Therapie
Als een kind koortsstuipen krijgt, is het belangrijk dat de ouders kalm blijven ondanks de vaak beangstigende situatie, bel een arts en probeer de koorts Als de ouders nauwkeurig observeren hoe de aanval zich manifesteert, dwz als alle ledematen trillen of misschien slechts één arm, als het kind bewusteloos is, als de ogen worden gerold of als hij of zij urine verliest, is het later gemakkelijker voor de arts om te herkennen of het nu een eenvoudige koortsstuip is of een meer complexe aanval die verdere diagnostische opheldering vereist. De acute therapie met medicatie is als volgt:
- Om de aanval te onderbreken, het krampstillend medicijn diazepam wordt toegediend in de billen (diazepam rectiole). Het effect treedt meestal na 2-3 minuten op.
- In het geval van een ingewikkeld koortsstuipenkan een anti-epilepticum nodig zijn (bijv. valproaat).
- De koorts kan worden verlaagd bv. door paracetamol als sap of zetpil.
- Aangezien de koortsstuipen komt plotseling en is meestal sneller voorbij dan men therapeutisch effect zou kunnen hebben, de preventieve maatregelen zijn belangrijker dan de maatregelen bij een acute aanval.
Gevolgen
Om de vraag over de gevolgen van koortsstuipen te beantwoorden, moet eerst onderscheid worden gemaakt tussen eenvoudige en gecompliceerde koortsstuipen. Ongeveer 70% van de koortsstuipen wordt als eenvoudig geclassificeerd, ze duren minder dan 5 minuten en het hele lichaam wordt aangetast. In gecompliceerde gevallen kunnen de individuele aanvallen echter enkele minuten duren en zijn ze vaak maar aan één kant aanwezig.
Bovendien hebben kinderen korte tijd spraakproblemen na het begin van een complexe koortsstuip, maar deze verdwijnen meestal weer. Over het algemeen kan men zeggen dat eenvoudige koortsstuipen geen gevolgen op lange termijn hebben. Het voorkomen van epilepsie op latere leeftijd is ook niet of slechts licht toegenomen (ca.
1-1.5%) vergeleken met de gemiddelde bevolking. Het risico op ontwikkeling daarentegen epilepsie in de loop van uw leven wordt verhoogd met ongeveer 4-15% voor gecompliceerde aanvallen. In dergelijke gevallen zijn de koortsstuipen vaak niet altijd de oorzaak van een later epilepsie, maar het eerste symptoom.
Bij het syndroom van Dravet, bijvoorbeeld een koortsstuipen is vaak de eerste manifestatie van de ziekte. Bovendien verhogen koortsstuipen het risico op herhaling. Dit is echter grotendeels afhankelijk van de leeftijd van het kind tijdens de eerste koortsstuipen.
Het risico op een nieuwe aanval is bijvoorbeeld ongeveer 30-35% bij zuigelingen die hun eerste aanval kregen toen ze jonger waren dan 12 maanden. Bij kinderen met al bekend hersenen schade of een familiegeschiedenis van epileptische aanvallen, is het risico om later epilepsie te ontwikkelen aanzienlijk hoger. Bijkomende complicerende factoren zijn het optreden van koortsstuipen vóór de leeftijd van 6 maanden of na de leeftijd van 5 jaar, met een duur van meer dan 15 minuten of met permanente focale bevindingen in de hersenen, evenals aanzienlijke epileptische mogelijkheden bij hersengolfmetingen.
In deze gevallen kan het optreden van koortsstuipen een duidelijke indicatie zijn, die moet worden opgevolgd en opgevolgd door uitgebreide diagnostiek. In tegenstelling tot veel oudere claims, hebben nieuwe langetermijnstudies aangetoond dat koortsstuipen geen langdurige invloed hebben op mentale en fysieke functies. De oude bewering dat kinderen die in het verleden koortsstuipen hebben gehad een verlaagd intelligentiequotiënt (IQ) hebben, is daarom niet waar.
Dit is vooral aangetoond door grote studies met tweelingen, waarbij een van de kinderen koortsstuipen had en de andere niet. Als je het IQ bij deze kinderen na vele jaren meet, kunnen er geen significante verschillen worden gevonden. Alleen de ontwikkeling van epilepsie kan leiden tot blijvende schade in het verdere verloop van de ziekte.
Koortsstuipen zijn in principe nooit dodelijk. Afhankelijk van het type koortsstuipen, eenvoudig of gecompliceerd, verdwijnen ze na minder of meer dan 15 minuten. Het kind is dan erg moe en zwak.
Met betrekking tot de mortaliteit op lange termijn is de onderzoekssituatie in sommige opzichten niet duidelijk. Wat alle onderzoeken gemeen hebben, is dat eenvoudige koortsstuipen niet leiden tot verhoogde kindersterfte. Ten aanzien van gecompliceerde aanvallen verschillen twee grootschalige onderzoeken in hun uitspraken. Een Deens onderzoek toonde bijvoorbeeld aan dat kinderen die leden aan gecompliceerde koortsstuipen een licht verhoogd sterfterisico hadden in de eerste twee jaar. Wel moet worden opgemerkt dat een bepaald deel van de kinderen hiermee krampen leed al aan neurologische gebreken die verband kunnen houden met het verhoogde risico.
