Vorming van het kraakbeen
Er zijn drie verschillende soorten kraakbeenweefsel:
- Het hyaline kraakbeen
- Het vezelige kraakbeen en
- Het elastische kraakbeen
Hyaline kraakbeen
Tijdens de embryonale fase bij de mens wordt het meeste van het latere benige skelet voorgevormd kraakbeen Bij adolescenten, de epifyse gewrichten (groei gewrichten) binnen de lange botten bestaan uit hyaline kraakbeen, dat pas wordt vervangen door bot nadat de groei is voltooid. Bij volwassenen hyaline kraakbeen bedekt de gewrichtsoppervlakken en vormt het sternale deel van de ribben - dwz de ribben op de borstbeen -, deel van de neustussenschot, het larynxskelet en de bretels van de luchtpijp en de grote bronchiën. Alles over hyaline kraakbeen vind je bij: hyaline kraakbeen
Vezelkraakbeen
Glasvezel kraakbeen wordt overal in het menselijk lichaam aangetroffen schokken absorbers zijn nodig. Hoofdzakelijk als: Een cruciaal verschil met hyaline articulair kraakbeen is het bedrag van collageen vezels. Deze komen beduidend meer voor dan de basissubstantie in vezelkraakbeen.
Dit betekent dat de vezels niet worden gemaskeerd door de basissubstantie en zichtbaar zijn voor het blote oog. Fibrocartilage lijkt sterk op stevig bindweefsel Dit is waarom het soms wordt genoemd bindweefsel kraakbeen. De chondrons bestaan hier meestal uit slechts één of twee cellen en staan parallel aan de individuele vezelbundels.
Omdat fibreus kraakbeen zowel type I als type II bevat collageen, de overgangen naar de hyaline kraakbeen enerzijds en aan de firma bindweefsel aan de andere kant zijn vloeibaar. De aanpassing aan trekspanning is de belangrijkste focus van vezelkraakbeen.
- De ruggengraat
- En bij het kniegewricht in de vorm van meniscus (knie)
- En discus (tussenwervelschijf), de tussenwervelschijven van de wervelkolom,
- In de symphysis
- Het gewrichtskraakbeen van de temporomandibulaire en claviculaire gewrichten
- En op het gebied van pezen en ligamenten die onder druk staan.
