Hoe lang ben je ziek na een bypass-operatie?
De duur van het ziekteverzuim na een bypassoperatie is minimaal 6 weken. Dit is de tijd die getroffen personen doorbrengen in het ziekenhuis en vervolgens in een revalidatiecentrum. Idealiter wordt het vermogen om te werken hersteld, vooral tijdens het verblijf in de revalidatiekliniek.
Mensen met fysiek veeleisende banen zijn echter meestal voor langere tijd met ziekteverlof. Na een bypass-operatie moet het lichaam eerst opnieuw worden getraind, totdat het de overeenkomstige belastingen van het dagelijkse werk betrouwbaar kan uitvoeren. Als zwaar lichamelijk werk nodig is in een beroepsveld, kan omscholing naar een minder stressvol beroep ook nodig zijn.
Is een bypassoperatie zonder hart-longmachine ook mogelijk?
Bypass-operaties zonder een hart--long machine behoren tot de technisch meest veeleisende hartoperaties. De hart--long machine is bedoeld om het pompen over te nemen functie van het hart terwijl het hart wordt geïmmobiliseerd met medicatie. Op deze manier kan een stil werkveld voor de hart-.
Bij minimaal invasieve procedures kan de hart-longmachine wordt vaak niet gebruikt. In dit geval moeten de bypasses bij het kloppend hart worden ingebracht. De bypass wordt eerst aan het getroffen coronaire vat bevestigd. Vervolgens de aorta is gedeeltelijk losgekoppeld en genaaid in het losgekoppelde gebied van de bypass.
Het alternatief: stent
Het alternatief voor bypass-chirurgie is stent implantatie. Tegenwoordig is deze behandelmethode algemeen geaccepteerd en wordt deze meerdere keren per dag uitgevoerd in alle hartkatheterlaboratoria. EEN stent is een dun draadframe in de vorm van een cilinder, dat aanvankelijk in opgevouwen toestand verkeert.
Als een hartinfarct slagader vermoeden van stenose, a hartkatheteronderzoek is uitgevoerd. Deze procedure, ook wel coronair genoemd angiografie, wordt gestart via de lies van de patiënt slagader. Een dunne draad wordt over het arteriële vaatstelsel van de patiënt gestoken tot net voor het hart.
Contrastmedium wordt vervolgens in het vasculaire systeem van het hart geïnjecteerd. Vrije gebieden zijn licht van kleur, vernauwingen zijn weggelaten en donker. Als het vat alleen versmald en niet gesloten is, wordt het opgevouwen stent kan over de draad in het vernauwde vat van het hart worden geschoven.
Als het eenmaal in het vernauwde gebied is gepositioneerd, wordt het uitgevouwen en vergroot zo het vernauwde vat. Er kunnen ook meerdere stents in één sessie in het vasculaire systeem worden ingebracht. Er wordt onderscheid gemaakt tussen stents die een medicijnfilm dragen en stents die niet gecoat zijn.
Gecoate stents bevatten meestal anticoagulantia, zodat een hernieuwde vorming van stolsels in het vat wordt tegengegaan. De procedure duurt ongeveer 30 tot 60 minuten en is de standaardbehandeling voor een hartaanval. Stentimplantatie is een procedure met een relatief laag risico die in Duitsland enkele duizenden keren per dag wordt uitgevoerd.
Net als elke andere procedure brengt het echter een statistisch risico met zich mee. Door de voortbeweging van de katheter in het arteriële deel van het lichaam, klein bloed stolsels kunnen zich vormen in het gebied van de ingang of in het gebied van de katheter. Deze bloed stolsels kunnen ook naar voren worden geduwd door de katheter richting het hart en kunnen zo leiden tot een volledige blokkering van a bloedvat, die een acute kan veroorzaken hartaanval.
De procedure kan ook leiden tot bloed stolsels om zich door het lichaam te verspreiden en leiden tot een beroerte in de hersenen, bijvoorbeeld. Verder hartritmestoornissen kan optreden tijdens de procedure, wat soms levensbedreigend kan zijn. Het kan dan nodig zijn om passende maatregelen te nemen reanimatie maatregelen.
De patiënt wordt tijdens de procedure op een monitor gevolgd, zodat er zeer snel gereageerd kan worden. Milde hartritmestoornissen komen relatief vaak voor en zijn gemakkelijk onder controle te houden. Ernstigere en / of levensbedreigende ritmestoornissen komen minder vaak voor.
In het slechtste geval, hartstilstand tijdens de procedure kan optreden. Na de implantatie van een stent hebben patiënten een goede prognose. Het grootste gevaar is het sluiten van de stent als gevolg van bloedstolsels of hernieuwde vasculaire afzettingen.
De continue verbetering van de gebruikte materialen heeft dit risico aanzienlijk verminderd. Een risico van 1-2% moet worden aangenomen dat een plaats van het arteriële vat verwijd door een stent binnen 4 jaar weer versmalt (zogenaamde “restenose”). Dit risico was hoger met eerder gebruikte stentmaterialen en zou 5-7% kunnen zijn.
Belangrijk en doorslaggevend is natuurlijk de juiste inname van een geschikte vitale medicijncombinatie, die meestal uit minimaal 2 anticoagulantia bestaat. Bovendien een cholesterol-verlagend medicijn moet worden ingenomen en aandacht moet worden besteed aan een precieze bloeddruk vermindering. Het leggen van een stent leidt tot dezelfde klachten als een vaatvernauwing, namelijk een gevoel van druk op de borst in rust of onder stress, pijn, kortademigheid en onregelmatige pols. Patiënten bij wie een stent is geïmplanteerd, moeten goed op dergelijke symptomen letten, continu en betrouwbaar preventieve medicatie nemen en regelmatig worden gecontroleerd bij hun cardioloog.
