Kraan-Heise-syndroom is de medische term voor een complex van misvormingen dat voornamelijk bestaat uit onvoldoende ossificatie van de schedel en aplasie van de wervels. Het syndroom is te wijten aan een erfelijke mutatie, die is gebaseerd op een autosomaal recessieve overerving. De prognose is ongunstig en het beloop is meestal dodelijk.
Wat is het Crane-Heise-syndroom?
Kraan-Heise-syndroom is een symptomencomplex uit de groep van erfelijke ziekten. Het syndroom wordt gekenmerkt door een complex van klinische symptomen, zoals onvoldoende ossificatie op de schedel dak, meerdere misvormingen in het gezichtsgebied en veranderde wervellichamen en niet-vereniging van de sleutelbeenderen. Het syndroom werd voor het eerst beschreven door Kraan en Heise in de late 20e eeuw. De naam van de erfelijke ziekte als Crane-Heise-syndroom is geaccepteerd ter ere van de eerste descriptoren. Sinds de eerste beschrijving zijn in totaal slechts negen gevallen van het syndroom gedocumenteerd. Desalniettemin is de onderzoekssituatie vergevorderd. In de tussentijd zouden zelfs etiologische correlaties van de ziekte kunnen worden opgehelderd. Desalniettemin blijft de primaire oorzaak tot dusver onduidelijk, aangezien de onderzoeksopties tot dusver beperkt zijn vanwege het kleine aantal gevallen.
Oorzaken
Erfelijke en genetische factoren liggen ten grondslag aan het Crane-Heise-syndroom. Op basis van het onderzoek van de tot nu toe gedocumenteerde gevallen lijkt het misvormingscomplex niet sporadisch voor te komen, maar is het onderhevig aan familiale clustering. De weinige beschreven gevallen suggereren autosomaal recessieve overerving als de wijze van overdracht van het symptoomcomplex. Een mutatie lijkt het syndroom te begunstigen. Ondertussen is een genetische mutatie causaal in verband gebracht met het symptoomcomplex. De gen causaal geassocieerd met het syndroom komt overeen met het gen FGD1 gelokaliseerd op een X-chromosoom met genlocus p11.21. Dit gen is betrokken bij de regulatie van het Golgi-apparaat door Cdc42 als membraancomponent te activeren.
Symptomen, klachten en tekenen
De kenmerkende klinische symptomen van het Crane-Heise-syndroom zijn onvoldoende verstard schedel dak en achtergebleven ontwikkeling, die zich vaak manifesteert als intra-uteriene groei vertraging Niet voldoende ossificatie van de craniale calvaria houdt verband met onvoldoende mineralisatie van de schedel. Patiënten vertonen bovendien misvormingen in het gezichtsgebied. Als zodanig komen microgenie, gespleten gehemelte en hypertelorisme het meest voor. Veel patiënten hebben ook abnormale neusgaten die ver naar voren wijzen. In sommige gevallen kunnen de oorschelpen van de kinderen ook worden aangetast door misvormingen. In alle tot op heden gedocumenteerde gevallen waren aplasieën aanwezig in het sleutelbeengebied. Deze aplasieën verschijnen als een volledige niet-vereniging van de anatomische structuren. Naast deze aplasieën kunnen ook de halswervels worden aangetast door aplasieën. In ieder geval is het syndroom met zijn veelvoudige misvormingen direct na de geboorte te herkennen.
Diagnose en verloop
De eerste vermoedelijke diagnose van het Crane-Heise-syndroom kan direct na de geboorte worden gesteld door middel van visuele en radiografische diagnose. Beeldvorming onthult aplasie van de sleutelbeenderen. Beeldvorming van de hoofd kan onvoldoende ossificatie bij het schedelgewelf aan het licht brengen. Differentiële diagnoses die moeten worden onderscheiden, zijn onder meer het Yunis-Varon-syndroom, pycnodysostosis of het CDAGS-syndroom naast kleidocraniale dysplasie. Om de diagnose van het Crane-Heise-syndroom te bevestigen, kan moleculair-genetische analyse worden uitgevoerd. Als de eerste vermoedelijke diagnose correct is, levert de analyse het bewijs van een mutatie van de FGD1 gen op een X-chromosoom in genlocus p11.21. Ondertussen is prenatale diagnose van het Crane-Heise-syndroom ook mogelijk. De misvormingen van de hoofd en ruggengraat kan worden gedetecteerd door fijn ultrageluid Misvorming ultrageluid maakt een gerichte zoektocht naar vertebrale en cerebrale misvormingen mogelijk. De prognose voor kinderen met het Crane-Heise-syndroom is altijd ongunstig. In bijna alle gedocumenteerde gevallen stierven de patiënten kort na de geboorte. Een dodelijk verloop is daarom waarschijnlijk.
Complicaties
Het Crane-Heise-syndroom veroorzaakt meerdere misvormingen van anatomische structuren, resulterend in veel leed en ernstige complicaties bij getroffen kinderen. Kenmerkende symptomen zijn een open, onvoldoende versteende schedel en massale ontwikkelingsstoornissen, die zich vaak voor de geboorte manifesteren. De gezichtsmisvormingen worden gekenmerkt door een verplaatsing onderkaak en defecte oogafstand. Misvormde oorschelpen zijn ook niet ongewoon. Kinderen met het Crane-Heise-syndroom vertonen daarom visuele en gehoorstoornissen. Voedselopname is niet mogelijk vanwege de misvormde onderkaak en gespleten gehemelte. Ernstige verstoringen in de anatomische structuren, die de vorm aannemen van vervormde wervellichamen en ontbrekende sleutelbeenderen, verhinderen normale beweging. Door deze ernstige complicaties is een veelbelovende behandeling niet mogelijk en is de prognose in alle gevallen negatief. De levensbeperkingen die verband houden met het Crane-Heise-syndroom kunnen niet worden geëlimineerd, zelfs niet door chirurgie en verdere individuele therapieën. Vooral de ernstige cerebrale misvormingen zijn nauwelijks te corrigeren. De patiënten vertonen zo'n hoge mate van instabiliteit dat zelfs behandelingen om de fasciale misvormingen te corrigeren niet effectief zijn, aldus medische experts. Ook voor het individu is er geen tijd meer therapie nadert, omdat de kinderen ofwel onmiddellijk na de geboorte of een paar uur later sterven.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Het Crane-Heise-syndroom wordt meestal onmiddellijk na de geboorte gediagnosticeerd en de behandeling wordt routinematig gestart. Verdere bezoeken aan de arts zijn vereist als zich symptomen en complicaties voordoen als gevolg van de misvormingen. Als gevolg van een gespleten gehemelte kunnen er bijvoorbeeld problemen zijn met de voeding, die door een specialist moeten worden opgehelderd. Bij misvormingen van de oorschelpen dient een oorarts te worden geraadpleegd. Daarbij is een algemeen consult met een kinderarts zinvol. De arts zal de ouders onder meer de mogelijkheden laten zien voor psychologische ondersteuning en cosmetische ingrepen. Therapeutische begeleiding moet in ieder geval worden geboden. Als het kind op latere leeftijd psychische problemen ontwikkelt, is het essentieel dat dit wordt opgehelderd. Indien zich een ongeval of val voordoet als gevolg van een misvorming, moet de spoedarts worden geraadpleegd. Ongewone symptomen kunnen ook het beste onmiddellijk aan een arts worden voorgelegd. Naast de kinderarts of huisarts kan er een specialist voor erfelijke ziekten of direct de medische spoeddienst worden ingeschakeld.
Behandeling en therapie
Een oorzakelijk therapie bestaat nog niet voor patiënten met het Crane-Heise-syndroom. Hoewel genetische therapieën nu onderwerp van medisch onderzoek zijn, zijn ze nog niet met succes ingevoerd als behandelingsmethode. Mogelijk in de toekomst, na vorderingen in gen therapie, komen er causale behandelingsroutes beschikbaar voor patiënten met het Crane-Heise-syndroom. Met de huidige stand van de geneeskunde is er echter geen genezing in zicht. Vanwege het kleine aantal gedocumenteerde gevallen en het nog kleinere aantal patiënten met een levensduur langer dan een paar uur, worden symptomatische behandelingsopties voor het Crane-Heise-syndroom ook slecht begrepen. Vooral de cerebrale misvormingen zijn nauwelijks te corrigeren. Correcties van de fasciale misvormingen zouden denkbaar zijn, maar gezien de instabiliteit van patiënten met het Crane-Heise-syndroom zijn ze niet doelgericht en zouden ze waarschijnlijk dodelijk eindigen. Om deze reden ligt de focus van de behandeling op het verbeteren van de kwaliteit van leven van het toch al korte leven. Een van de belangrijkste therapiestappen is de psychotherapeutische zorg voor de ouders. Als het syndroom al prenataal is vastgesteld, worden de ouders voorbereid psychotherapie voor de geboorte en het overlijden van het kind, dat waarschijnlijk onmiddellijk postnataal plaatsvindt. Na de bevalling en het overlijden van het kind gaat de therapie in het beste geval door en helpt het gezin om in het reine te komen met wat ze hebben meegemaakt. Omdat het syndroom een erfelijke ziekte is, moeten ouders bovendien worden voorgelicht over de risico's voor toekomstige kinderen.
Vooruitzichten en prognose
In de meeste gevallen veroorzaakt het Crane-Heise-syndroom de dood van de getroffen persoon. Omdat het syndroom het gevolg is van een genetisch defect, kan het ook niet causaal worden behandeld, alleen symptomatisch. De patiënten lijden aan ernstige vertragingen in groei en ook in ontwikkeling. Er ontstaat een gespleten gehemelte en de oren kunnen ook worden aangetast door misvormingen. De misvormingen zelf kunnen worden behandeld door chirurgische ingrepen. Het is echter niet mogelijk om de instabiliteit van de schedel zo te behandelen dat de getroffen persoon kan overleven. Om deze reden leidt het Crane-Heise-syndroom altijd tot een aanzienlijk verminderde levensverwachting van de patiënt. Bovendien hebben ouders en familieleden vaak ook last van de gevolgen van het syndroom Depressie of andere psychologische stoornissen. Omdat het een genetische ziekte is, zijn ouders afhankelijk van genetische counseling om het optreden van het Crane-Heise-syndroom in de volgende generaties te voorkomen. Als het syndroom vóór de geboorte wordt vastgesteld, abortus kan ook voorkomen als de ouders besluiten het kind niet te krijgen.
het voorkomen
Tot nu toe kan het Crane-Heise-syndroom niet worden voorkomen. Dit komt vooral omdat de medische wetenschap de feitelijke oorzaak van de mutatie in het gen dat deze veroorzaakt, nog niet heeft geïdentificeerd. Als prenatale diagnostiek worden uitgevoerd, kunnen ouders besluiten het kind niet te krijgen.
Follow-up
Bij het Crane-Heise-syndroom zijn er meestal geen directe mogelijkheden voor nazorg voor de patiënt. In dit geval moet de getroffen persoon in de eerste plaats in een vroeg stadium een arts raadplegen om verdere complicaties of ongemak te voorkomen. Vroegtijdige opsporing van de ziekte heeft altijd een zeer positief effect op het verdere verloop van de ziekte en kan verdere klachten of complicaties beperken. Aangezien dit een erfelijke ziekte is, genetische counseling moet worden uitgevoerd als de patiënt kinderen wil hebben om herhaling van het Crane-Heise-syndroom te voorkomen. De behandeling zelf omvat chirurgische ingrepen om de misvormingen te corrigeren. Na dergelijke operaties moet de getroffen persoon in ieder geval rusten en geen stressvolle of fysieke activiteiten uitvoeren. De meeste patiënten zijn ook in hun dagelijks leven afhankelijk van de hulp en zorg van hun ouders of vrienden, en deze zorg kan ook voorkomen Depressie of andere psychologische stoornissen. Als het Crane-Heise-syndroom ervoor zorgt dat het kind vroegtijdig overlijdt, zijn de ouders en familieleden afhankelijk van intensieve psychologische therapie om het overlijden goed op te vangen.
Hier is wat u zelf kunt doen
Het Crane-Heise-syndroom is ernstig voorwaarde dat is bijna altijd fataal. Ouders van getroffen kinderen zijn erg emotioneel spanning als gevolg. Praten met een therapeut en het bijwonen van een steungroep zijn in eerste instantie maatregelen die helpen het trauma te overwinnen. Als de cursus positief is, heeft het kind permanente zorg nodig. Ook voor de ouders kan dit een enorme last zijn, daarom is in dit geval de hulp van een ambulante zorg nodig. Afhankelijk van de ernst van het Crane-Heise-syndroom, verder maatregelen moet worden genomen. Eventuele gezichtsmisvormingen vereisen bijvoorbeeld chirurgische verwijdering, die dienovereenkomstig moet worden voorbereid. Aplasieën en groeistoornissen van de botten zijn ook klinische manifestaties die operatief moeten worden behandeld. Het nodige maatregelen kan in overleg met de arts worden bepaald. Ouders die zich overweldigd voelen door de ziekte van het kind, moeten in een vroeg stadium professionele hulp zoeken. Patiënten met het Crane-Heise-syndroom kunnen in speciale klinieken worden behandeld. Dit maakt het dagelijks leven voor de ouders gemakkelijker en biedt ruimte voor een gezonde omgang met het kind. In de loop van de ziekte zijn regelmatig medische consulten van toepassing, zodat de therapie altijd individueel kan worden aangepast aan de toestand van het kind volksgezondheid.
