Symptomen
Pijn als leidend symptoom kan zich op veel verschillende manieren manifesteren. Diffuus pijn moet worden onderscheiden van plaatselijke, punctuele pijn. Het soort pijn varieert ook met de oorzaak.
Dit kan zijn brandend, stekende, tranende of doffe pijn. Bij plaatselijke pijn, bijvoorbeeld in de spier, kan de pijn worden uitgelokt door druk en beweging. Met name bewegingen die de bilspieren belasten, worden extra beperkt.
Dit geldt vooral voor lange wandelingen en traplopen. Bij spierklachten is naast de pijn vaak sneller vermoeidheid voelbaar. Gedurende zwangerschap, deze vermoeidheid treedt sneller op door het extra gewicht.
Als de pijn in de zenuw of in de rug zit, kunnen andere symptomen worden toegevoegd. Als de zenuw wordt aangetast, is de pijn scherp en trekt en verspreidt deze zich langs het zenuwkoord in de richting van de been en wervelkolom. In het geval van hernia of andere aandoeningen van de wervelkolom, is er soms een saai rugpijn.
In ernstige gevallen kunnen pijn, tintelingen en gevoelloosheid in de benen optreden. In ernstige gevallen is zelfs verlamming van de benen mogelijk. Een pijn die zich uitstrekt van de billen tot de lies kan op veel oorzaken duiden.
Pijn wordt ook vaak overgedragen door zenuwirritatie en kan zich langs de lies uitstrekken tot in de been. Als er echter pijn wordt gevoeld in de buitenste lies, kunnen gewrichtsaandoeningen zoals artrose of heupbotsing moet ook worden overwogen. Als de pijn verder naar binnen zit, kan deze ook worden veroorzaakt door ziekten van het bekken en de geslachtsorganen. Alleen in de overgrote meerderheid van de gevallen liesbelasting is aanwezig. Als de pijn echter langer aanhoudt, moeten andere oorzaken door een arts worden opgehelderd.
Diagnose
Er zijn veel behandelingsmogelijkheden voor pijn in de bil tijdens de zwangerschap. Er moet echter eerst en vooral een gedetailleerde diagnose worden gesteld, zodat de juiste oorzaak kan worden behandeld. Gedurende zwangerschappijn kan snel optreden als gevolg van hormonale veranderingen in het lichaam en de extra gewichtsbelasting in het bekken.
Alvorens zijn toevlucht te nemen tot invasieve maatregelen in de therapie, veranderen de veranderingen na het einde van de zwangerschap moet worden gewacht. In het geval van spierblessures, bijvoorbeeld spanning of gescheurde spier vezels is wachten vaak de enige oplossing. Koeling en bescherming zijn ook ondersteunend.
Om de spier te laten herstellen, moeten in ieder geval de spanningen en verrekkingen, bijvoorbeeld de sport die de blessure veroorzaakte, worden gestopt. Pijnstillers kan ook tijdens de zwangerschap worden ingenomen tot de periode van genezing om de pijn draaglijker te maken. Tijdens de zwangerschap moet de dosis medicatie echter tot een minimum worden beperkt.
De pijnstiller bij uitstek in deze gevallen is paracetamol. Bij grotere spierblessures kunnen dan fysiotherapeutische maatregelen worden genomen om de spier op te bouwen. Als het zenuwen geïrriteerd zijn, bijvoorbeeld in de Piriformis syndroom, de eerste prioriteit is ook om het rustig aan te doen.
Hier fysiotherapie en gericht stretching kan op lange termijn helpen om de zenuw te ontlasten. Als de pijn en de irritatie van de zenuw hierdoor niet kunnen worden verlicht, kan de zenuw op korte of lange termijn worden verdoofd. cortisone wordt gebruikt als ontstekingsremmer en een plaatselijke verdoving.
Operaties om de zenuw te ontlasten zijn mogelijk, maar worden zelden uitgevoerd. Klachten die van de rug komen, dienen eerst met oefentherapie te worden behandeld. Voordat invasieve maatregelen worden gekozen, moet worden gewacht op het einde van de zwangerschap.
In dat geval moet de arts beslissen of een operatie nodig is. Bij langdurige klachten de veroorzaker zenuwen kan ook worden verdoofd of gescleroseerd met lokaal anesthetica. Dit is een van de laatste maatregelen in de behandeling en het is niet langer een causale maar symptomatische therapie.
