Welke oefeningen kunnen helpen?
De oefening van de voetliften wordt in de meeste gevallen geïnstrueerd door getrainde fysiotherapeuten. Desalniettemin zijn er enkele oefeningen die thuis goed kunnen worden uitgevoerd om het succes van de therapie te maximaliseren. Hier kan de training langzaam worden opgebouwd van minimale stress tot intensievere oefeningen.
U kunt bijvoorbeeld beginnen door de tenen in de richting van de hoofd terwijl u ligt of zit. Tijdens de oefening worden de spieren slechts licht belast en worden ze zonder invloed van de zwaartekracht gebruikt. In het begin kan een extra persoon de beweging met de handen ondersteunen als de patiënt niet voldoende kracht kan opbouwen.
De toename van de oefening zou een prestatie vanuit een staande positie zijn. De tenen kunnen in eerste instantie langzaam worden opgetild, terwijl in de loop van de oefening wordt gestreefd naar een sneller drummen van de tenen op de grond. Zittend kan de oefening worden geïntensiveerd door een latexband te gebruiken.
De voet wordt in een lus gestoken en beide uiteinden worden vastgemaakt. Nu kunnen de tenen naar voren worden getrokken tegen verhoogde weerstand. Een andere oefening is het optillen van voorwerpen met de tenen. Dit belast niet alleen de voetenheffer maar ook de resterende spieren in de voet, wat de stabilisatie bevordert. De hielstaking is ook een manier om de voetenheffer te trainen, maar is waarschijnlijk pas aan het einde van de training mogelijk vanwege de dan opgebouwde spieren.
Is zwakte van dorsaalflexie van de voet te genezen?
Of een bestaande zwakte van dorsaalflexie van de voet kan worden genezen hangt sterk af van de oorzaak van de aandoening. Als de zenuw geïrriteerd is door drukschade, is de kans op volledige genezing groot. Dergelijke drukschade kan bijvoorbeeld ontstaan door een verkeerde houding of een verkeerde positionering bij het liggen in bed.
A zwakte van dorsaalflexie van de voet in de context van een beroerte heeft een slechtere prognose met lagere kansen op herstel. Intensieve training kan vaak de functie van de zenuw en de aangetaste spieren verbeteren, maar meestal blijft er een zwakte. Door AIDS zoals functionele elektrostimulatie (FES) kan een blijvend tekort met succes worden gecompenseerd.
De laagste kansen op herstel zijn in het geval van directe mechanische (of traumatische / accidentele) beschadiging of vernietiging van zenuwweefsel. Wanneer zenuwen worden afgebroken, de behandelingsopties zijn zeer beperkt en chirurgische ingrepen leiden zelden tot therapeutisch succes. Blijvende functiestoornissen of zelfs verlamming zijn het gevolg. De verschillende behandelingsmogelijkheden voor zwakte van dorsaalflexie van de voet nemen verschillende hoeveelheden tijd in beslag.
Bij drukschade door een verkeerde houding of verkeerde positionering kan de zwakte van de dorsaalflexie van de voet al na enkele dagen afnemen als het zenuwweefsel geen ernstige schade heeft opgelopen. Als de spieren en het zenuwweefsel echter eerst opnieuw getraind moeten worden, kan dit enkele weken tot maanden duren. Afhankelijk van de ernst van de beschadiging en dus ook de zwakte van de dorsaalflexie van de voet, wordt het trainingsprogramma aangepast door de behandelende artsen en fysiotherapeuten zodat er zo snel mogelijk vooruitgang kan worden geboekt.
In sommige gevallen moet de training jarenlang worden uitgevoerd om een achteruitgang van de spieren tegen te gaan. Ook spalken (of orthesen) of functionele elektrostimulatie (FES) zijn langdurige therapiemaatregelen, maar leiden nauwelijks tot beperkingen in het dagelijkse leven van de patiënt. Het is ook niet ongebruikelijk dat verloren vaardigheden na een lange periode worden herwonnen door middel van continue en aanhoudende training.
Alle artikelen in deze serie:
