Luiers zijn een integraal onderdeel van kleding voor baby's en zijn vergelijkbaar met onderbroeken. Ze vangen de uitwerpselen op en worden vervolgens gewassen of weggegooid. Luiers zijn nodig totdat het opgroeiende kind de uitscheiding zelfstandig kan beheersen. Luiers worden ook gebruikt voor incontinente patiënten op volwassen leeftijd.
Wat is een luier?
Tegenwoordig zijn luiers meestal wegwerpluiers die extreem absorberend zijn en zowel urine als ontlasting kunnen opvangen. De luier is een sterk absorberend lichaam dat de vorm heeft van een onderbroek en rond de buik is gewikkeld. Het vervangt ondergoed en wordt weggegooid zodra de drager ontlasting of urine heeft gepasseerd. De wegwerpluier van tegenwoordig is iets minder dan een eeuw oud. In het verleden werden katoenen luiers gebruikt, die na gebruik om hygiënische redenen op hoge temperatuur werden gekookt. Omdat dit kostbaar was, werden luiers vaak niet vaak gebruikt. Tegenwoordig zijn luiers meestal wegwerpluiers die extreem absorberend zijn en zowel urine als ontlasting kunnen opvangen. Ze worden grotendeels gebruikt bij baby's en peuters. Als een andere variant voor babyhygiëne zijn er zwemluiers voor kinderen. Patiënten die in coma zijn of ouder worden, hebben ook luiers nodig voor korte periodes of permanent, omdat ze hun uitscheiding niet zelfstandig of veilig genoeg kunnen beheersen. Mensen met paraplegie zijn ook hun hele leven afhankelijk van luiers. In deze gevallen worden luiers geclassificeerd als incontinentie hygiëne.
Vormen, typen en stijlen
Luiers kunnen in principe worden onderverdeeld in wegwerpbaar en herbruikbaar. De herbruikbare luier is gemaakt van stof en heeft klittenband en drukknopen, dus qua structuur vergelijkbaar met de wegwerpluier. Het wordt echter na gebruik gewassen en gereinigd met de kookwas. De veel voorkomende manifestatie is de wegwerpluier, die de stoffen luier tegenwoordig bijna volledig heeft vervangen. Wegwerpluiers worden maar één keer gebruikt en bestaan uit een buitenschaal van polyethyleen en de extreem absorberende kern. Tegenwoordig polymeer zouten worden meestal voor de laatste gebruikt, omdat ze in staat zijn om vele malen hun eigen materiaal op te nemen volume Door wetenschappelijke ontwikkelingen zijn luiers voor baby's niet meer zo dik als een paar decennia geleden, binden ze zeer goed geurtjes en lekken ze in sommige gevallen urenlang niet. De absorberende laag van de luier is bovendien behandeld met stoffen zoals kerosine or Vaseline om veilig te voorkomen dat de vloeistof weer uit de kern lekt. Terwijl de variant voor baby's en peuters een luier wordt genoemd, wordt de variant voor ouderen- of patiëntenzorg een beschermbroekje genoemd. Bovendien zijn er speciale vormen voor het betreffende toepassingsgebied, bijvoorbeeld waterdicht zwemmen luiers of zelfs meer absorberende luiers voor de nacht.
Structuur en werkwijze
Tegenwoordig verschillen wegwerpluiers en herbruikbare luiers alleen van elkaar in het materiaal. Beide hebben een superabsorberende kern in de intieme zone als de kern van de luier, die zo strak als nodig wordt aangebracht. De rest van de luier, gemaakt van stof of scheurbestendig, dun polyethyleen, wordt gebruikt voor het vastmaken. Doekluiers hebben hiervoor klittenband en drukknopen, luiers voor eenmalig gebruik gebruiken stevige plakstrips. Als de patiënt ontlasting of urine moet passeren, stromen vloeibare componenten rechtstreeks in de luierkern en worden ze onmiddellijk gebonden door het polymeer zouten Daar. Bescherming tegen lekkage wordt geboden door de coating van de luier in het intieme gebied, waardoor wordt voorkomen dat vloeibare componenten de superabsorberende kern weer verlaten. Doekluiers daarentegen kunnen lekken als ze te lang te vol zitten en de stof niet meer absorbeert. De luier wordt dan verwisseld en vervangen door een nieuwe luier na het reinigen van het intieme gebied. Op deze manier blijft het intieme gebied schoon, zelfs als de patiënt zijn of haar excreties niet alleen of nog niet helemaal alleen kan beheersen. Speciale vormen van de luier bieden ook deze bescherming, bijvoorbeeld wanneer de drager vanwege zijn of haar werk niet naar het toilet kan (bijvoorbeeld astronauten, wielrenners en, zeldzamer, artsen tijdens extreem lange chirurgische ingrepen).
Medische en gezondheidsvoordelen
De luier zorgt voor een veel hygiënischer alledaagse situatie voor mensen die hun niet onder controle kunnen houden eliminatie mechanisme om tijdig naar de badkamer te gaan. Terwijl volwassenen zich nog steeds kunnen melden als er iets mis is gegaan, kunnen baby's en peuters dat niet. De luier is, mits vaak genoeg verschoond, geen hygiënisch probleem en heeft zelfs de neiging om een hygiënischer dagelijkse routine te creëren. Voorkomen volksgezondheid problemen veroorzaakt door de luier, moet deze voldoende vaak worden verschoond: in ieder geval na de laatste uitscheiding, en soms zelfs om de twee uur voor baby's. De bescherming van de volksgezondheid aspect verschilt aanzienlijk tussen baby's en volwassenen. Voor volwassenen is vaak alleen een snelle reiniging bij luierwissel en dagelijks grondig douchen of baden voldoende. Baby's daarentegen zijn erg gevoelig huid die kunnen worden aangevallen door agressieve excreties. Daarom een grondige reiniging met water of natte doekjes wordt gedaan elke keer dat de luier wordt verwisseld. Daarnaast zijn er luier crèmes vooral voor zuigelingen die de huid of een verergering van reeds bestaande irritaties tegengaan met panthenol of zink. Een speciaal geval is luierdermatitis, wat kan voorkomen bij baby's: dit vereist een consistente behandeling met een geschikte luier crèmes. Aangezien nee volksgezondheid problemen zijn te vrezen als het luiergebied goed wordt verzorgd en luiers voldoende vaak worden verschoond, luiers zijn vanuit verpleegkundig oogpunt de beste optie voor incontinente patiënten om een normale dagelijkse routine te bereiken en de hygiëne te handhaven ondanks het gebrek aan controle over de uitscheidingen van het lichaam.
