Bijbehorende symptomen | Zwakte van dorsaalflexie van de voet

Bijbehorende symptomen

A zwakte van dorsaalflexie van de voet gaat vaak gepaard met andere symptomen. Afhankelijk van de oorzaak van de spierzwakte kunnen ook andere zenuwbanen of elementen van het bewegingsapparaat door de beschadiging worden aangetast. Als het een vergaande aantasting van zenuwweefsel betreft, kan dit zich uiten in gewaarwordingen zoals tintelingen, pijn of gevoelloosheid.

Daarnaast, beroerte patiënten ervaren vaak beperkte beweging van de gelijkzijdige arm, verlamming van gezichtsspieren of spraakproblemen. Als het zwakte van dorsaalflexie van de voet is te wijten aan een hernia, is er meestal een extra sterk pijn ter hoogte van de wervels, die uitstraalt naar de getroffen persoon been​ Ontstekingen in de been gebied worden gekenmerkt door roodheid, zwelling, oververhitting en plaatselijk pijn​ In het geval van een direct mechanisch letsel aan de spieren of zenuw, zijn ernstige pijn en bloeding het gevolg.

Diagnose

De diagnose van zwakte van dorsaalflexie van de voet relatief eenvoudig te maken. De onderzoeker bepaalt de kracht waarmee de patiënt de voet kan optillen. Er wordt een schaal van 0 tot 5 gebruikt, variërend van volledige verlamming (0) tot controle van normale kracht en beweging (5).

Daarnaast kan onderscheid worden gemaakt of de beweging nog tegen weerstand (4), tegen zwaartekracht (3) of met opgeheven zwaartekracht (2) kan worden uitgevoerd. Ook kan een voelbare spieractiviteit worden geregistreerd, maar zonder actieve beweging (1). Als de diagnose moet worden bevestigd, kan ook een EMG (elektromyogram) worden aangevraagd. Hierbij worden naalden in de te onderzoeken spieren gestoken en de excitatiegeleiding gemeten. Op deze manier kunnen eventueel tekorten worden weergegeven.

De behandelingsopties

De behandeling van zwakte van dorsaalflexie van de voet hangt volledig af van de oorzaak. Het therapeutische doel moet zijn om het functionele vermogen van de zenuw zo volledig mogelijk te herstellen. Als dit niet meer mogelijk is vanwege uitgebreide schade, complicaties zoals verkeerde positionering (bijv. Bij zwakte van de dorsaalflexie van de voet door direct zenuwletsel of doorsnijden, is de kans op herstel relatief gering.

Er kan een poging worden gedaan om de zenuwuiteinden weer met een hechting te verbinden, maar dit leidt zelden tot succes. Fysiotherapie is de belangrijkste focus van therapie voor zwakte van dorsaalflexie van de voet. Enerzijds moeten de omliggende spieren worden versterkt zodat ze de functies van de getroffen spiergroepen kunnen overnemen; Aan de andere kant moet de voetheffer worden gebruikt om te voorkomen dat het spierweefsel terugtrekt en om de functie van de zenuw te verbeteren door regelmatige stimulatie.

Bovendien kunnen spalken op de voet en lager worden aangebracht been om de voet in een stabiele positie te brengen en zo het lopen veel gemakkelijker te maken. Functionele elektrostimulatie (FES) is een andere behandelingsoptie: het neemt de functie van de zenuw over door de spier direct te stimuleren en te laten samentrekken. Het is ook mogelijk om spieren te trainen die volledig gescheiden zijn van de zenuwtoevoer.

De activering heeft ook - net als bij fysiotherapeutische oefeningen - effect op de herstructurering van de leverende zenuw en bevordert de genezing. Bij het gebruik van spalken bij zwakte of dorsaalflexie van de voet kunnen verschillende principes worden toegepast. Er zijn verschillende mechanische AIDS die de patiënt helpen om stabilisatie in de enkel en zo het lopen vergemakkelijken.

De spalken kunnen worden aangepast aan de mate van zwakte van de dorsaalflexie van de voet. Als er slechts kleine beperkingen zijn, kan de spalk bijvoorbeeld alleen de enkel gewricht. Als er sprake is van een grotere mate van zwakte of zelfs verlamming, zijn uitgebreidere maatregelen nodig.

Meestal is een steunplaat onder de zool stevig verbonden met een beugel die aan de onderbeen met riemen. Naast het mechanische principe kunnen er ook spalken gebruikt worden die gebruik maken van functionele elektrostimulatie (FES). De spalk is een band die aan de onderbeen, die elektroden bevat voor elektrische stimulatie en de spieren van buitenaf door de huid activeert.

De keuze van de geschikte spalk moet gebaseerd zijn op de individuele wensen van de patiënt en er moet rekening worden gehouden met het waarschijnlijke verloop van de genezing (evenals de prognose). Orthesen zijn extern bevestigd AIDS die bedoeld zijn om de patiënt in staat te stellen een gezonde houding en beweging te behouden. De term "spalk" valt ook in de groep orthesen, die in de taal vaker worden gebruikt.

Bij zwakte van de dorsaalflexie van de voet kunnen verschillende orthesen worden gebruikt, die voornamelijk zijn aangepast aan de mate van spierzwakte. Als de zwakte van de dorsaalflexie van de voet van geringe mate is, kan een enkel gewrichtsorthese (spalk of verband) is voldoende. Dit wordt als een kous aangetrokken en helpt de patiënt bij het stabiliseren van de enkelgewricht tijdens het lopen.

Als er al een neiging is om een ​​verkeerde houding te ontwikkelen (bijv. Spitse voet) of als de zwakte van de dorsaalflexie van de voet zeer ernstig is, kunnen andere voetorthesen worden gebruikt. Deze hebben meestal een voetplaat waarop de voetzool rust. Een vaste geleider verbindt de basisplaat met een riem of verband die aan de onderbeen.

Dit voorkomt dat de voet naar beneden klapt tijdens het lopen en bevordert een natuurlijk verloop van bewegingen. De orthese kan vaak onder kleding worden gedragen, wat het comfort van de patiënt verhoogt. In functionele elektrostimulatie (FES) - een vorm van elektrotherapie - elektroden worden van buitenaf aan de spieren bevestigd.

De elektroden veroorzaken een samentrekking van de spieren door elektrische stimulatie. Op deze manier worden de spieren aangespannen en dus getraind, ook al hebben ze geen of onvoldoende contact met de aanvoerende zenuw. Hierdoor kan een FES een regressie van de spieren vertragen of zelfs stoppen.

Bovendien kan de resulterende beweging van de voet worden gebruikt om het lopen voor de patiënt gemakkelijker te maken. Een ander belangrijk punt is de afnemende prikkeling van de beschadigde zenuw. De regelmatige activering kan een herverbinding van zenuwcellen bevorderen als er geen ernstige beschadiging van het weefsel is.

Zo kan onder bepaalde omstandigheden de functionaliteit van de zenuw worden hersteld en kan de dorsaalflexie van de voet worden genezen.Kinesiotape zijn zelfklevende, elastische tapes die direct op de huid worden aangebracht en bij een groot aantal ziekten worden gebruikt. Hun effectiviteit is nog niet wetenschappelijk bevestigd, maar "Tapen" heeft nog steeds een grote aanhang. Het zou vooral helpen bij spierproblemen en aandoeningen van het bewegingsapparaat.

Bij een bestaande zwakte van de voetheffer wordt de tape in twee lagen aangebracht. Het verloop van de tape begint bij de binnenrand van de voet en loopt over de achterkant van de voet naar het gebied van de buitenste enkel en het buitenste onderbeen. De tape moet dus een vasthoudfunctie hebben en stabiliteit geven aan de voet die zinkt als de dorsaalflexie van de voet zwak is.

Veel fysiotherapeuten komen in aanmerking voor het juiste gebruik van Kinesiotape naast hun normale opleiding, daarom moet de aanvraag door dergelijke professionals worden uitgevoerd. Andere AIDS kan de patiënt ook in het dagelijks leven ondersteunen. Het eerste waar u op moet letten, zijn stevige en veilige schoenen.

Omdat de patiënt al zijn stabiliteit heeft verloren door zwakte van de dorsaalflexie van de voet, helpen de juiste schoenen om het lopen te stabiliseren en struikelen door de grond te voorkomen. Het is ook mogelijk om loophulpmiddelen te gebruiken. De mogelijkheden variëren van wandelstokken tot krukken aan beide kanten aan een rollator.

Omdat de hulpmiddelen soms als stigmatiserend worden ervaren, dient voorlichting te worden gegeven over het gebruik van orthesen of FES (functionele elektrische stimulatie). Als er sprake is van een ernstige zwakte van de dorsaalflexie van de voet of zelfs verlamming van het overeenkomstige spierstelsel, die niet kan worden gecompenseerd door andere hulpmiddelen, kan het gebruik van een rolstoel noodzakelijk zijn. In het dagelijks leven kan dan andere technische apparatuur worden gebruikt die onafhankelijke zorg kan garanderen (bijv. (Trap) liften in woningen met meerdere verdiepingen).