Thyrostatisch drugs zijn actieve stoffen die remmend werken in het hormoonmetabolisme van de schildklier en worden voornamelijk gebruikt in verschillende vormen van hyperthyreoïdie Naast farmaceutisch thyrostatisch middelen bestaan er ook enkele kruiden- of homeopathische stoffen, maar deze dienen slechts in milde vorm als therapeutisch te worden beschouwd hyperthyreoïdie.
Wat zijn thyrostatische middelen?
extracten of extracten van wolfberry hebben een verlagend effect op de schildklier hormonen. Thyrostatisch agentia zijn stoffen die, door de synthese of secretie van de schildklier te remmen hormonen of de oprichting van jodium in de voorlopers van thyrohormonen, normaliseert de schildklierfunctie en induceert remissie van klinische symptomen. In het algemeen worden thyreostatische stoffen onderverdeeld in zogenaamde joderings- en jodiseringsremmers, evenals jodiden, die ingrijpen in het hormoonmetabolisme van de schildklier op verschillende manieren. Thyrostatische middelen worden over het algemeen gebruikt in de therapie van verschillende subtypen van hyperthyreoïdie (hyperthyreoïdie) zoals Ziekte van Gravesfunctionele schildklierautonomie, en jodium-geïnduceerde hyperthyreoïdie.
Medische toepassing, effect en gebruik
De drie verschillende stofgroepen van thyrostatisch drugs ontwikkelen hun effect op verschillende punten van aanval van het metabolisme van schildklier of schildklier hormonen en dienen om de schildklierfunctie te normaliseren en te stabiliseren. Zo hebben de zogenaamde thioureumderivaten een remmende werking op de peroxidasen (jodiseringsremmers). Deze enzymen katalyseren de vermindering van peroxiden, die op hun beurt nodig zijn voor de opname van jodium in schildklierhormonen en de binding van de voorlopers monoiodtyrosine en dijoodtyrosine. Deze thyrostatische drugs worden met name gebruikt in Ziekte van Graves, bij de voor- en nabehandeling van radioactief jodiumtherapie, in de aanloop naar een operatie en in een thyrotoxische crisis. In het geval van struma-vorming en overgevoeligheidsreacties (inclusief koorts, urticaria) de toepassing van deze thyreostatica is gecontra-indiceerd. Perchloraat (joderingsremmer) daarentegen vermindert voornamelijk het transport van jodide in de schildklier door de opname van jodide in de thyrocyten te remmen. Perchloraat heeft slechts een smal therapeutisch bereik en wordt over het algemeen gebruikt voor snelle jodide blokkade van de schildklier of profylactisch voorafgaand aan radiologisch onderzoek met jodiumhoudende contrastmiddelen, vooral bij patiënten bij wie het contrastmiddel een thyreotoxische crisis kan veroorzaken. Jodiden verminderen de hormoonafscheiding in hoge doses door de enzymen die release schildklierhormonen in de bloed zodat ze niet langer effectief kunnen zijn. Jodiden worden uitsluitend preoperatief toegepast, meestal in combinatie met thioureumderivaten, of op korte termijn bij thyreotoxische crises.
Kruiden, natuurlijke en farmaceutische thyrostatische middelen.
Kruiden thyrostatische middelen omvatten voornamelijk wolfstrap-kruid (Lycopi herba) of extracten of extracten van Lycopi herba als enkelvoudige of gecombineerde therapeutische middelen. Met name het lithosperminezuur in de bladeren van de plant wordt verondersteld een verlagend effect te hebben op schildklierhormonen door het transport van jodium te remmen. Het thyreostatica mag echter alleen worden gebruikt in gevallen van milde hyperthyreoïdie met nervositeit en / of ritmestoornissen (zogenaamde vegetatieve zenuwaandoeningen). Bovendien moet er rekening mee worden gehouden dat preparaten die Lycopi herba bevatten, radio-isotopische onderzoeken van de schildklier kunnen verstoren. Bovendien is Wolfstrappkraut gecontra-indiceerd in gevallen van vergroting van de schildklier zonder functionele beperking. Als onderdeel van homeopathisch therapie, naast Lycopi herba, Chininum arsenicosum (kinine arseniet), Lycopus virginicus (Virginian Wolfbane), Adonis vernalis (Adonisroos), fucus vesiculosus (in de volksmond blaaswier), Kalium iodatum (Schüßler-zout nr. 15) of Iodum kunnen worden toegepast, vooral in gevallen van milde hyperthyreoïdie met nerveuze hart- klachten. Veel voorkomende en therapeutisch bewezen chemisch-farmaceutische middelen zijn voornamelijk perchloraat, dat als joderingsremmer de absorptie of jodide, en de thioureumderivaten thiamazol, carbimazol en propylthiouracil, die als joderingsremmers de synthese van schildklierhormonen verminderen.
Risico's en bijwerkingen
Thyrostatisch therapie interventies kunnen leiden op verschillende nadelige bijwerkingen, afhankelijk van de dosering. Bijvoorbeeld overgevoeligheidsreacties (drug exantheem) en af en toe gewrichtspijn kan vaak worden waargenomen bij lage doses. Vooral hoge doseringen leiden tot duidelijke onderdrukking van de schildklier, waardoor de hypofyse stimuleert TSH secretie om de hormoonsecretie te verhogen en kan dus hyperplasie veroorzaken. Andere bijwerkingen van thyreostatica zijn onder meer veranderingen in bloed tellingen (leukopenie, granulocytopenie of agranulocytose), struma (vergroting van de schildklier), lever schade, hypothyreoïdie (traag werkende schildklier), geelzuchtprogressie van exopthalmus (uitpuilende ogen) en gastro-intestinale symptomen. Bovendien moet het gebruik van thyreostatica tijdens de behandeling worden vermeden zwangerschap, indien mogelijk, omdat ze de placentabarrière passeren, de schildklier van het opgroeiende kind aantasten, en mogelijk leiden naar hypothyreoïdie.
