Afhankelijk van hoe lang circulatiestoornissen in de hersenen en hoe ernstig deze stoornissen zijn, verschillende tekenen en symptomen treden op in de context van een beroerte Er zijn vloeiende overgangen tussen tijdelijke, vluchtige symptomen en permanente neurologische gebreken.
Verschillende gradaties
Bij een beroerte wordt in principe onderscheid gemaakt tussen verschillende stadia:
- TANTE (tijdelijke ischemische aanval): hier de circulatiestoornis in de hersenen bestaat slechts voor korte tijd; klachten zoals gezichtsstoornissen, spraakstoornissengevoelloosheid of duizeligheid komen slechts vluchtig voor en verdwijnen weer na seconden tot minuten. Dit is vergelijkbaar met een tijdelijke aanval van pijn (angina pectoris) in de kransslagader hart- ziekte, dwz de vernauwing van kransslagaders Zoals daar zijn dergelijke tijdelijke ongemakken ook tekenen van een verstoorde bloed stromingssituatie - die kan leiden hier in een beroerte, bij de hart- een hartaanval.
- PRIND (langdurig reversibel ischemisch neurologisch tekort): hier zijn de intensiteit en duur van de symptomen sterker; tekorten kunnen uren of zelfs dagen aanhouden, maar dan volledig herstellen. De overgang naar een 'hoofdvak' beroerte is vloeibaar.
- Belediging: manifeste beroerte. Littekenweefsel vormt zich in het gebied van de vernietigde hersenen stof. Neurologische schade blijft vaak voor de rest van het leven bestaan.
Beroerte: tekens herkennen
De functie en structuur van de hersenen zijn erg complex; dienovereenkomstig is een grote verscheidenheid aan combinaties van symptomen mogelijk. Symptomen of storingssymptomen zoals tekenen van een beroerte geef de dokter aanwijzingen over het aangetaste vat of hersengebied. De afferente en efferente zenuwvezels die de hersenen met de rest van het lichaam verbinden, kruisen elkaar in het onderste deel van de hersenen, de hersenstam. Daarom, wanneer een beroerte optreedt in de grote hersenensymptomen verschijnen aan de andere kant van het lichaam: als er een beroerte optreedt aan de linkerkant van de hersenen, wordt de rechterkant van het lichaam aangetast en vice versa. Als een beroerte in de hersenstam gebied, kunnen beide helften van het lichaam worden aangetast omdat veel geleidingsvezels voor beide helften van het lichaam en de controlecentra ook hier dicht bij elkaar liggen en dus gelijkelijk kunnen worden aangetast.
Typische symptomen van een beroerte
Het volgende is een selectie van typische symptomen van een beroerte:
- vaat- afsluiting van het middelste cerebrale slagader (arteria cerebri media), die een deel van de grote hersenen (ca. 80 procent van de vasculaire beroertes): sensorische stoornissen en verlamming aan de andere kant van het lichaam, het meest uitgesproken in de vingers en het gezicht; soms ook verlies van gezichtsvermogen aan de andere kant van het gezicht
- vaat- afsluiting van het achterste cerebrale slagader, die ook een deel van de grote hersenen (ongeveer 10 procent van de vasculaire beroertes): verlies van gezichtsvermogen in het tegenovergestelde gezichtsveld, verstoringen van het bewustzijn en gevoel aan de andere kant van het lichaam
- vaat- afsluiting van het voorste cerebrale slagader, die ook een deel van het cerebrum levert (ongeveer 5 procent van de vasculaire beroertes): hemiplegie aan de andere kant, waarbij het been meer dan de arm wordt aangetast
- Vasculaire occlusie van een of meer van de talrijke hersenstamvaten (20-50 procent van alle vasculaire beroertes): visuele stoornissen, motorische stoornissen, sensorische stoornissen, pijn in de rug van het hoofd, spiertrekkingen van de oogbollen, onvastheid tijdens het lopen, spraakstoornissen en, in ernstige gevallen, vertroebeling van het bewustzijn
Beroerte diagnose
De diagnose beroerte vloeit meestal al voort uit het typische beeld van onmiddellijk nieuwe neurologische gebreken. Als de symptomatologie slechts in geringe mate uitgesproken is, zoals milde sensorische stoornissen van een hand of plotselinge visuele stoornissen, worden ook andere klinische beelden in de diagnose meegenomen. Bewijs van een bloedsomloopstoornis in de hersenen kan worden geleverd door computertomografie of MRI (MRI). Hierdoor kan het type schade en het getroffen hersengebied nauwkeuriger worden bepaald - wat ook niet onbelangrijk is voor therapie of behandeling. Aanvullende informatie voor diagnose kan worden verstrekt door middel van echografie, beeldvorming van de hersenen circulatie, injectie van contrastmiddelen, onderzoek van de hart- voor mogelijke bronnen van embolieën, en onderzoek van de bloed voor mogelijke stollingsstoornissen.
