Zweten is een normale reactie van het lichaam op hitte, inspanning en mentaal stressvolle situaties. De belangrijkste taak van de zweetklieren is het regelen van de lichaamstemperatuur. Zoals bij alle andere organen, kan disfunctie optreden. Waar gaat het over zweten en welke aandoeningen van de zweetklieren er zijn, je kunt hier leren.
Taak van de zweetklieren
De belangrijkste taak van de zweetklieren is het stabiliseren van de lichaamstemperatuur, zelfs bij wisselende omgevingstemperaturen - onmisbaar voor het regelmatig functioneren van verschillende organen. Warmte komt vrij bij zweet; het bedekt de huid met een vochtfilm die zorgt voor verkoeling op het oppervlak.
Andere functies van zweten zijn de eliminatie van giftige metabolische afvalproducten en het onderhoud van de zuurmantel van huid.
Wat is zweten?
Zweten wordt gecontroleerd door het warmtecentrum in de hersenen, dat deel uitmaakt van het onbewuste (autonome) zenuwstelsel Het ontvangt informatie over de temperatuur van ongeveer 30,000 hittesensoren op de huid, controleert het en geeft, indien nodig, signalen door om zweet af te scheiden (dwz zweten) naar de drie miljoen zweetklieren op de huid.
Deze klieren bevinden zich over het hele lichaam, vooral talrijk:
- Op de handpalmen en voeten
- In de oksels
- Op het hoofd
- Op de nek
- Op het voorhoofd
Gemiddeld produceren ze dagelijks 200 tot 700 milliliter zoute afscheiding en meer dan een liter per uur bij extreme inspanning.
Als we zweten, verliezen we elektrolyten
Door zweet wordt niet alleen vocht aan het lichaam onttrokken, maar ook zouten en mineralen zijn verloren. Overmatig zoutverlies door overmatig zweten - bijvoorbeeld in een hete zomer - kan dat wel leiden tot aanzienlijke problemen in de elektrolyt evenwicht van het lichaam. Als je zweet, moet je zeker veel drinken - en als je veel zweet, moet je ook nadenken over je zoutinname.
Waar is zweet van gemaakt?
Zweet bestaat voornamelijk uit water, verrijkt met:
- mineralen
- Sporenelementen
- Ureum
- Eiwitten
- Vetzuren
- cholesterol
Het is aanvankelijk reukloos. Alleen als het bacteriën aanwezig op de huid komen op hem terecht, worden gevormd sterk ruikende stoffen zoals boterzuur, die bij verdamping de onaangename lichaamsgeur veroorzaken.
Zweten: niet alleen in de hitte
Zweetproductie is nauw verweven met andere delen van het autonome zenuwstelsel - iedereen kent het zweet van angst of het zweten van smaak veroorzaakt door de consumptie van bijzonder gekruid voedsel.
Naast deze ‘eccriene’ zweetklieren worden in de haar wortels in de schaamstreek en anale regio en in de oksels. Ze worden geactiveerd door emotionele prikkels zoals seksueel verlangen, woede en pijn en staan onder controle van het geslacht hormonen Deze klieren dragen weinig bij aan de temperatuurregeling.
Stoornis van de zweetklieren
Net als bij andere cellen en delen van het lichaam, kunnen de zweetklieren defect raken. Afhankelijk van het feit of er te veel of te weinig zweet wordt geproduceerd, spreekt men van hyperhidrose of hypohidrose; als het zweet bijzonder onaangenaam ruikt, naar bromhidrose.
In het verleden werden stoornissen van de zweetproductie samengevat onder de algemeen term dyshidrose. Tegenwoordig wordt deze term echter bijna uitsluitend gebruikt voor een bepaald type eczeem, waarvan men vroeger ten onrechte dacht dat het stoornissen in de zweetproductie waren.
