Symptomen
Het kenmerkende symptoom van peesontsteking in de been is pijn Zoals hierboven vermeld, dit pijn komt het meest voor in het gebied van het onderste scheenbeen of de achillespees. Indien de been normaal blijft worden geladen, de pijn stijgt in de loop van de tijd.
Ze komen vooral voor tijdens beweging, hoewel ze in sommige bewegingen sterker kunnen zijn dan in andere. Als de ontsteking al verder gevorderd is, kan pijn ook in rust bestaan. Bovendien kan het gebied boven de ontstoken pees rood en opgewarmd zijn.
Dit is echter niet altijd het geval. Sommige patiënten ervaren een krakend gevoel bij het bewegen, dat wordt veroorzaakt door wrijving ertussen pezen en peesmantels. De zwelling die optreedt tijdens een peesontsteking manifesteert zich vaak als een min of meer grote bult onder de huid.
Dit komt omdat het pezen opkrullen voor of achter de ontstoken pees schede, omdat de ruimte in de peesmantel zelf wordt verkleind door de ontsteking. Ook functieverlies of functieverlies komt vaak voor. Patiënten kunnen de getroffenen niet volledig belasten been en vaak slap om het been te sparen.
Diagnose
De diagnose tendinitis kan vaak worden gesteld op basis van het klinische uiterlijk. De typische locaties op het onderste scheenbeen of de achillespees zijn de eerste indicatie van de juiste diagnose. tevens de fysiek onderzoek kan de hierboven beschreven symptomen van tendinitis onthullen: pijn, roodheid, opwarming, zwelling, functiestoornis. Als de diagnose niet eenduidig kan worden gesteld, kan een ultrageluid onderzoek kan worden gebruikt om pees of pees schede ontsteking. Als wordt vermoed dat de peesontsteking het gevolg is van een bacteriële infectie of reumatische aandoening, a bloed test kan nodig zijn om de diagnose te bevestigen.
Therapie
Het belangrijkste bij een peesontsteking van het been is het sparen van het been. Met name de bewegingen die tot deze peesontsteking hebben geleid, moeten worden vermeden en het getroffen gebied moet daarna worden geïmmobiliseerd. Stabiliserende steunverbanden of bandages zijn vaak nuttig bij dit proces en kunnen door de arts of zelfs door uzelf worden aangebracht.
Het is ook belangrijk om het getroffen gebied te koelen. Vooral als de peesontsteking merkbaar wordt door roodheid en zwelling, kan afkoeling de symptomen verlichten. De toepassing van pijn en ontstekingsremmende zalf is meestal de eerste therapeutische aanpak bij peesontsteking in het been. Immobilisatie van het been en regelmatige koeling moeten ook worden uitgevoerd.
De zalf kan meerdere keren per dag op het aangetaste gebied worden aangebracht. De meeste zalven bevatten het actieve ingrediënt diclofenac (Voltaren®), dat een ontstekingsremmend effect heeft. De toepassing van cortisone zalven kunnen ook de genezing van tendinitis versnellen.
Als het aanbrengen van de zalf geen verlichting van de symptomen geeft, moet voor een andere behandelmethode worden gekozen, bijvoorbeeld met ontstekingsremmende tabletten of lokale injecties. Er zijn verschillende homeopathische middelen die kunnen helpen bij peesontsteking in het been. Ze worden geselecteerd op basis van de symptomen die optreden.
Deze omvatten Arnica, Apis mellifica, Bryonia en Rhus toxicodendron De remedies worden meestal ingenomen in de vorm van bolletjes in verschillende potenties. Echter, Arnica kan ook extern worden gebruikt. Als er ondanks een homeopathische behandeling na enkele dagen geen verbetering optreedt, dient een arts te worden geraadpleegd.
