Het typische symptoom is zenuwpijn (ischias), die - in tegenstelling tot gelokaliseerde terug pijn - wordt gevoeld door de hele Ischiaszenuw, uitstralend van de lumbale regio naar de billen naar de buitenkant en achterkant van de aangedane been en aan de voet. Vaak zijn de pijn is erger in de been dan achterin. Het kan plotseling "naar binnen schieten", stijgen en dalen in golven, of aanhouden - meestal trekt het. Als gevolg van de pijn op de plaats van de zenuwuitgang worden de omliggende spieren naast de wervelkolom gespannen, waardoor de pijn toeneemt en leidt tot een verlichtende houding, meestal met de romp zijwaarts buigend.
Gevoelloosheid en tintelingen als bijkomende symptomen.
Naast pijn kan de zenuwirritatie in de getroffen leveringsgebieden ook leiden tot verlies van informatie en dus tot bijbehorende tekorten: gevoelloosheid, tintelingen als wandelende mieren, verhoogde gevoeligheid en brandend of spierzwakte tot verlamming.
Vaak versterken bepaalde activiteiten of houdingen de klachten: bijvoorbeeld voorover buigen met de benen gestrekt tot aan de toppen van de tenen of de gestrekte been in rugligging strekt de Ischiaszenuw, waardoor het meer pijn doet (teken van Lasègue). De arts maakt tijdens het onderzoek gebruik van dit fenomeen. Hoesten of niezen, zitten of staan kan de pijn ook verergeren, terwijl lopen deze vaak verbetert.
De volgende symptomen duiden op een noodsituatie die een operatie vereist als gevolg van zenuwbeknelling (compressie):
- Gevoelloosheid tussen de benen
- Nieuwe storingen in blaas of rectale functie (urine dribbelen, fecaal incontinentie).
Raadpleeg onmiddellijk een specialist!
Hoe wordt de diagnose gesteld?
Vaak zijn de symptomen en de verspreiding van de klachten, evenals de resultaten van de fysiek onderzoek zijn al zo typisch dat de dokter gemakkelijk de diagnose kan stellen. De ernst van de pijn en de omvang van het ongemak geven echter niet de oorzaak aan. Afhankelijk van het geval volgen verdere onderzoeken, bijvoorbeeld computertomografie of MRI.
