streng zwaarlijvigheid maakt je ziek - experts zijn het daarover eens. Obesitas, maar ook te zwaar, zijn een risicofactor voor tal van beschavingsziekten, vooral ziekten van de schepen en cardiovasculair systeem: hypertensie (hoge bloeddruk), arteriosclerose inclusief gevolgen zoals hart- aanval ook beroerte Dit risico neemt toe, als naast Hypertonie nog een overheersende is suiker ziekte (suikerziekte) evenals vetstofwisselingsstoornissen optreden ("dodelijk kwartet").
Gevolgen en risico's van zwaarlijvigheid
Met name bij obesitaspermagna (BMI vanaf 40) zijn de volgende risico's niet ongebruikelijk:
- Hypertensie (hoge bloeddruk)
- Vergroting van het linker hart, aderverkalking
- Hartaanval, beroerte
- Verstoorde suikerstofwisseling tot diabetes
- Dyslipidemie
- Verhoogde bloedstolling
- Jicht, spinale ziekten, osteoartritis.
- Galblaas ziekte, leververvetting, reflux ziekte.
- Dementia
- Hormoonaandoeningen (bijvoorbeeld verminderde vruchtbaarheid).
- Long- en ademhalingsproblemen
- Slaap apneu
- Kanker (bijvoorbeeld, borstkanker, baarmoederkanker, dikke darm kanker, galblaas kanker, nier kanker).
- Wondgenezing aandoeningen, verhoogd risico op operaties en anesthesie, verhoogde complicaties tijdens zwangerschap.
Obesitas: gevolgen van algemene aard
Daarnaast zijn er algemene klachten van zwaarlijvigheid zoals toegenomen zweten, kortademigheid, evenals gewrichtspijn Bij obesitaspermagna zijn de dagelijkse activiteiten vaak ook beperkt. Veel getroffen mensen zien hun enorme omvang te zwaar als een beperking van hun kwaliteit van leven of lijden onder de reacties van degenen om hen heen.
Mensen met obesitas hebben hogere percentages van Depressie en Angst stoornissen Talrijke onderzoeken naar obesitas hebben aangetoond dat een hoge BMI geassocieerd is met een verkorte levensverwachting.
Obesitas: BMI en vetverdeling.
Het risico op secundaire ziekten bij obesitas hangt niet alleen af van de BMI, maar ook sterk van hoe het overgewicht wordt verdeeld:
- Inmiddels is bekend dat het zogenaamde appeltype, waarbij de vetvoorraden zich rond het midden van het lichaam (en dus ook op de interne organen), heeft een bijzonder hoog risico op hart- en vaatziekten.
- Het perentype daarentegen, waarbij de vetophopingen comfortabeler zijn op de heupen en dijen, loopt minder risico.
Over het algemeen dient de middelomtrek als een ruwe indicator - bij vrouwen duidt dit op een verhoogd risico vanaf 80 cm, bij mannen vanaf 94 cm. Overigens heeft een lichamelijk fit persoon met een hogere BMI waarschijnlijk een lager risico op secundaire ziekten dan iemand die slechts in geringe mate te zwaar en nooit oefeningen.
