Duur | Ontsteking van pezen in de onderarm

Duur

Acute peesontsteking verdwijnt meestal na een paar dagen als de patiënt voldoende beschermd is. Het is belangrijk om een ​​terugval te voorkomen door de activerende activiteit te vermijden, zelfs nadat de symptomen zijn verdwenen. Immobilisatie is vaak enkele weken nodig. Bewegingssequenties die tot de ontsteking hebben geleid, moeten op lange termijn worden geoptimaliseerd, bijvoorbeeld door ergonomisch ontworpen computerwerkplekken of, in het geval van atleten, door de techniek te veranderen. Als de peesontsteking al chronisch is geworden, kan de pijn kan weken tot maanden aanhouden.

Hoe lang duurt het ziekteverlof?

Een ziekteverlof wegens peesontsteking duurt meestal 1-2 weken, afhankelijk van de mate van ontsteking. Als het onderarm en pols voldoende geïmmobiliseerd zijn, bijvoorbeeld met verband of tapes, is een peesontsteking na een week volledig genezen. Met verbandmiddelen kunnen alledaagse activiteiten meestal direct worden voortgezet. echter, de onderarm mag gedurende 4 weken niet worden belast om volledige genezing te garanderen.

Dit is hoe de diagnose wordt gesteld

Om de diagnose peesontsteking te stellen, zal de arts eerst naar de exacte symptomen vragen. Hier is de exacte lokalisatie van het pijn en het tijdstip van optreden van pijn dienen als indicaties voor de arts. Vaak zijn deze beschrijvingen voldoende om de vermoedelijke diagnose van tendinitis te stellen.

Het getroffen gebied wordt vervolgens gepalpeerd. De arts besteedt bijzondere aandacht aan zwelling, roodheid en opwarming van de huid. De arts kan zijn vermoeden bevestigen door middel van enkele speciale bewegingstesten.

Beeldvormingsprocedures zijn alleen nodig als de diagnose ondanks eerder onderzoek nog onduidelijk is. In deze gevallen is een ultrageluid onderzoek kan worden uitgevoerd om de pezen en peesmantels. Omdat de ontsteking het bot niet aantast, an Röntgenstraal onderzoek is niet zinvol. In gevallen waarin de diagnose moeilijk te stellen is, kan het nodig zijn om magnetische resonantiebeeldvorming uit te voeren, omdat een ontsteking gemakkelijk op deze beelden kan worden gedetecteerd. Als een reumatische aandoening wordt vermoed als trigger voor tendinitis, a bloed test kan informatie opleveren, waarbij het bloed wordt onderzocht op bepaalde reumatische parameters.