Bloedsomloopstoornis in de hersenen

Introductie

Een circulatiestoornis in de hersenen kan tot verschillende symptomen leiden. Afhankelijk van de omvang van de aandoening kunnen de symptomen variëren van milde visuele stoornissen tot duizeligheid en zelfs beroerte. Sinds circulatiestoornissen kan mogelijk een beroertemoeten bepaalde symptomen worden opgehelderd.

Risicofactoren voor circulatiestoornissen zijn over het algemeen roken, te zwaar, gebrek aan lichaamsbeweging, onevenwichtig dieet en verschillende ziekten zoals suikerziekte mellitus. Doorbloedingsstoornissen in de hersenen worden vaak veroorzaakt door ziekten van de cardiovasculair systeem zoals boezemfibrilleren of vasculaire verkalking (arteriosclerose) in het gebied van de hersenen or nek schepen. Een voldoende bloed levering is vooral belangrijk voor de gevoelige hersenen.

Hoewel de hersenen slechts twee procent van de totale lichaamsmassa uitmaken, verbruiken ze een kwart van de totale zuurstof- en suikeropname van het menselijk lichaam. Als de hersenen door een circulatiestoornis niet meer van voldoende zuurstof worden voorzien, treden sensorische en waarnemingsstoornissen op. Als er een chronisch proces plaatsvindt en de stoornis in de bloedsomloop in de loop van de jaren toeneemt, kan de hersenprestatie verslechteren, met als gevolg dementie. Een acute doorbloedingsstoornis in de hersenen leidt daarentegen tot aanvallen van sensorische en perceptuele stoornissen die enkele minuten tot enkele uren duren en die bekend staan ​​als transistorische ischemische aanvallen (TIA). Deze aanvallen zijn vaak voorbodes van een beroerte, die ook wordt veroorzaakt door een acute stoornis in de bloedsomloop in de hersenen.

Symptomen

De structuur en functie van de hersenen is erg complex. Om deze reden kunnen doorbloedingsstoornissen in de hersenen een grote verscheidenheid aan symptomen en klachten veroorzaken. Bepaalde symptomen geven vaak een indicatie van het aangetaste vat of gebied van de hersenen.

Bijvoorbeeld in het geval van een stoornis in de bloedsomloop van de helft van de grote hersenenverschijnen de symptomen in de andere helft van het lichaam. Er kunnen sensorische stoornissen en verlamming optreden, die voelbaar zijn aan de vingers, het gezicht of de benen. Bovendien kunnen er verstoringen in het bewustzijn of de perceptie zijn.

Verminderd zicht of verlies van gezichtsvermogen, evenals duizeligheid, onzekerheid tijdens het lopen, spraakstoornissen, misselijkheid en braken behoren ook tot de mogelijke symptomen van stoornissen in de bloedsomloop in de hersenen. Bij chronische aandoeningen van de bloedsomloop, aan de andere kant, de geheugen de functie wordt eerder aangetast en de hersenprestaties nemen af. Gedetailleerde informatie hierover vindt u onder: Aan welke symptomen zijn verstoringen van de bloedsomloop in de hersenen te herkennen?

Tekenen van een bloed doorbloedingsstoornissen van de hersenen kunnen onder andere zijn: plotseling optredende duizeligheid, taalstoornissen, coördinatiestoornissen (geen 'normaal' gaan of doelbewust bewegen van de armen of handen meer mogelijk), gevoelsstoornissen, visuele stoornissen en verlamming. Verlamming kan zich uiten in het plotseling bezwijken van de benen, het niet meer kunnen heffen van de arm of verlamming in het gebied van de gezichtsspieren en het gezicht ziet er asymmetrisch en veranderd uit. Over het algemeen moet echter worden gezegd dat de symptomen die worden veroorzaakt door een stoornis in de bloedsomloop in de hersenen sterk kunnen variëren.

Een emotionele stoornis verwijst naar een verminderde perceptie van bijvoorbeeld aanraakprikkels en wordt ook wel gevoeligheidsstoornis of hypesthesie genoemd. Er zijn echter tal van andere vormen van zintuiglijke waarneming, zoals temperatuursensatie, pijn gevoel en trillingssensatie. Zo'n emotionele stoornis kan optreden wanneer de bloed de toevoer naar de hersenen is verminderd, vooral als er sprake is van een circulatiestoornis van een van de twee interne halsslagaders of een van de kleinere schepen die vertakking ervan.

Een sensorische aandoening kan echter ook verder perifere oorzaak hebben (dus niet direct in de hersenen), bijvoorbeeld door beschadiging van de spinal cord of perifeer zenuwen. Het volgende artikel kan ook interessant voor u zijn: Stroke in the spinal cord Een sensorische aandoening kan echter ook verder perifeer (dus niet direct in de hersenen) zijn oorzaak hebben, bijvoorbeeld door beschadiging van de spinal cord of perifeer zenuwen. Het volgende artikel is misschien ook interessant voor u: Beroerte in het ruggenmerg Duizeligheid veroorzaakt door een doorbloedingsstoornis van de hersenen wordt centraal genoemd. duizeligheid omdat de hersenen worden beschouwd als een van de centra van het lichaam.

Daarentegen is er ook perifere duizeligheid, bijvoorbeeld die veroorzaakt door aandoeningen in de omgeving van het binnenoorStoornissen van de bloedsomloop van de hersenen kunnen op veel verschillende plaatsen voorkomen en zo een breed scala aan symptomen veroorzaken. Een centrale duizeligheid wordt vaak veroorzaakt door een stoornis in de bloedsomloop in het gebied van een van de twee vertebrale arteriën (spinale arteriën) die de hersenstam voeden. Deze lopen in het gebied van de wervelkolom in de richting van de hersenen en verenigen zich daar om de basilaire te vormen slagader.

In de meeste gevallen is vertebrale duizeligheid niet het enige symptoom van een circulatiestoornis in het gebied van een van de twee slagaders; het kan ook leiden tot visuele, spraak, coördinatie en gevoeligheidsstoornissen. Een volledige verlamming van een of meer delen van het lichaam wordt ook wel plegie genoemd (oud Grieks: klap, verlamming). Vaak zijn er ook verlammingen die als onvolledig worden beschreven.

Hier kan de getroffen persoon bijvoorbeeld nog minimaal zijn arm bewegen. Het kan echter ook gebeuren dat er geen beweging meer mogelijk is, maar je ziet wel een beweging van de spiergroepen, dus een spiercontractie. Er zijn twee soorten verlamming.

Bij slappe verlamming is beweging niet meer mogelijk en hangt bijvoorbeeld de arm slap. Bij spastische verlamming, waarbij beweging ook niet meer mogelijk is, is er echter een toename van de spierspanning, dat wil zeggen spieractiviteit. De arm of been lijkt stijf en kan alleen met geweld door andere mensen (bijv. de behandelende arts) worden bewogen.

Het type verlamming dat optreedt, is afhankelijk van de locatie van het trauma. Een stoornis in de bloedsomloop van de hersenen die tot verlamming leidt, resulteert meestal in spastische verlamming. Visusproblemen zijn een typisch neurologisch symptoom dat kan optreden na een circulatiestoornis van de hersenen.

Verschillende soorten circulatiestoornissen leiden tot verschillende symptomen. Bijvoorbeeld arterieel afsluiting van het netvlies wordt gekenmerkt door plotselinge, eenzijdige blindheid zonder pijn, terwijl zogenaamd reuzencelarteritis wordt gekenmerkt door bilateraal, sterk kloppend hoofdpijn in de tijdelijke regio. Echter, bepaalde ziekten en gewoonten zoals hoge bloeddruk, roken, vasculaire verkalking (arteriosclerose), suikerziekte mellitus of stoornissen van het vetmetabolisme kunnen ook het netvlies aantasten slagader.

In het geval van een circulatiestoornis, delen van de hersenschors van de achterkant van de hoofd, ook bekend als de "visuele cortex", kan worden beïnvloed. Dit kan resulteren in kortstondig verlies van het gezichtsvermogen, zwart flikkeren, gezichtsveldfalen, dubbel zien en tal van andere visuele stoornissen. In veel gevallen verdwijnen de beperkingen na korte tijd.

Dit staat bekend als "Amaurosis fugax". Het beschrijft een kort en plotseling verlies van het gezichtsvermogen dat zelden langetermijngevolgen heeft, maar een belangrijk waarschuwingssignaal is voor neurologische aandoeningen. Er zijn verschillende theorieën over de oorzaken van migraine, aangezien het nog niet duidelijk is hoe migraine zich ontwikkelt.

Er zijn een aantal redenen voor een stoornis in de bloedsomloop in de hersenen als mogelijke verklaring migraine. Bijvoorbeeld de hoofdpijn in migraine klopt en neemt toe met elke polsslag, wat duidt op een probleem met het bloed schepen. Bovendien zijn de hersenen zelf dat niet pijn-gevoelig, terwijl de bloedvaten in de hersenen pijngevoelige zenuwvezels hebben.

Zo kunnen ook andere bloedsomloopstoornissen, zoals een beroerte of ontsteking van de bloedvaten, ontstaan hoofdpijn vergelijkbaar met migraine. De aanname dat a migraineaanval wordt veroorzaakt door stoornissen in de bloedsomloop in de hersenen wordt voornamelijk ondersteund door de goede werkzaamheid van bepaalde medicijnen. De zogenoemde triptanen zijn medicijnen die de bloedstroom in hersenvaten beïnvloeden en met succes worden gebruikt tegen migraineaanvallen.

Spraakstoornissen zijn een symptoom dat relatief vaak voorkomt tijdens een beroerte, meestal veroorzaakt door een circulatiestoornis van de hersenen. Vaak wordt opgemerkt dat de spraakstoornissen langzaam verdwijnen na therapeutische behandeling. Dit is ook vaak het geval bij verlamming of gedeeltelijke verlamming in de context van een beroerte.

Een spraakstoornis als gevolg van een verminderde bloedtoevoer naar de hersenen treedt op wanneer het gebied van de hersenen wordt aangetast waarin (simpel gezegd) spraak wordt begrepen of gepland. Deze gebieden worden het Broca-gebied en het Wernicke-gebied genoemd. De aard van de spraakstoornis kan uiteindelijk aangeven welk van de twee gebieden wordt beïnvloed.

Dit is echter van weinig belang in de dagelijkse klinische praktijk in de acute fase van doorbloedingsstoornissen van de hersenen, aangezien het hoofddoel hier is, ongeacht het getroffen gebied, om de bloedcirculatie zo snel mogelijk te herstellen. een doorbloedingsstoornis van de hersenen kan heel verschillend zijn. Het kan onder andere leiden tot onduidelijke spraak, woordzoekende stoornissen, herhaling van lettergrepen, vorming van niet-bestaande woorden (neologismen) en volledig spraakverlies. Bloedsomloopstoornissen in de hersenen kunnen zowel acuut als chronisch leiden tot schade aan de hersenschors, die een belangrijke rol speelt bij leren processen, herinneringen en geheugen vaardigheden.

Vergeetachtigheid is een typisch verraderlijk symptoom dat kan duiden op een progressieve stoornis in de bloedsomloop in de hersenen. Het vordert vaak maar langzaam en is daarom moeilijk te onderscheiden van algemene vergeetachtigheid of vergeetachtigheid van ouderdom. Met name degeneratie van de bloedvaten die voortschrijdt op oudere leeftijd en leidt tot een verslechtering van de bloedstroom in de hersenen, kan een vorm van dementie (vasculaire dementie) die aanvankelijk moeilijk te onderscheiden is van vergeetachtigheid op hoge leeftijd.

Deze vorm van vergeetachtigheid kan echter worden behandeld en gestopt. Risicofactoren voor dit type dementie zijn voornamelijk hoge bloeddruk, roken, suikerziekte mellitus en diverse hart- ziekten. Over het algemeen neemt het risico op het ontwikkelen van vasculaire dementie toe met de leeftijd.

Depressie kan een typisch maar niet-specifiek symptoom zijn van een chronisch progressieve verslechtering van de bloedtoevoer naar de hersenen. Vanwege de langzame schade aan delen van de hersenschors, kan het klinische beeld van vasculaire dementie een van de symptomen zijn. Typisch zijn niet-specifieke symptomen zoals vermoeidheid, vergeetachtigheid, concentratiestoornissen, een depressieve stemming en gebrek aan drive.

Dit kan worden omschreven als een licht depressieve stemming. Het moet echter niet worden verward met leeftijdsgebonden Depressie, aangezien beide ziekten kunnen voorkomen bij vergelijkbare patiëntengroepen. Bloedsomloopstoornissen worden veroorzaakt door een vernauwing of blokkering van de bloedvaten.

Dit kan verschillende oorzaken hebben. De meest voorkomende oorzaak van circulatiestoornissen in de hersenen is verkalking van de slagaders (arteriosclerose). Hierbij zetten bepaalde stoffen zich af in de arteriële wand.

Na verloop van tijd groeien deze afzettingen of zogenaamde plaques steeds sterker en verkleinen ze de diameter van de bloedvaten. Een vasculaire afsluiting (embolie) wordt veroorzaakt door een bloedprop, een stukje tissue of een luchtbel (lucht embolie) die langs de bloedbaan wordt gedragen en blokkeert bloedvat. In het gebied van de hersenen, vasculair afsluiting wordt ook wel beroerte genoemd.

Bloedsomloopstoornissen in de hersenen treden zelden op als gevolg van vasculaire ontsteking (vasculitis). Zo kunnen verschillende ziekten of zelfs bepaalde medicijnen of medicijnen leiden tot ontsteking van de bloedvaten. Chronische occlusieprocessen in de hersenen leiden tot zogenaamde vasculaire dementie.

Bovendien is een uitpuilende bloedvat (uitstulping van de wand van een hersenslagader) in de hersenen kan ook leiden tot stoornissen in de bloedsomloop. Een dergelijk aneurysma in het gebied van de hersenen brengt het gevaar van scheuren met zich mee, wat kan leiden tot hevig bloeden in de schedelholte en tot gevaarlijk verhoogde druk op de hersenen. Aangeboren of verworven misvormingen van de bloedvaten kunnen ook circulatiestoornissen in de hersenen veroorzaken.

Een beroerte betekent een functionele beperking van de hersenen door onvoldoende toevoer van zuurstof en andere substraten naar de zenuwcellen. Dit kan worden veroorzaakt door een hersenbloeding of de acute occlusie van een veneuze of arteriële bloedvat. Een veel voorkomende oorzaak van zo'n bloedprop is een hartritmestoornis genaamd boezemfibrilleren.

In deze voorwaarde hart- slaat ongecoördineerd (aritmisch), wat kan leiden tot de vorming van een bloedprop (trombus) in het gebied van de hart-. Dit kan dan door de pompende werking van het hart in de bloedbaan worden gespoeld en van daaruit kan het de bloedvaten binnendringen die de hersenen voeden en een ervan blokkeren. Hierdoor komt de bloedtoevoer in het door dit vat gevoede deel van de hersenen tot stilstand en leidt daarmee tot zuurstofgebrek.

Dit heet ischemie. Dit is de reden waarom dit type beroerte ook een ischemische beroerte wordt genoemd. Minder vaak is een bloeding in de hersenen verantwoordelijk voor een beroerte, dit type beroerte wordt dan een hemorragische beroerte genoemd.

Mogelijk symptomen van een beroerte kunnen spraakstoornissen, verminderd gezichtsvermogen, gevoelloosheid, verwardheid, hoofdpijn, coördinatie stoornissen, sensorische stoornissen, motorische stoornissen, zoals verlamming en duizeligheid. De symptomen variëren afhankelijk van waar in de hersenen de beroerte plaatsvindt. Een beroerte in de cerebellumverschijnt bijvoorbeeld met heel andere symptomen. TIA is een afkorting van medische terminologie en beschrijft de "voorbijgaande ischemische aanval".

Het is een voorbijgaande aanval-achtige stoornis van de bloedsomloop die dezelfde symptomen vertoont als een echte beroerte. Deze symptomen verdwijnen echter, in tegenstelling tot die van een beroerte, volledig binnen 24 uur. In de acute fase is er geen klinisch onderscheid tussen een TIA en een beroerte, maar de symptomen verdwijnen vaak zeer snel (na één tot twee uur).

TIA's zijn vaak voorbodes van een 'echte' beroerte en worden daarom zeer serieus genomen. Nadat een TIA heeft plaatsgevonden, krijgt de patiënt gewoonlijk de rest van zijn leven acetylsalicylzuur om de bloedplaatjesaggregatie te remmen. Een symptomatische stoornis in de bloedsomloop veroorzaakt door problemen in de cervicale wervelkolom is zeldzaam. Desalniettemin komen cervicale wervelkolomproblemen die leiden tot symptomen als spanning, sensorische stoornissen, tintelingen, hoofdpijn en soortgelijke klachten zeer vaak voor. De meest waarschijnlijke redenen hiervoor zijn echter zenuwschade als gevolg van een slechte houding of degeneratieve veranderingen in de wervelkolom.