden tot de dood. Korte gestalte komt ook meer voor bij de ziekte van Farber, waardoor het leven van de patiënt moeilijker wordt. Bovendien is de lever en milt kan worden vergroot. Behandeling van de ziekte is niet mogelijk. In de meeste gevallen, pijnstillers worden gebruikt om het dagelijks leven draaglijk te maken. In het geval van misvormingen of vervormingen kunnen chirurgische ingrepen worden gebruikt om de ziekte te verlichten. In dit geval zijn er geen verdere complicaties. Beenmerg transplantatie kan ook de symptomen beperken, maar een volledige genezing van de ziekte van Farber is niet mogelijk.
Wanneer moet je naar een dokter?
Helaas kan de ziekte van Farber niet rechtstreeks worden behandeld of voorkomen. Het leidt uiteindelijk tot de dood van het kind voordat het de leeftijd van één jaar bereikt. In dat geval moet de arts worden geraadpleegd als het kind lijdt aan motorische en mentale beperkingen. De beweging van het kind is ook aanzienlijk beperkt. Vanwege de ernstige pijn, veel kinderen huilen continu en er ontstaan kleine bultjes onder de huid Bovendien is medische behandeling noodzakelijk voor luchtweginfecties. Deze worden merkbaar door zwaar ademhaling van het kind. Verder is er ook korte gestalte en algemene verstoringen van ontwikkeling en groei. De ziekte van Farber kan worden vastgesteld door een huisarts of door een kinderarts. De verdere behandeling wordt dan echter door verschillende specialisten uitgevoerd. Bovendien zijn veel ouders en familieleden ook afhankelijk van psychologische behandeling. Dit kan ook rechtstreeks in een ziekenhuis worden aangevraagd. Als de symptomen van de ziekte van Farber acuut optreden en het leven van het kind in gevaar brengen, moet in elk geval een spoedarts worden gewaarschuwd.
Behandeling en therapie
Er is geen effectief therapie voor de ziekte van Farber. De symptomen worden symptomatisch behandeld met pijnstillers en glucocorticoïden De laatste remmen ontstekingsreacties en helpen het cellulaire metabolisme onder controle te houden. Met behulp van plastische chirurgie kunnen ernstige misvormingen in het lichaam worden gecorrigeerd. Op deze manieren worden de symptomen verlicht. De behandelingen vergemakkelijken tot op zekere hoogte het leven van de patiënten. De ziekte vordert echter in de loop van de tijd. Momenteel, beenmerg transplantatie belooft veel voor het verminderen en verbeteren van de ziekte. Er zijn wereldwijd 50 gevallen bekend waarin beenmerg transplantatie is met succes uitgevoerd. Of de procedure de ziekte op lange termijn kan genezen, blijft op dit moment onduidelijk.
Vooruitzichten en prognose
De ziekte van Farber heeft een zeer ongunstige prognose. De ziekte komt slechts in zeer zeldzame gevallen voor, maar leidt tot op heden bij elke gedocumenteerde patiënt tot vroegtijdig overlijden. Getroffen patiënten hebben ouders die allebei hetzelfde genetische defect hebben. Het ASAH-gen is gemuteerd in zowel de biologische vader als de biologische moeder. Dit betekent dat het defecte gen al in de baarmoeder wordt overgedragen tijdens het ontwikkelingsproces van het ongeboren kind. Als gevolg hiervan lijdt het pasgeboren kind onvermijdelijk aan een ernstige stofwisselingsstoornis. De aandoening is niet te genezen bij gebrek aan medische mogelijkheden. Om juridische redenen is het onderzoekers en wetenschappers tot dusver niet toegestaan zich met de mens te bemoeien genetica Dit geldt ook voor ernstige ziekten. Daarom is het onderzocht en getest drugszijn zowel therapieën als behandelmethoden gebaseerd op de voorkomende symptomen van de patiënt. Ondanks alle inspanningen is er tot nu toe geen voldoende medische zorg of alternatieve geneeswijze die leidt tot een vermindering van de symptomen of een langdurige verlichting van bestaande symptomen. Tot op heden sterven patiënten met de ziekte van Farber in de eerste jaren van hun leven. Aangezien in de meeste gevallen de dood plaatsvindt in het derde levensjaar, wordt niet verwacht dat ze de voorschoolse leeftijd bereiken.
het voorkomen
Preventie van de ziekte van Farber is niet mogelijk omdat de ziekte op autosomaal recessieve wijze wordt overgeërfd. Autosomaal recessieve overerving betekent dat beide ouders het gemuteerde gen moeten dragen om het kind de ziekte te laten ontwikkelen. Bovendien moet het defecte allel zich op beide homoloog bevinden chromosomen Dit is de reden waarom de ziekte van Morbus zo zeldzaam is. En het kan verschillende generaties overslaan totdat een ander pasgeboren familielid ziek wordt. Nakomelingen van patiënten met de ziekte van Faber hebben ongeveer 25 procent kans om de ziekte te ontwikkelen. Hoewel ouders de ziekte door een genetisch defect kunnen doorgeven aan hun kinderen, zijn de kinderen zelf meestal gezond. En als slechts één ouder drager is van het defecte gen, blijven hun eigen kinderen gezond, maar kunnen ze het defecte gen doorgeven aan hun nageslacht.
Follow-up
Eierstokkanker follow-up na therapie is voltooid richt zich op het detecteren van tumorherhaling, Grensverkeer en het behandelen van bijwerkingen van therapie, het helpen van patiënten met psychologische en sociale problemen, en het verbeteren en behouden van de kwaliteit van leven. Na de therapie wordt elke drie maanden een controle bij een gynaecoloog aanbevolen. Hoe lang de controles nodig zijn, hangt af van de beoordeling van de behandelende arts. Normaal begint de gynaecoloog de controle met een uitgebreid gesprek, waarin naast lichamelijke klachten ook psychische, sociale en seksuele problemen aan de orde zijn. Daarna voert de gynaecoloog meestal een gynaecologisch onderzoek en een ultrageluid examen. Patiënten die geen specifieke symptomen ervaren, hebben geen verdere speciale onderzoeken nodig. Als er symptomen optreden tijdens de procedure, zoals een toename van de buikomtrek als gevolg van water vasthouden of kortademigheid, verdere onderzoeken, waaronder CT, MRI of PET / CT, kunnen nuttig zijn. Klachten die tijdens het ziekteverloop optreden, dienen door getroffen patiënten serieus te worden genomen en met de behandelende gynaecoloog te worden besproken. De therapie van eierstokkanker omvat vaak radicale chirurgie. Daarom dienen de controle-onderzoeken gebruikt te worden om mogelijke gevolgen van de operatie in een vroeg stadium te kunnen herkennen en behandelen. Eventuele bijwerkingen van noodzakelijk chemotherapie kan ook worden gecontroleerd door regelmatige controles.
Wat u zelf kunt doen
De ziekte van Faber is een zeer zeldzame erfelijke stofwisselingsziekte die als ongeneeslijk wordt beschouwd en die vaak tot de dood leidt jeugd Omdat de ziekte genetisch is, kunnen de getroffenen geen zelfhulp gebruiken maatregelen die een oorzakelijk effect hebben. Paren in wiens familie het Faber-syndroom al is opgetreden, kunnen de mens zoeken genetische counseling voordat u een gezin sticht. Tijdens dit consult worden ze geïnformeerd over de kans dat hun kroost aan deze aandoening zal lijden en op welke spanningen ze in dat geval voorbereid moeten zijn. Kinderen die aan de ziekte van Faber lijden, sterven heel vaak als zuigeling. De getroffen ouders moeten verwachten dat hun kind de leeftijd van drie jaar niet zal bereiken. Gezinnen zouden deze enorme emotionele last niet alleen moeten dragen. Nabestaanden wordt aangeraden om na de diagnose een psychotherapeut te raadplegen. Veel ouders vinden het ook nuttig praten aan andere gezinnen in een vergelijkbare situatie. Omdat de ziekte van Faber zeer zeldzaam is, zijn er geen specifieke steungroepen. Familieleden van kinderen met ernstige kanker geconfronteerd met soortgelijke spanningen. Het lidmaatschap van dergelijke groepen kan daarom nuttig zijn om door de dagelijkse stress heen te werken en er beter mee om te gaan met de hulp van andere getroffenen.
