onchocerca volvulus is een nematode die voorkomt in de tropen. De schadelijke parasiet kan rivier veroorzaken blindheid bij mensen.
Wat is Onchocerca volvulus?
De term "Onchocerca" komt uit het Grieks en vertaalt zich als "staart" of "haak". De Latijnse term 'volvulus”Betekent“ rollen ”of“ draaien ”. Onchocerca volvulus behoort tot de filariae, die een superfamilie van nematoden vormen. Het wordt beschouwd als een parasiet die mensen treft en ziekten veroorzaakt. De geschiedenis van Onchocerca volvulus gaat terug tot 1890. In dat jaar ontving de Duitse helmintholoog en zoöloog Rudolf Leuckart (1822-1898) een brouwsel van wormen uit Ghana, Afrika, ter identificatie in zijn instituut in Leipzig. De exemplaren waren afkomstig van de lichamen van twee Afrikaanse patiënten en vertegenwoordigden tumoren ter grootte van duiven. Deze gezwellen bevatten nematoden, waarvan de vrouwtjes twee keer zo lang waren als de mannetjes. Bovendien bevonden zich een groot aantal embryo's nabij de nodale holte. Zonder de ontdekking openbaar te maken, stuurde Leuckart zijn eigen exemplaar en beschrijving naar de Britse tropenarts Patrick Manson (1844-1922), die de nematode op een Londens congres in 1891 rapporteerde. In 1893 verscheen er ook een schriftelijk rapport in een leerboek over tropische geneeskunde. worden respectievelijk de jaren 1891 en 1893 beschouwd als de ontdekkingsperiode van Onchocerca volvulus. De worm kreeg zijn naam echter pas in 1910 door Railliet en Henry, die de Grieks-Latijnse woordcombinatie gebruikten om een 'kronkelende haakstaart' te beschrijven.
Voorkomen, verspreiding en kenmerken
Onchocerca volvulus komt voornamelijk voor in tropische gebieden van West-Afrika tot Angola. Bovendien wordt de nematode gevonden in Oost-Afrika, Centraal-Afrika, Zuid- en Midden-Amerikaanse landen zoals Brazilië, Ecuador, Colombia, Venezuela, Guatemala en Mexico, evenals in geïsoleerde regio's in Jemen. De parasiet leeft het liefst in vochtige streken langs snelstromende rivieren. Typische kenmerken van Onchocerca volvulus zijn onder meer de draadvormige, smalle vorm. De diameter is minder dan een millimeter. Terwijl mannen groeien Met een lengte van ongeveer 23 tot 50 centimeter kunnen vrouwtjes wel 70 centimeter bereiken. De larven, ook wel microfilariae genoemd, hebben een lengte tussen 220 en 280 micrometer. In de mens huidkan de nematode 15 tot 17 jaar overleven. Onchocerca volvulus vertegenwoordigt een parasiet waarvan de enige eindgastheer de mens is. In getroffen endemische regio's kan soms bijna 100 procent van de bevolking besmet zijn. De nematode gebruikt de vrouwtjes van de zwarte vlieg (Simulium damnosum) als tussengastheer. De mug neemt de microfilariae op tijdens het bijtproces. Binnen de mug vindt een rui van de larven plaats, die vervolgens een besmettelijk stadium bereiken. Bij opnieuw bijten brengt de zwarte vlieg Onchocerca volvulus over op mensen. Binnen het organisme migreren de onchocerci gedurende een periode van twee jaar door bindweefsel of vetweefsel. In sommige gevallen gaan ze ook door de ogen wanneer ze de hoofd regio. Na ongeveer een jaar vormen de nematoden ballen of knobbeltjes die onchocercomes worden genoemd. Op deze manier leggen ze hun larven in het onderhuidse bindweefsel of diepere weefsellagen. Microfilariae worden door de vrouwelijke onchocerci afgezet huid knobbeltjes en weefselspleten. Vanaf deze sites kunnen ze naar andere delen van de huid In de vroege stadia besmetten de larven de benen van mensen. Een paar jaar later gaan ze verder naar de bovenste delen van het lichaam, zoals de ogen en hoofd.
Ziekten en symptomen
Een ziekte die wordt veroorzaakt door Onchocerca volvulus is onchocerciasis, ook wel rivier genoemd blindheid Het treft voornamelijk tropische gebieden van Afrika en Zuid-Amerika. Naar schatting zijn wereldwijd ongeveer 200 miljoen mensen besmet met de nematode. Ongeveer 10 procent van alle getroffen mensen wordt hierdoor blind. De naam rivier blindheid is terug te voeren op het feit dat de ziekte in de meeste gevallen in de buurt van rivieren voorkomt. Dit is waar de larven van zwarte vliegen groeien up, die dienen als tussengastheer voor Onchocerca volvulus. De typische symptomen van onchocerciasis zijn onder meer het verschijnen van pijnloze knobbeltjes in de subcutis. Later veroorzaken de microfilariae huid ontsteking, wat te merken is aan hevige jeuk. Bovendien zijn de elastische delen van de bindweefsel worden vernietigd, wat op zijn beurt resulteert in de ontwikkeling van de zogenaamde oude mannenhuid of papierhuid. Bovendien is de ontwikkeling van een luipaardpatroon door hyperpigmentatie mogelijk. Subcutane onchocercomen worden meestal aangetroffen in de iliacale top, heiligbeen, ribben, schouders, nek en hoofd Grotere knobbeltjes bereiken een omtrek van 10 centimeter en zijn te zien op de huid. Het duurt jaren voordat de microfilariae het oog bereiken. Er bestaat echter een risico van visuele beperking en zelfs blindheid veroorzaakt door hen. Indicaties zijn scleroserende keratitis en troebelheid van het hoornvlies. Onchocerciasis wordt meestal door de arts vastgesteld via een huid biopsie Tijdens deze procedure verwijdert de arts 2 tot 3 millimeter weefsel van de huid en voert een microscopisch onderzoek uit. Als de microfilariae uit het huidmonster komen, is het resultaat positief. Om onchocerciasis te behandelen, krijgt de patiënt antiparasitaire middelen drugs zoals ivermectine, albendazole of diethylcarbamazine. Deze veroorzaken larvaal verval en resulteren in het vrijkomen van antigenen.
