Dihomogammalinoleenzuur is een meervoudig onverzadigd vetzuur dat een belangrijke rol speelt bij de regulatie van ontstekingsprocessen. Het is ook een belangrijk onderdeel van onze celmembranen. Meervoudig onverzadigd vetzuren zijn essentiële voedingscomponenten. Ze worden alleen in grotere hoeveelheden in planten aangetroffen.
Wat is dihomogammalinoleenzuur?
Vetten zijn de derde belangrijke voedingscomponent, samen met eiwitten en suikers. Vetzuren zijn lange kettingen of ringen van carbon atomen. Ze zijn onderverdeeld in verzadigd en onverzadigd vetzuren Het onverzadigde vet zuren minstens één dubbele binding hebben, dwz twee carbon atomen verbonden door twee elektronen. Omdat op dit punt een ander atoom aan de keten zou kunnen worden toegevoegd in plaats van een dubbele binding, wordt de term onverzadigd vetzuur gebruikt. Een belangrijke subgroep zijn de meervoudig onverzadigde vetzuren zuren met twee of meer dubbele bindingen. Het meervoudig onverzadigde vet zuren zijn onderverdeeld in de groepen omega-3-vetzuren, omega-6 vetzuren en omega-9-vetzuren, afhankelijk van de carbon atoom waarop de eerste dubbele binding optreedt. Meervoudig onverzadigde vetzuren worden alleen in planten gevormd en moeten met voedsel worden ingenomen. Dieren en mensen kunnen alleen bestaande meervoudig onverzadigde vetzuren opslaan en omzetten in andere vetzuren. Omdat dit proces erg traag is, het gehalte en de samenstelling van meervoudig onverzadigde vetzuren in de dieet is zeer belangrijk. Dihomogammalinoleenzuur (afkorting: GDLA) is een omega-6 vetzuur dat in planten en dieren wordt gevormd uit linolzuur. GDLA bestaat uit 20 koolstofatomen, heeft drie dubbele bindingen en is de voorloper van een aantal belangrijke stoffen in het lichaam.
Functie, effecten en rollen
Vanwege zijn lengte van 20 koolstofatomen is dihomogammalinoleenzuur het uitgangsproduct voor de eicosanoïde metabolische route. Het Griekse woord "eikos" betekent dat deze stofwisselingsroute begint met vetzuren met een lengte van 20 koolstofatomen. DGLA wordt voornamelijk geconverteerd naar prostaglandines en thromboxanen van de 1e serie en in mindere mate op arachidonzuur (AA). Arachidonzuur wordt vervolgens omgezet in prostaglandines en thromboxanen van de 2e serie. Reeks 2 prostaglandines worden vrijgegeven door cellen in ons lichaam tijdens verwonding of infectie en leiden aan de ontwikkeling van ontsteking. Ontsteking speelt een belangrijke rol in de immuunsysteem door de vorming van antilichamen en het bevorderen van de regeneratie van beschadigd weefsel. Bij een aantal ziekten zoals reumatiek, astma, allergieën en andere autoimmuunziekten, prostaglandines van de 2e serie zijn de triggers. Bovendien is het ook wenselijk bij normale ontstekingen om hun duur en intensiteit te verzachten. Prostaglandinen van de 1e serie, die rechtstreeks uit GDLA voortkomen, hebben dit effect. Naast prostaglandinen geven GDLA en AA ook aanleiding tot thromboxanen. Thromboxanen bevorderen bloed stolling en zijn vernoemd tromboseeen afsluiting van bloed schepen door bloedstolsels. Serie 2 tromboxanen, die zijn gevormd uit arachidonzuur, bevorderen bloed stolling. Serie 1 thromboxanen daarentegen, die rechtstreeks uit GDLA worden gevormd, verminderen het risico van trombose In het algemeen kan worden gesteld dat een goed aanbod van GDLA vermindert ontsteking-gerelateerde ziekten zoals astham, reumatiek of allergieën en verlaagt het risico op trombose, terwijl grote hoeveelheden arachidonzuur het tegenovergestelde effect hebben. Zoals alle vetzuren is DGLA ook een onderdeel van de celmembraan (celenvelop) van onze cellen, maar een specifieke functie is nog niet geïdentificeerd.
Vorming, voorkomen, eigenschappen en optimale waarden
Het meest voorkomende onverzadigde omega-6-vetzuur is linoleenzuur. Linoleenzuur is de Latijnse naam voor lijnzaadolie, die wordt gewonnen uit flax of lijnzaad. In planten en dieren wordt gamma-linoleenzuur (GLA) geproduceerd uit linoleenzuur door het enzym delta-6-desaturase, dat vervolgens wordt omgezet in dihomogammalinoleenzuur. Omdat de omzetting veel tijd en energie kost, moet de samenstelling van meervoudig onverzadigde vetzuren in ons lichaam worden gecontroleerd door dieet GDLA wordt slechts in kleine hoeveelheden in alle voedingsmiddelen aangetroffen en er is geen bekende manier om de directe inname van GDLA te verhogen. Daarom zijn er geen verbruik aanbevelingen Het verbruik van de chemische precursor, gammalinoleenzuur, kan echter worden gecontroleerd en verhoogd. borage olie (20%), teunisbloem olie (10%) teunisbloemolie en haverolie (3%). Er zijn aanwijzingen dat een verhoogde consumptie van GLA resulteert in hogere bloed niveaus van GDLA, maar niet van arachidonzuur. Een grotere opname van de algemene precursor, linolen, leidt echter niet tot verhoogde GLA- of GDLA-niveaus.
Ziekten en aandoeningen
Onkritische consumptie van grote hoeveelheden meervoudig onverzadigde vetzuren vormt een aantal volksgezondheid risico's. Enerzijds dit dieet verhoogt over het algemeen de vetopname, wat kan leiden op algemene stoornissen van het vetmetabolisme (zwaarlijvigheid De rol van meervoudig onverzadigde vetzuren als boodschappersubstanties leidt ook tot verdere complicaties. Vlees en dierlijk vet bevatten grote hoeveelheden arachidonzuur, wat aanleiding geeft tot pro-inflammatoire en trombose-bevorderende prostaglandines en 2e serie thromboxanen. Te veel vlees kan daarom de gevoeligheid voor autoimmuunziekten Verhoogde niveaus van GLA of GDLA zijn niet eerder geïmpliceerd in de context van ongunstige medische indicaties. Het is echter moeilijk om overmatige hoeveelheden van deze vetten te consumeren. Daarom moet aandacht worden besteed aan de samenstelling van vetten in de voeding en moeten omega-3-oliën en omega-6-oliën zoals gamma-linoleenzuur dagelijks bewust worden geconsumeerd. Dit kan worden gegarandeerd door middel van een dieet supplementen of de aankoop van speciale oliën.
