A hartkatheter wordt geplaatst om de hart- en kransslagaders De katheter wordt gebruikt om pathologische veranderingen in de hart- kleppen, hartspier, of kransslagaders.
Wat is een hartkatheter?
A hartkatheter wordt geplaatst om de hart- en kransslagaders. Een hartkatheter is een dunne en flexibele plastic buis. Er kan onderscheid worden gemaakt tussen rechter hartkatheter (kleine hartkatheter) en linker hartkatheter (grote katheter). Een Röntgenstraal contrastmiddel wordt in de katheter geïnjecteerd zodat de schepen en structuren van het hart zijn te zien. Het onderzoek brengt ook risico's met zich mee. Bijvoorbeeld, hartritmestoornissenberoertes of letsel aan schepen kan voorkomen.
Vormen, typen en soorten
In principe zijn er twee vormen van de katheter. Linkerhartkatheterisatie wordt gebruikt om pathologische veranderingen in de hartkleppen, hartspier en kransslagaders van het linker hart. Linkerhartkatheterisatie kan worden gebruikt om de linker hartkamer en linker atrium. De prik plaats voor dit onderzoek is meestal in de lies. Het hart is toegankelijk via een slagader Rechter hartkatheterisatie maatregelen de pompcapaciteit van het hart en de druk in de longslagaders. Rechterhartkatheterisatie maakt, in tegenstelling tot linkerhartkatheterisatie, meestal geen gebruik Röntgenstraal contrast. Toegang is via de aderen. De prik plaats bevindt zich meestal in de holte van de arm, in zeldzamere gevallen in de lies. De rechterhartkatheter wordt vaak uitgevoerd in combinatie met een spanning test. In liggende positie stapt de patiënt op fietspedalen. Gedurende deze tijd wordt de katheter gebruikt om de waarden te meten. Deze kunnen vervolgens worden vergeleken met de rustwaarden. Met dit verschil in waarden kan een goed overzicht van de hartprestaties worden verkregen.
Structuur en werkwijze
Het primaire doel in hartkatheterisatie is om de katheter naar verschillende delen van het hart te leiden om drukmetingen uit te voeren of om bepaalde structuren te visualiseren. Eerst de prik plaatselijk verdoofd zodat de patiënt niets voelt pijn. Indien nodig, sedativa kan ook worden toegediend. Anesthesie is meestal niet nodig. Vervolgens wordt met behulp van de Seldinger-techniek een schede in de bloed vaartuig. Dit dient als geleider en afdichting voor de prikplaats. Een voerdraad wordt dan door het omhulsel in het doelgebied geduwd. Een Röntgenstraal machine wordt gebruikt om de optimale positie van de draad te controleren. De katheter wordt vervolgens langs deze draad ingebracht. Als de katheter correct is geplaatst, wordt de draad ook verwijderd. Onder fluoroscopie met röntgenfoto's kan de positie van de hartkatheter indien nodig worden gecorrigeerd. Met rechterhartkatheterisatie wordt de druk nu gemeten in verschillende delen van het hart. Om de werking van het hart te beoordelen en de werking van het hart te visualiseren schepenmoet de patiënt een röntgencontrastmiddel toegediend krijgen. Als het nodig is om de positie van de katheter te veranderen, wordt opnieuw een voerdraad gebruikt. Deze kan eenvoudig via de schede worden ingebracht. Na het onderzoek worden de hartkatheter, de voerdraad en de huls weer verwijderd. De prikplaats is goed afgesloten met een vasculair sluitsysteem of een drukverband.
Medische en gezondheidsvoordelen
Veel onderzoeken van de cardiovasculair systeem zijn mogelijk met hartkatheterisatie Over het algemeen kan röntgencontrast worden gebruikt om te visualiseren bloed stroom in het hart. De druk, zuurstof niveau en temperatuur in de vaten kunnen ook worden geregistreerd. In het geval van hartritmestoornissen en stoornissen van excitatiegeleiding, katheteronderzoek geeft informatie over de elektrische activiteiten van de hartspier. Rechterhartkatheters meten voornamelijk druk, zuurstof en temperatuur in het rechter hart. Linkerhartkatheters staan dit toe zuurstof en drukmeting in de aorta en linker hartkamer van het hart. Contrastmedia kunnen worden gebruikt om de linker hartkamer en kransslagaders. Veel andere behandelingen kunnen alleen worden uitgevoerd in combinatie met een hartkatheterisatie Een vernauwing van de kransslagaders kan leiden een hartaanval Om de vernauwde of geblokkeerde vaten weer te verwijden, wordt meestal ballondilatatie uitgevoerd. Hierbij wordt een ballonkatheter in de vaten ingebracht. Aan het uiteinde van de ballonkatheter bevindt zich een ballon. In de vasoconstrictie wordt deze ballon ingezet, waardoor het vat wordt verwijd zodat de bloed kan weer gemakkelijker stromen. Indien verwijding door middel van een ballonkatheter niet het gewenste resultaat oplevert, a stent kan worden geïmplanteerd. EEN stent is een buisje van metaalgaas. Deze buis wordt gevouwen en op een ballonkatheter geplaatst. De hartkatheter met de stent wordt vervolgens naar de smalle plek in het vat geduwd, waar het wordt uitgezet. De stent blijft in het aangetaste vat. Vandaag open een operatie voor aangeboren hartafwijkingen kan worden vermeden met hartkatheterisatie. Ziekten zoals defecten aan het anterieure ventriculaire septum, defecten aan het ventriculaire septum of klepstenosen kunnen direct tijdens het onderzoek met de hartkatheter worden verwijderd. Hartkleppen kan ook worden geïmplanteerd met hartkatheterisatie. Excitatiestoornissen kunnen ook worden behandeld met hartkatheterisatie. In dit geval wordt storend weefsel gescleroseerd. Hartkatheterisatie is echter niet zonder risico's. Postoperatieve bloeding rond de prikplaats komt vaak voor. Vasculaire afwijkingen op de prikplaats worden ook waargenomen. Als bij het onderzoek contrastmiddelen worden gebruikt, kunnen allergische reacties optreden. Bovendien is het toegediende contrastmiddel schadelijk voor de nieren en wordt het slechts in beperkte mate aanbevolen bij een nierfunctiestoornis. Bij patiënten met hyperthyreoïdie jodium-bevattend contrastmiddel kan ook leiden tot een levensbedreigende thyreotoxische crisis.
