Therapie | Hemochromatose

Therapie

De therapie van hemochromatose bestaat uit een vermindering van lichaamsijzer. Dit wordt meestal bereikt met de relatief oude therapie van aderlating. De aderlatingstherapie bestaat uit twee fasen: Het is belangrijk dat deze aderlatingsprocedures regelmatig plaatsvinden om ervoor te zorgen dat er nieuwe bloed wordt gelijkmatig geproduceerd.

Dieetmaatregelen spelen ook een belangrijke rol in hemochromatose, aangezien voedsel met een hoog ijzergehalte moet worden verminderd. Deze dieetmaatregelen omvatten bijvoorbeeld: dranken die vitamine C bevatten, verhogen de ijzeropname, vooral wanneer tegelijkertijd ijzerhoudend voedsel wordt ingenomen. Daarom moet de vitamine C twee uur na de voedselinname worden ingenomen.

Alcohol verhoogt ook de opname van ijzer in het maagdarmkanaal en moet daarom ook worden vermeden. Geneesmiddelen uit de klasse van protonpompremmers (remmen de productie van maag zuur) voorkomen de reabsorptie van ijzer in de darm. Als er al andere organen zijn aangetast, moeten deze natuurlijk ook therapeutisch worden behandeld.

In speciale gevallen van hemochromatosebijvoorbeeld waar hart- functie is ernstig aangetast, er moeten ijzerbinders worden gebruikt omdat het hart de verminderde functie niet kan compenseren bloed volume (veroorzaakt door aderlaten) door een versnelde hartslag. In gevallen waarin de lever is ernstig beschadigd (levercirrose), moet een orgaantransplantatie worden overwogen.

• De eerste therapie begint met aderlating van 500 ml bloed elk om de ferritine niveau tot onder 50 g / l.
• Langdurige therapie dient om laag te blijven ferritine niveaus en omvat ongeveer 4-12 aderlating van 500 ml per jaar.

  Dit is om ijzerstapeling van het lichaam bij hemochromatose te voorkomen. Per aderlating wordt ongeveer 200 mg ijzer uit het lichaam onttrokken.

• Spinazie,
• Kool,
• Lenzen,
• Vlees en
• Graan.

Hemochromatose wordt behandeld met aderlatingstherapie. Dit kan onder bepaalde omstandigheden erg belastend zijn voor de patiënt.

Met aderlating worden de overvolle ijzervoorraden geleegd. Voor dit doel wordt in een cyclus van één tot twee weken aan het begin van de behandeling ongeveer 500 ml bloed afgevoerd. De aderlatingstherapie wordt voortgezet tot het serum ferritine bereikt een waarde van 50 μg / l.

In het geval van gevorderde hemochromatose kan dit een tot twee jaar duren. Daarna volgt de zogenaamde onderhoudsfase, waarbij aderlaten slechts om de drie maanden nodig is om het ferritine op een waarde tussen de 50 en 100 μg / l te houden. Omdat hemochromatose meestal genetisch is en de oorzaak niet kan worden weggenomen, moet de therapie een leven lang worden voortgezet.

Naast aderlatingstherapie is ook therapie met medicatie mogelijk, maar aderlatingstherapie is effectiever en heeft minder bijwerkingen. Het is belangrijk om erdoorheen gestapelde ijzer te voorkomen dieet om het effect van de aderlatingstherapie niet teniet te doen. Daarom moet men voedingsmiddelen met een hoog ijzergehalte vermijden, zoals dierlijke ingewanden.

Anders zijn er eigenlijk geen beperkingen wat betreft voeding. Het drinken van zwarte thee of melk bij de maaltijden vermindert de opname van ijzer in de dunne darm in geringe mate en kan daarom nuttig zijn voor hemochromatosepatiënten. Omdat vitamine C de opname van ijzer uit de voeding bevordert, mogen vruchtensappen die vitamine C bevatten niet ongeveer 2 uur voor en na de maaltijd worden gedronken. Na de diagnose is het belangrijk om alcohol te vermijden totdat de ijzervoorraad leeg is (na ca.

1 tot 1.5 jaar aderlatingstherapie). Het is ook raadzaam om na deze tijd geen alcohol te drinken om schade aan de lever cellen. De ijzerstapeling veroorzaakt door hemochromatose beschadigt de lever en leidt naar levercirrose bij driekwart van de patiënten een onomkeerbare leverbeschadiging met littekens en functieverlies.

Regelmatig drinken van alcohol beschadigt ook de levercellen en kan dit ook veroorzaken levercirrose. Hemochromatosepatiënten moeten om verschillende redenen alcohol vermijden: Regelmatig alcoholgebruik kan de werking van het geneesmiddel verstoren ijzer metabolisme en (zelfs als er geen hemochromatose is) ook leiden tot ijzerstapeling. De effecten worden dan opgeteld.

Regelmatig alcoholgebruik veroorzaakt extra ijzerstapeling bij hemochromatosepatiënten. Om extra schade aan de lever bij hemochromatose te voorkomen, moeten patiënten met deze ziekte afzien van regelmatig alcoholgebruik. Na de diagnose moet alcohol volledig worden vermeden totdat de ijzervoorraden zijn geleegd door regelmatig aderlaten.