Therapie | Herpes in de mond

Therapie

Bij twijfel over de diagnose, een uitstrijkje van de mond, keel en nek moet worden afgenomen en een passend immunologisch onderzoek moet worden uitgevoerd in een microbiologisch laboratorium. Na een paar dagen is het uiteindelijke resultaat bekend. Als de algemene symptomen al zo erg zijn dat het niet langer mogelijk is om op de resultaten te wachten, moet profylactische therapie worden gestart.

Dit omvat symptomatische, antipyretische therapie. Bij kinderen en peuters bestaat dit meestal uit paracetamol, die in de vorm van zetpillen aan het kind kan worden toegediend. Daarna kan de virusbestrijdende therapie met aciclovir worden gestart.

Dit vereist echter dat de patiënt voorwaarde is relatief stabiel. Als herpes als er al sepsis is opgetreden, moet de patiënt onmiddellijk worden gecontroleerd door de intensive care. Bovendien kunnen symptomatische behandelingsproeven met verkoelende mondspoelingen en oplossingen worden uitgevoerd om plaatselijk te verminderen pijn stimuli.

Bij het kiezen van voedsel moet niet te vast voedsel worden gekozen en moet vrij zacht voedsel worden gebruikt zolang de symptomen aanwezig zijn mond en keelgebied. Therapie met aciclovir moet worden voortgezet tot de blaasjes erin de keel gebied zijn verdwenen. Het is altijd mogelijk dat de ziekte terugkeert.

In dat geval moet de therapie worden herhaald. Met of zonder therapie herpes virussen blijven de rest van hun leven in het lichaam. Wanneer typische symptomen van een herpes infectie verschijnen voor het eerst in de mond en mondgebied, moet een arts worden geraadpleegd die de diagnose kan bevestigen of een andere reden voor de symptomen kan vinden.

Dit is vooral het geval als symptomen zoals een verhoogde temperatuur en aanzienlijke slikproblemen aanwezig zijn. In deze gevallen dreigt een zogenaamde herpes sepsis die dringend medische hulp vereist. Het is ook waar dat een vroege diagnose en de daarmee gepaard gaande vroege start van de therapie de tijd die nodig is voordat de symptomen verdwijnen aanzienlijk kan verkorten.

Een bezoek aan de dokter is niet altijd nodig. Zo kunnen sommige symptomen van herpes door de patiënt zelf worden behandeld. Bij onzekerheid is het desondanks aan te raden om voor advies een specialist te raadplegen, aangezien het ontstaan ​​van complicaties vaak kan worden voorkomen door de juiste therapie.

De ziekte begint vaak vrij onspecifiek met een verhoogde temperatuur. Op dit moment is het meestal nog niet duidelijk dat dit een uitbraak van de herpesinfectie is. Hier, koortswerende medicijnen zoals paracetamol kan worden genomen om de temperatuur te verlagen.

Uit voorzorg dienen kinderen hun huisarts of kinderarts te raadplegen om gevaarlijke ziekten op te sporen en de juiste dosis van de medicatie niet te overschrijden. Een arts moet ook worden geraadpleegd als het koorts is erg hoog (boven 40 ° C). Een ander belangrijk symptoom van de ziekte is de gevoeligheid van de blaasjes voor pijn.

Deze kunnen worden behandeld pijnstillers en zalven. De behandelend arts kan samen met de patiënt het beste beslissen welke individuele therapie in elk geval geschikt is. Sommige AIDS kan ook helpen om de symptomen onder controle te houden.

In het bijzonder is het belangrijk om de dieet om irritatie van de wonden te voorkomen. Zeer droog voedsel met scherpe randen kan het onaangename veroorzaken pijn, dus het is het beste om deze voedingsmiddelen niet in te nemen totdat de blaren zijn genezen. Hetzelfde geldt voor zeer zoute of pittige en warme gerechten. Gekoeld eten en drinken helpen meestal om de symptomen enigszins te verlichten.

Als de symptomen na verloop van tijd niet verbeteren, wordt een bezoek aan een arts sterk aanbevolen om ernstige gevolgen van een herpesinfectie in de mond te voorkomen. Als een herpesinfectie in de mond is uitgebroken, worden verschillende medicijnen gebruikt, afhankelijk van het klinische beeld. Er zijn in principe twee verschillende soorten medicatie.

Enerzijds is het vaak aan te raden medicijnen te slikken die alleen worden gebruikt om de symptomen van de infectie te behandelen. Er zijn echter ook medicijnen die het virus zelf bestrijden. Er is echter geen medicatie die een verdere uitbraak van de ziekte kan voorkomen.

Het virus is dus nog steeds in het lichaam aanwezig, zelfs nadat de ziekte is genezen. Symptomen worden voornamelijk verlicht door koorts en pijnstillende medicatie. paracetamol wordt vaak gebruikt om te verminderen koorts, terwijl lokaal Lidocaïne zalven hebben een analgetisch effect.

Een systemisch pijntherapie is ook mogelijk. Een medicijn dat het virus bestrijdt en relatief vaak wordt gebruikt bij een herpesinfectie is dat wel aciclovir​ Of het gebruik van aciclovir individueel aan te bevelen dient te worden besproken met de behandelende arts.

Er zijn talrijke homeopathische middelen die de symptomen van een herpesinfectie in de mond zouden moeten verbeteren. Enkele voorbeelden van veelgebruikte remedies zijn Arsenicum album, Dulcamara, Rhus toxicodendron, Sepia en Natrium chloratum. Afhankelijk van de symptomen en de individuele situatie heeft elke remedie een andere indicatie.

Bijvoorbeeld het gebruik van Dulcamara wordt aanbevolen voor herpesinfecties, die bij vrouwen vaak worden veroorzaakt door menstruatie​ Aangezien herpesinfectie van de mond en keel geen ongevaarlijke ziekte is, homeopathie mag nooit worden ingenomen zonder overleg met de behandelende arts. Aangezien er geen wetenschappelijk bewijs voor de effectiviteit van homeopathische medicatie is gevonden, mag een ernstige herpesinfectie in de mond niet worden behandeld door alleen homeopathische medicatie in te nemen. Om ernstige bijwerkingen te voorkomen, moet altijd het advies van de behandelende arts worden ingewonnen.