De thyroarytaenoid-spier is een van de skeletspieren bij mensen. Het wordt toegewezen aan de larynxmusculatuur. Hierdoor vindt de sluiting van de glottis plaats.
Wat is de thyroarytaenoïde spier?
De strottehoofd heeft een belangrijke functie bij de spraakvorming. Dit proces wordt fonatie genoemd. Om het te laten gebeuren, worden verschillende componenten binnen het organisme gecoördineerd. De thyroarytaenoïde spier is een onderafdeling in dit complex. Het zorgt ervoor dat de glottis smaller wordt. Het heeft een spleetachtige vorm en bevindt zich tussen de stembanden De glottis moet sluiten zodat er geluiden kunnen worden geproduceerd. Wanneer dit gebeurt, ontspannen de stembanden zich. Dit alles kan alleen plaatsvinden omdat de strottehoofd is omgeven door verschillende kraakbeenderen. Deze zijn zachter dan bot en kunnen dus worden verplaatst wanneer de individuele larynxspieren samentrekken. Zodra de thyroarytaenoïde spier samentrekt, komen kraakbeenachtige structuren dichter bij elkaar.
Anatomie en structuur
De strottehoofd wordt geleverd door verschillende spieren. Het spiersysteem van het strottenhoofd kan worden onderverdeeld in de interne en externe spieren. De thyroarytaenoïde spier is een van de interne larynxspieren. Het wordt geïnnerveerd door de larynx terugkerende zenuw. Het strottenhoofd, dat in de geneeskunde het strottenhoofd wordt genoemd, kan in drie lagen worden verdeeld. Verticaal onder elkaar bevinden zich de supraglottis, ook wel bekend als de vestibule laryngis. In het midden bevindt zich de glottis of cavitas laryngis intermedia. In de onderste sector bevindt zich de subglottis of cavitas infraglottica. Rondom alle niveaus is een kraakbeenachtig raamwerk. De cartilago cricoida, cartilago thyroidea, cartilago epiglottica en cartilagines arytaenideae omsluiten het strottenhoofd volledig. In het binnenoppervlak van het kraakbeen is thyroidea de oorsprong van de thyroarytaenoïde spier. Daar tegenover staat de vocalis-spier. Het pad van de thyroarytaenoideus-spier begint aan de bovenrand van de arcus van de cartilago cricoidea. Het loopt schuin naar de processus muscularis van het cartilago arytaenoidea. De cartilago cricoida wordt de cricoid genoemd kraakbeen De cartilago arytaenideae is de stervormige plant kraakbeen.
Functie en taken
Stemvorming vindt plaats in het strottenhoofd. Dit is omgeven door verschillende kraakbeenderen en wordt geactiveerd door meerdere spieren. Onder hen is de thyroarytaenoideus-spier. Het ondersteunt de laterale cricoarytaenoideus-spier bij zijn activiteit om de sluiting van de glottis te verzekeren. Dit is nodig om de stembanden vrij te laten bewegen en geluiden te produceren. Het strottenhoofd heeft een verticale vorm en wordt omsloten door verschillende kraakbeenderen. Ze worden het kraakbeenachtige raamwerk genoemd. In aflopende volgorde zijn ze de schildklier kraakbeen, het cricoid-kraakbeen, het stervormige kraakbeen en het epiglottale kraakbeen. De fonotatie vindt zijn oorsprong in het gebied van het stervormige kraakbeen, dat het cartilago arytaenoidea wordt genoemd. De cricoarytaenoideus lateralis-spier bewerkstelligt de binnenwaartse rotatie van het stervormige kraakbeen. Bij dit proces krijgt het hulp van de thyroarytaenoideus-spier. Samen zorgen hun samentrekking ervoor dat het kraakbeen samentrekt. Het resultaat is dat de glottis sluit. Tegelijkertijd creëert dit proces de mogelijkheid voor de stembanden om dichter bij elkaar te komen. Dit vormt de basis voor de vorming van de stem. Om een volledige fonatie te garanderen, zijn andere factoren vereist. Ze omvatten intensieve training en interactie van verschillende gebieden in het menselijk lichaam. Naast de sluiting van de glottis en het vrij trillen stembanden, een continue luchtstroom, een vrije embouchure-buis en gehoor zijn vereist. De embouchure-buis bevindt zich in de mond-, neus- en keelholte. Lucht moet vrij door de longen, bronchiën en luchtpijp kunnen stromen om te kunnen spreken en zingen. Als alle systemen samenwerken, treedt stemvorming op.
Ziekten
Zowel aandoeningen als ziekten die ermee verband houden heesheid complicaties van fonatie veroorzaken. Medische professionals verwijzen naar heesheid als dysponie. Dit is een stemstoornis die een verandering in timbre veroorzaakt. De oorzaak hiervan zijn de stembanden. Deze kunnen niet meer vrij naar binnen trillen heesheid De stem wordt ruw, krassend en tegelijkertijd zachter. Heesheid kan worden veroorzaakt door verschillende ziekten. Infecties, allergieën of ontstekingen zijn er onder. Een luchtweginfectie vernauwt bovendien de luchtpijp bronchitis or angina. Ontsteking van de luchtpijp of het strottenhoofd veroorzaakt heesheid en irritatie hoesten. Een ontsteking van de zenuwen in het gebied van het strottenhoofd veroorzaakt disfunctie of falen van de thyroarytaenoïde spier. Een larynxcarcinoom veroorzaakt heesheid in de beginfase en drukt later, afhankelijk van de plaats van herkomst, op individuele kraakbeenderen van het strottenhoofd. Als gevolg hiervan kunnen deze hun functies niet meer uitoefenen. Een vergelijkbare situatie doet zich voor wanneer zich goedaardige gezwellen ontwikkelen. Dit is bijvoorbeeld het geval bij oedeem of cysten. Overmatig gebruik van de stembanden of een scheur in de ligamenten hebben ook een effect op de fonatie. Tegelijkertijd kan kraakbeen op het strottenhoofd gewond raken door ongelukken of vallen en gevolgen hebben voor hun functionele activiteit. Roken, inademing van giftige gassen of continu stof heeft ook invloed op de activiteit van het strottenhoofd. Als er verlamming van de stembanden of de inferieure larynxzenuw optreedt, kan de thyroarytaenoïde spier zijn activiteit niet meer uitoefenen omdat deze niet meer wordt gevoed. Onjuiste intubaties veroorzaken trauma aan het strottenhoofd. Dit gebeurt tijdens langdurig intubatie of als gevolg van intensieve of reddingszorg. Intubatie kan leiden tot schade aan het strottenhoofd en de schepen, zenuwen, en kraakbeen dat daar aanwezig is als gevolg van externe omstandigheden tijdens een noodsituatie.
