Therapie
Nadat de diagnose is bevestigd, moet de behandeling fase- en patiëntspecifiek worden uitgevoerd. Als profylactische maatregel is de juiste opslag met regelmatige herpositionering noodzakelijk. Het belangrijkste doel is om de druk te verlichten.
Naast de positioneringstherapie moet een grondige huidverzorging met regelmatig onderzoek van de wondtoestand worden uitgevoerd. Om wrijving op de huid te voorkomen, is het noodzakelijk om vocht en nattigheid te vermijden. In geval van diepe weefselschade is regelmatige wondreiniging, inclusief het verwijderen van dode weefselresten, essentieel.
Passende wondverbanden en ontsmettingsmiddelen zijn beschikbaar voor wondbehandeling. In diepe stadia moet chirurgische therapie worden overwogen om infectie te voorkomen. Dit omvat het verwijderen van het beschadigde weefsel en plastische chirurgie om het resulterende defect te dekken. De behandeling (therapie) van bestaande decubiti moet worden uitgevoerd door ervaren artsen.
Complicaties
Indien de decubitus zweer vergevorderd is, bestaat het risico op ontwikkeling osteomyelitis of sepsis (bloed vergiftiging).
Voorspelling
Met graad I en II kan nog steeds volledige genezing worden bereikt. Bij graad III en IV is alleen nog een defecte genezing mogelijk.Daarom is het belangrijkste profylaxe om een decubitus.
Samengevat
De decubitus kan op veel plaatsen voorkomen, maar vooral in het gebied van benige uitsteeksels. Een gebrek aan mobiliteit, wrijving en druk leidt tot verminderde weefselperfusie met daaropvolgende dood van het zachte weefsel. Getroffen zijn voornamelijk oude en immobiele mensen met suikerziekte or circulatiestoornissen evenals patiënten met ondervoeding en algemene immuundeficiëntie. De meest voorkomende lichaamsdelen zijn de hielen, enkels, bekkenbeenderen en hoofd van de fibula.
