Producten
vitaminen zijn in de handel verkrijgbaar in de vorm van geneesmiddelen, voedingssupplementen, medische, cosmetica en voedingsmiddelen. Beschikbare doseringsvormen zijn bijvoorbeeld tablets, bruistabletten, stropen, directe korrels en injectables. vitaminen worden ook op een vaste manier gecombineerd met andere actieve ingrediënten en in het bijzonder met mineralen en sporenelementen. De naam “vitamine” is afgeleid van (leven) en amine, de chemische stofgroep. Er moet echter worden opgemerkt dat niet alle vitaminen behoren tot de aminen.
Structuur en eigenschappen
Vitaminen zijn organische natuurlijke stoffen die met voedsel worden ingenomen en in mindere mate door het lichaam zelf worden aangemaakt (vitamine D, nicotine zuur, vitamine K2 door intestinaal bacteriën Ze behoren tot de groep van biomoleculen en micronutriënten. De provitamine beta-caroteen kan in het lichaam worden gemetaboliseerd tot het actieve vitamine A In tegenstelling tot andere biomoleculen zoals eiwitten or nucleïnezurenVitaminen hebben geen uniforme structuur en verschillen structureel sterk van elkaar. Het zijn bijvoorbeeld steroïden, isoprenoïden, pyrimidines, pyridines, suiker zuren en ureum derivaten. Vitaminen zijn onderverdeeld in vetoplosbare en water-oplosbare vertegenwoordigers. Gewoonlijk worden verschillende verwante verbindingen met vergelijkbare eigenschappen onder één vitamine gegroepeerd, bijvoorbeeld vitamine K1 (fytomenadionen) en vitamine K2 (menaquinonen). Dit worden vitamers genoemd. Vitaminen komen overigens niet alleen voor in fruit en groenten, maar bijvoorbeeld ook in voedingsmiddelen van dierlijke oorsprong.
Effecten
De 13 vitamines hebben diverse en vitale functies voor de groei, ontwikkeling en metabolisme van mensen. Vooral de vitamines van het B-complex zijn cofactoren (co-enzymen) met behulp waarvan enzymen chemische reacties katalyseren. Daarnaast hebben de vitamines ook effecten die onafhankelijk zijn van enzymen. Vitamine C en vitamine E hebben bijvoorbeeld antioxiderende effecten en vitamine D heeft hormonale functies. In tegenstelling tot andere voedingsstoffen zoals koolhydraten, dienen vitamines niet als energiebron. Onvoldoende inname van een vitamine leidt tot een tekortstoornis, die kenmerkend is voor bijna alle vitamines. Dit heet hypo- of avitaminose. Een vitamine D-tekort leidt bijvoorbeeld tot rachitis, een vitamine C-tekort tot scheurbuik en een vitamine B12-tekort tot bloedarmoede, een pernicieuze anemie. In Europa is de aanvoer van vitamines over het algemeen goed en zijn deficiëntieziekten zeldzaam. Sommige mensen hebben echter een hogere eis. Dit zijn onder meer vrouwen voor en tijdens de zwangerschap en borstvoeding, alcoholverslaafden, veganisten, rokers, zuigelingen en jonge kinderen. Ziekten zoals coeliakie, malabsorptie en geneesmiddelen kunnen ook leiden tot een verminderde vitaminestatus. De in vet oplosbare vitamines kenmerken zich doordat ze in de lever kunnen worden opgeslagen (A, D). Dit geldt niet voor de in water oplosbare, omdat ze snel in de urine worden uitgescheiden. Dit is met uitzondering van vitamine B12.
Indicaties voor gebruik
Alle vitamines worden gebruikt voor de preventie en behandeling van vitaminegebrek (hypovitaminose, avitaminose) en als tonicum. Bovendien bestaan er voor alle vitamines aanvullende medische indicaties, die doorgaans verband houden met hun metabolische functies. Bijvoorbeeld, vitamine A wordt beheerd voor huid ziekten, vitamine K2 ter voorkoming van osteoporose, nicotine zuur voor stoornissen van het vetmetabolisme, pyridoxine For misselijkheid en riboflavine ter voorkoming van migraine.
Dosering
Richtwaarden en informatie over het maximum per dag dosis bestaan voor de dagelijkse inname van vitamines met voedsel. In veel landen worden de zogenaamde DACH-referentiewaarden gebruikt, die gezamenlijk zijn ontwikkeld door de Duitse (D), Oostenrijkse (A) en Zwitserse (CH) verenigingen voor voeding. De gebruikelijke dagelijkse behoefte ligt in het micro- of milligrambereik. Therapeutisch gegeven doses voor tekorten of ziekten zijn vaak hoger dan deze referentiewaarden. Megadoses moeten in het algemeen worden vermeden.
Actieve Ingrediënten
Er zijn 13 vitamines bekend. 4 behoren tot de in vet oplosbare vitamines en 9 tot de water-oplosbare vitamines. 1. in vet oplosbare vitamines (ADEK):
- Vitamine A, bijv. retinol.
- Vitamine D, bijv. cholecalciferol, ergocalciferol, calcitriol
- Vitamine E: tocoferolen en tocotriënolen
- Vitamine K: vitamine K1, vitamine K2
2. in water oplosbare vitamines: Vitamine B-complex (in water oplosbaar):
- Vitamine B1: thiamine
- Vitamine B2: riboflavine
- Vitamine B3: niacine (nicotinamide, nicotinezuur)
- Vitamine B5: pantotheenzuur
- Vitamine B6: pyridoxine
- Vitamine B7: biotine
- Vitamine B9: foliumzuur, folaten
- Vitamine B12: cobalamine
Vitamine C:
- Vitamine C: ascorbinezuur
Contra-indicaties
Volledige details van voorzorgsmaatregelen en interacties is te vinden op het medicijnetiket.
Bijwerkingen
Vitaminen worden over het algemeen goed verdragen bij de aanbevolen dagelijkse doses. Overgevoeligheidsreacties, spijsverteringsstoornissen en huid reacties kunnen optreden. Overmatige inname, dwz een overdosis, kan leiden tot hypervitaminose en bijwerkingen Dit geldt vooral voor de in vet oplosbare vitamines zoals vitamine A en vitamine D Hoge doses nemen van beta-caroteen kan het risico op long kanker en hart- en vaatziekten bij rokers.
