Estrone behoort tot de groep van oestrogenen en dus voor het vrouwelijk geslacht hormonen. Het wordt geproduceerd in de eierstokken, bijnieren onderhuids vet.
Wat is oestron?
Oestron is het belangrijkste oestrogeen van postmenopauzale vrouwen. Naast oestron, estradiol en estriol Ook oestrogenen Andere spellingen hiervoor hormonen zijn oestron, estradiol en estriol. Werkelijk, estradiol is het meest effectieve oestrogeen. Na menopauze, echter, de eierstokken maak minder oestrogeen, zodat oestron belangrijker wordt. Controle van de vorming van oestrogenen is de verantwoordelijkheid van de hypofyse De effecten van oestron zijn talrijk. Dus verstoringen in oestron evenwicht kan ook resulteren in veel verschillende symptomen.
Functie, effecten en taken
Oestrogenen en dus oestron zijn het belangrijkste vrouwelijke geslacht hormonen De belangrijkste functie van oestron daarvoor menopauze is het bevorderen van de rijping van een ei dat in staat is tot bevruchting. Oestrogenen stimuleren de groei van de baarmoederslijmvlies in de zogenaamde proliferatiefase in de eerste helft van de cyclus. Deze proliferatiefase begint onmiddellijk daarna menstruatie en eindigt met ovulatie De hormonen zorgen voor goed bloed stroom naar het slijmvlies en ook signaal naar de hypofyse dat de eicel klaar is om te barsten. De hypofyse produceert dan luteïniserend hormoon (LH). Gestimuleerd door de toename van LH, ovulatie wordt geactiveerd. Estrone is daarom indirect betrokken bij ovulatie Oestron werkt echter niet alleen in het gebied van de eierstok. Receptoren voor oestrogenen bevinden zich op verschillende organen, zoals de vrouwelijke borst of baarmoeder Van daaruit worden de hormonen rechtstreeks naar de celkern geleid en beïnvloeden zo de celactiviteit. Ze stimuleren de groei van de vrouwelijke voortplantingsorganen. In het bot hebben oestrogenen een beschermend effect. Dus een te laag oestrogeengehalte kan dat leiden tot botverlies. De hormonen hebben ook een stimulerende werking op de immuunsysteem Het is interessant op te merken dat oestrogenen in de hersenen gehoorgevoeligheid verhogen. Wanneer de oestrogeenspiegels worden verlaagd, neemt het gehoorvermogen af. Bovendien zijn oestrogenen, en dus oestron, belangrijk voor het opslaan van geluiden en spraak geheugen.
Vorming, voorkomen, eigenschappen en optimale niveaus
Oestrogenen behoren tot de klasse van steroïde hormonen en worden gevormd in de eierstokken en bijnierschors. Een bijzonder kenmerk van oestron is dat het ook onderhuids kan worden verkregen vetweefsel Daar is een mannelijk hormoon (androsteendion) wordt door een chemisch omzettingsproces omgezet in het vrouwelijk geslachtshormoon oestron. Dit speelt een bijzonder belangrijke rol in de postmenopauzale periode. Bij vrouwen, na menopauze, 95% van het oestron is afgeleid van de hormonen DHEA en androsteendion, die worden geproduceerd in de bijnierschors en de eierstok. Dit is ook de reden waarom het vetgehalte van de buik bij vrouwen na de menopauze toeneemt. Dit vetweefsel is nodig voor de productie van oestron. De productie en afgifte van estron wordt gecontroleerd door de anterieure hypofyse De hypofyse produceert follikelstimulerend hormoon (FSH). FSH wordt vervolgens via de bloedbaan naar de eierstokken getransporteerd, waar het de aanmaak van oestrogenen stimuleert. Als het niveau van oestrogenen voldoende is, FSH de productie in de hypofyse wordt weer afgeremd. Oestrogenen worden ook afgegeven volgens een bepaald ritme. Aan het begin van de cyclus produceren de eierstokken vrij weinig oestron, terwijl kort voor de ovulatie veel oestron wordt geproduceerd. De normale waarden van oestron zijn afhankelijk van de cyclus. In de folliculaire fase, de eerste fase van de cyclus, wordt het oestronpeil in de bloed moet tussen 25 en 120 ng / l zijn. In het midden van de cyclus stijgt het niveau. Halverwege de cyclus stijgt het niveau meestal tot 60 tot 200 ng / l. In de luteale fase, de tweede helft van de cyclus, moet het niveau hoger zijn dan 200 ng / l. Tijdens de menopauze dalen de oestronwaarden tussen 15 en 80 ng / l.
Ziekten en aandoeningen
Verhoogde oestronconcentraties worden vooral gevonden bij vrouwen met polycysteus ovarium syndroom en bij vrouwen die dat wel zijn te zwaar. in polycysteus ovarium syndroom, is er een verhoogde productie van mannelijke geslachtshormonen in de eierstokken en de bijnierschors. Deze worden vervolgens in toenemende mate omgezet in oestron in vetweefsel. Zwaarlijvige vrouwelijke patiënten hebben hogere oestronwaarden omdat ze er meer hebben vetweefsel De hoge oestrongehaltes stimuleren de hypofyse om LH te produceren. De oestrogeenspiegels dalen echter niet weer zoals in een normale cyclus, maar blijven hoog, de LH-spiegels blijven even hoog. Aan de andere kant geeft de hypofyse minder FSH af. Als gevolg hiervan komt de eisprong niet meer of slechts zelden voor. Vrouwen met PCO en vrouwen die heel erg zijn te zwaar kan daarom niet of slechts met grote moeite zwanger worden. Als de eisprong niet optreedt, wordt het zogenaamde corpus luteum ook niet gevormd. Dit bepaalt normaal gesproken het verloop van de tweede helft van de cyclus door bepaalde hormonen te produceren. Bijgevolg zijn er cyclusstoringen. Menstruatie komt niet vaak voor, en soms komt het helemaal niet voor. Zonder ovulatie gaan de follikels in de eierstokken verloren. Dit veroorzaakt veel kleine littekens en het weefsel van de eierstok ondergaat bindweefsel verbouwing. Hierdoor is de eierstok beschadigd en kan deze zijn functie als hormoonproducent slechts onvoldoende uitoefenen. In Duitsland wordt elke vijfde tot tiende vrouw getroffen door polycysteus ovarium syndroom Tijdens de menopauze is er een tekort aan oestron. De zogenoemde oestrogeentekort syndroom is verantwoordelijk voor veel van de typische menopauze symptomen. Echter, oestrogeentekort kan ook optreden als gevolg van bijnierinsufficiëntie of hormonaal anticonceptiemiddel Dit uit zich in symptomen zoals onregelmatige menstruatie, vaginale droogheid, opvliegers, droge ogen or onvruchtbaarheid.
