Introductie
rubella wordt veroorzaakt door parvovirus B19 en wordt voornamelijk overgedragen door druppel infectie in de vorm van niezen of speeksel. Zodra een infectie met de ziekteverwekker is opgetreden, kan deze onopgemerkt blijven door de getroffen persoon of leiden tot griep-achtige symptomen. De diagnose wordt bepaald door de typische kransvormige roodachtige kleur huiduitslag, die zich na ongeveer een week ontwikkelt. Bij zwangere vrouwen brengt een infectie het risico van overdracht op het kind met zich mee, wat in principe kan, maar niet hoeft, leidt tot ontwikkelingsstoornissen bij het ongeboren kind.
Symptomen van rubella tijdens de zwangerschap
Een zwangere vrouw merkt alleen een infectie met rodehond met zekerheid door middel van het kenmerk huiduitslag. De andere symptomen van de ziekte, zoals zwakte en verhoogde temperatuur, zijn te onspecifiek en doen er aan denken invloed. Het is echter belangrijk om te weten dat juist deze niet-specifieke ziektesymptomen vaak de enige aanwijzingen zijn voor de infectie.
De uitslag hoeft zich immers niet altijd te manifesteren. Als een zwangere vrouw de uitslag echter waarneemt, is dit een duidelijke indicatie van een ziekte. Het is specifiek voor Ringel rodehond dat de uitslag zich eerst uitbreidt naar de wangen in het gezicht.
In het Engels wordt het vaak "slapped cheek" genoemd omdat het lijkt alsof iemand in het begin een klap heeft gekregen. De roodheid is beperkt tot de wangen en kan sommige mensen doen denken aan een vlinder vorm wanneer ze in het gezicht van een patiënt kijken. In de daaropvolgende dagen is de uitslag ook zichtbaar op de armen en benen tot bijna het hele lichaam.
Hier is de roodheid nogal slingervormig en kan de huid er ruwer uitzien in de aangetaste gebieden. Jeuk of huilen komt echter meestal niet voor. Het is het beste voor een zwangere vrouw om haar lichaam zorgvuldig te observeren en te detecteren huidveranderingen vroegtijdig.
Helaas is dit de enige veilige methode om zelf rubella te diagnosticeren. Zonder de huidveranderingen, de diagnose kan niet betrouwbaar worden gesteld en maakt een virale infectie door invloed virussen (griep pathogenen) veel waarschijnlijker. In het geval van niet-specifiek griep symptomen moet altijd een gynaecoloog worden geraadpleegd.
