Symptomen van puspuistjes op de rug
Afhankelijk van de oorzaak kan het pus puistjes op de rug kunnen verschillende symptomen en bijbehorende symptomen veroorzaken en deze variëren in ernst. De symptomen kunnen plotseling of verraderlijk optreden. In de regel is de puistjes worden gekenmerkt door een roodheid, een verhoging en een geelachtig witachtig, centraal gelegen deel van het puistje.
Wanneer de puistjes zijn gerijpt, kan een waterige en / of etterende afscheiding zichzelf legen. In sommige gevallen kan een etterende geur worden waargenomen. Bekrast puistjes kan bloeden.
De puistjes kunnen ook op andere delen van het lichaam aanwezig zijn. Jeuk komt vaak voor, vooral in het geval van oorzakelijke allergische reacties of jeugd ziekten. Pijn kan ook voorkomen.
Afhankelijk van de oorzaak kunnen ook vegetatieve symptomen optreden. Deze kunnen meer zweten veroorzaken, misselijkheid, braken, zwelling van de weefselvocht knooppunten, algemeen gevoel van ziekte, koorts, ademhaling moeilijkheden en hoesten. Verder pus puistjes op de rug kan gevoelens van schaamte veroorzaken.
Naast de achterkant, een pus puistje kan ook op de billen verschijnen. Afhankelijk van de oorzaak, pijn van verschillende intensiteit kunnen voorkomen. De pijn kan zich manifesteren in verschillende kwaliteiten.
Ze kunnen de vorm aannemen van een gevoel van spanning of spanningspijn. Bovendien kunnen ze alleen of extra pijn doen bij aanraking. In de meeste gevallen treedt pijn of jeuk op, maar zelden komen beide tegelijkertijd voor.
Behandeling van puspuistjes op de rug
De behandeling hangt af van de oorzaak. Het doel van de behandeling is om herhaling van de huidklachten en onomkeerbare gevolgschade zoveel mogelijk te voorkomen. Een belangrijk punt hierbij is een adequate, op maat gemaakte hygiëne en verzorging van de rughuid.
Goed verdraagbare verzorgingsproducten, indien mogelijk zonder of in ieder geval met weinig kunstmatige toevoegingen, dienen in de juiste hoeveelheid te worden gebruikt. Peelings kunnen de huid ook helpen dode huidschilfers te verwijderen. Bovendien moet aandacht worden besteed aan de materialen die in kleding worden gebruikt.
Veel artsen raden katoen aan in plaats van stoffen zoals stretch, plastic of viscose. Daarnaast dient aandacht te worden besteed aan een evenwichtige levensstijl met voldoende slaap, a evenwicht tussen activiteit en ontspanningEn een dieet rijk aan vitaminen en voedingsstoffen. Suiker- en vetrijk voedsel, nicotine en alcohol moet worden vermeden.
Verdere maatregelen en therapieën dienen met een dermatoloog te worden besproken. Afhankelijk van de oorzaak worden eerst huismiddeltjes zoals kamillebaden en warme kompressen aanbevolen. Als de huid symptomen in de vorm van acne meer uitgesproken zijn of de huid ernstig ontstoken is, moet vaak medicatie in de vorm van zalven en tabletten worden gebruikt.
De behandeling van acne op de rug wordt uitgevoerd volgens het stadium van ernst. Hier retinoïden, benzoylperoxide of en antibiotica worden lokaal gebruikt, in zalfvorm. In combinatie hebben ze een wederzijds versterkende werking.
Het gebruik van retinoïden vereist een goede opleiding vooraf, omdat ze na inname een vruchtschadelijk effect kunnen hebben. Dit betekent dat er een risico bestaat op geboorteafwijkingen bij het ongeboren kind als een vrouw zwanger wil worden tijdens het gebruik van de retinoïden of binnen 2 jaar. Het risico kan nog langer aanwezig zijn.
Dit moet worden opgehelderd voordat retinoïden worden gebruikt. Retinoïden voorkomen het ontstaan van nieuwe mee-eters, zogenaamde comedonen, en lossen bestaande mee-eters op. Er is de mogelijkheid van een eerste verslechtering.
Benzoylperoxiden hebben een schilferende en antimicrobiële werking en remmen overmatige talgproductie. Clindamycine en erytromycine worden meestal gebruikt als antibiotica. Beide medicijnen hebben echter enkele bijwerkingen. Er is informatie nodig en een medische beoordeling van de baten-verhouding is vereist.
Het risico op vruchtbeschadiging is vooral groot wanneer retinoïden in tabletvorm worden toegediend. Om deze reden wordt een anticonceptiepil altijd in combinatie voorgeschreven. Systemisch antibiotica zoals tetracycline of minocycline worden ook gebruikt.
Als het probleem te wijten is aan hormoonfluctuaties, worden soms antiandrogenen gebruikt, zoals cyproteronacetaat, meestal in combinatie met ethinylestradiol. Daarnaast wordt een zogenaamde “huidverjonging” aanbevolen. Dit kan een fruitzuur peeling, ultrageluid, mesotherapie, medische micronaaldbehandeling, micro-dermbrasie, gepulseerd licht tegen bacteriën (IPL), fotodynamische therapieën en een professionele reiniging door een schoonheidsspecialiste of medisch assistent.
Het is belangrijk om onomkeerbare huidbeschadiging zoveel mogelijk te voorkomen. Dit betekent dat er wordt getracht littekens te voorkomen. In deze context, acne littekens onderscheiden zich van overgroeiende littekens, die in het vakjargon keloïden worden genoemd.
Mochten de puistjes ontstaan door allergische reacties, dan moet het allergeen natuurlijk worden vermeden. Indien nodig, antihistaminica kan de jeuk tijdelijk verlichten. Als de puistjes worden veroorzaakt door andere onderliggende ziekten, moeten deze ziekten dienovereenkomstig worden behandeld.
De behandeling van acne op de rug wordt uitgevoerd volgens het stadium van ernst. Hier worden retinoïden, benzoylperoxide of en antibiotica lokaal in zalfvorm gebruikt. In combinatie hebben ze een wederzijds versterkende werking.
Het gebruik van retinoïden vereist een goede opleiding vooraf, omdat ze na inname een vruchtschadelijk effect kunnen hebben. Dit betekent dat er een risico bestaat op geboorteafwijkingen bij het ongeboren kind als een vrouw zwanger wil worden tijdens het gebruik van de retinoïden of binnen 2 jaar. Het risico kan nog langer aanwezig zijn.
Dit moet worden opgehelderd voordat retinoïden worden gebruikt. Retinoïden voorkomen het ontstaan van nieuwe mee-eters, zogenaamde comedonen, en lossen bestaande mee-eters op. Er is de mogelijkheid van een eerste verslechtering.
Benzoylperoxiden hebben een schilferende en antimicrobiële werking en remmen de overmatige talgproductie. Clindamycine en erytromycine worden meestal als antibiotica gebruikt. Beide medicijnen hebben echter enkele bijwerkingen.
Voorlichting en een medische beoordeling van de baten-verhouding is nodig. Het risico op vruchtbeschadiging is vooral groot wanneer retinoïden in tabletvorm worden toegediend. Om deze reden wordt een anticonceptiepil altijd in combinatie voorgeschreven.
Systemische antibiotica zoals tetracycline of minocycline worden ook gebruikt. Als het probleem te wijten is aan hormoonfluctuaties, worden soms antiandrogenen gebruikt, zoals cyproteronacetaat, meestal in combinatie met ethinylestradiol. Daarnaast wordt een zogenaamde “huidverjonging” aanbevolen.
Dit kan een fruitzuur peeling, ultrageluid, mesotherapie, medische micronaaldbehandeling, micro-dermbrasie, gepulseerd licht tegen bacteriën (IPL), fotodynamische therapieën en een professionele reiniging door een schoonheidsspecialiste of medisch assistent. Het is belangrijk om onomkeerbare huidbeschadiging zoveel mogelijk te voorkomen. Dit betekent dat er wordt getracht littekens te voorkomen.
In deze context onderscheiden acnelittekens zich van overgroeiende littekens, die in het vakjargon keloïden worden genoemd. Mochten de puistjes ontstaan door allergische reacties, dan moet het allergeen natuurlijk worden vermeden. Indien nodig, antihistaminica kan de jeuk tijdelijk verlichten. Als de puistjes worden veroorzaakt door andere onderliggende ziekten, moeten deze ziekten dienovereenkomstig worden behandeld.
