Testiculaire sperma-extractie: behandeling, effecten en risico's

Testiculair sperma extractie is het verzamelen van sperma door middel van een biopsie van de testikels​ Voor mannen met niet-obstructieve azoöspermie is deze voortplantingsprocedure de enige optie om zelf een kind te krijgen. De sperma wordt later bij vrouwen geïnjecteerd eieren als onderdeel van ICSI.

Wat is extractie van testiculair sperma?

Sperma wordt gewonnen uit die van de man testikels als onderdeel van deze behandeling, die wordt gebruikt om een ​​ei kunstmatig te bevruchten. Extractie van zaadcellen is wat reproductieve artsen de eerste stap in de vruchtbaarheidsbehandeling noemen. Kort gezegd wordt de procedure ook wel TESE genoemd. Tijdens deze behandeling wordt er bij de man sperma gewonnen testikels, die worden gebruikt voor kunstmatige bevruchting van een ei. TESE is in principe hetzelfde als het verzamelen van sperma tijdens een testikel biopsie​ De procedure wordt sinds 1993 gebruikt en vindt meestal plaats in combinatie met een gecombineerde vruchtbaarheidsbehandeling. Meestal wordt TESE gevolgd door ICSI, dat is intracytoplasmatische sperma-injectie​ Bij deze methode worden de zaadcellen van de man rechtstreeks in een eicel geïnjecteerd. De zogenaamde reproductieve geneeskunde, die sinds de 20e eeuw als een aparte tak van de geneeskunde is opgericht, is verantwoordelijk voor alle behandelingen die relevant zijn voor de voortplanting. Het doel van de meeste reproductieve geneeskundige behandelingen is om de vruchtbaarheid te herstellen en zo een eerder gegeven te vervullen onvervulde wens om kinderen te krijgen.

Functie, effect en doelen

TESE is voornamelijk bedoeld voor onvruchtbare mannen met azoöspermie. Bij dit fenomeen zijn er geen zaadcellen in het ejaculaat. De man kan het ei van zijn vrouw dus niet op natuurlijke wijze bevruchten. TESE maakt bevruchting mogelijk en vervult daarmee de wens van een koppel om ondanks azoöspermie een kind te krijgen. Bij ongeveer 15 procent van alle kinderloze stellen is azoöspermie verantwoordelijk voor de onvervulde kinderwens. Dienovereenkomstig wordt TESE vaak uitgevoerd in de reproductieve geneeskunde. Artsen maken onderscheid tussen twee verschillende vormen van azoöspermie: een obstructief en een niet-obstructief type. In de obstructieve vorm verhindert een obstructie in de zaadkanalen dat sperma naar het ejaculaat gaat. Aangezien deze vorm van azoöspermie echter meestal het gevolg is van een vasectomie, behandelt reproductieve geneeskunde getroffen personen in dit geval met herbevruchtingschirurgie in plaats van TESE. Niet-obstructieve azoöspermie is daarentegen een stoornis in de spermaproductie. In deze voorwaarde, zaadcellen zijn vaak direct in de testikels aanwezig, maar kunnen vanwege hun lage dichtheid of beperkte beweeglijkheid. Dienovereenkomstig is TESE voor mannen met niet-obstructieve azoöspermie de enige nuttige reproductieve behandeling. Meestal vindt TESE plaats op poliklinische basis en wordt het uitgevoerd onder gedeeltelijke of narcose​ De algemene psychologische voorwaarde van de patiënt en de bevindingen bepalen de vorm van anesthesie in elk afzonderlijk geval. De biopsie kan aan één kant of aan beide kanten worden uitgevoerd. Dit wordt in individuele gevallen ook bepaald door de bevindingen. Door een kleine incisie in het scrotum legt de reproductieve arts de zaadbal bloot tijdens TESE. Het scrotum en zijn kanalen worden vervolgens geïnspecteerd voordat de chirurg de testiculaire capsule insnijdt. Na het nemen van een klein weefselmonster, onderzoekt het team dit weefsel op sperma. Afhankelijk van de bevindingen wordt de verdere procedure bepaald. Als er voldoende sperma is, wordt een deel van het weefselmonster ingevroren. Deze stap wordt ook wel cryopreservatie en houdt het sperma in leven totdat het tijdens ICSI in een ei kan worden geïnjecteerd. De arts eindigt meestal door de incisies te hechten met een zelfoplossende hechtdraad.

Risico's, bijwerkingen en gevaren

Het weefselmonster dat tijdens een TESE wordt verwijderd, is relatief klein. Dienovereenkomstig is het risico van blijvende schade voor de patiënt laag. Na ongeveer twee weken is het operatiegebied volledig genezen. Douchen is pas twee dagen na de operatie weer toegestaan. Na ongeveer tien dagen mag de patiënt zich weer baden of de sauna bezoeken. Echter, totdat het biopsiegebied volledig is genezen, mag er geen strakke kleding worden gedragen. Zwaar lichamelijk werk en sporten zijn gedurende ongeveer drie weken niet toegestaan. De patiënt dient ook gedurende ongeveer een maand af te zien van seksuele activiteit; het kantoorwerk kan daarentegen al binnen drie dagen na de operatie worden hervat. Omdat TESE zelfoplossende hechtingen gebruikt voor het hechten, hoeven er geen hechtingen te worden verwijderd. De kans op complicaties bij deze operatie is extreem laag. Infecties of bloeding komen slechts in zeldzame gevallen voor. Soms is er een blauwe plek op het scrotum, maar dit verdwijnt snel vanzelf. Gering pijn of trekken in het gebied van de steken kan voorkomen, maar duurt meestal niet lang. Het algemene risico van de operatie wordt als laag beschouwd. Ongeveer tegelijkertijd met de TESE, eieren worden opgehaald bij de vrouw. Deze eieren worden bevrucht door injectie met het teruggewonnen sperma. Het beperkte dichtheid of stroomsnelheid van het sperma maakt bij deze methode niet uit. Later worden ongeveer drie van de op deze manier bevruchte eicellen weer bij de vrouw ingebracht. Zo ervaart de vrouw zwangerschap ondanks of, in dit geval, dankzij kunstmatige bevruchting​ Reproductieve geneeskunde kan echter niet garanderen dat de methoden ervan zullen werken. Wanneer behandeling met reproductieve geneeskunde op niets uitloopt, heeft dit vaak een stressvol effect op de psyche van de patiënt. Sommige paren gaan zelfs uit elkaar na een mislukte behandeling.