Sulcus ulnaris-syndroom | Pijn aan de binnenkant van de elleboog

Sulcus ulnaris-syndroom

Het Sulcus ulnaris-syndroom behoort tot de zenuwknelpuntsyndromen. Deze treden op wanneer een zenuw in zijn loop vernauwd wordt door omliggende structuren en daardoor geïrriteerd raakt. Bij de binnenelleboog, de ellepijpzenuw loopt langs de rug in een botgroef.

Daar kan de zenuw zeer snel bekneld raken door de doorgaans toch al relatief krappe omstandigheden, vooral als gevolg van breuken of andere onvoldoende genezen verwondingen. Dit leidt tot pijn langs de gehele zenuw en op sensorische stoornissen in het doelgebied op de rug van de hand en in het gebied van de ring vinger en pink. Bovendien kan het leiden tot een vermindering van de sterkte en een beperking van het buigvermogen van deze vingers.

Dit is vooral merkbaar bij het sluiten van de vuist, die dan alleen onvolledig kan worden uitgevoerd. Bij een langere kuur en onvoldoende behandeling kan de verstoorde aanvoer van de musculatuur door de zenuw leiden tot een significante afname van de zenuw. Deze spieratrofie wordt zichtbaar door een duidelijke groefvorming aan de bal van de kleine vinger.

Elleboogartrose

Zoals met iedereen gewrichten van het lichaam, artrose kan ook in de elleboog voorkomen. Dit kan worden veroorzaakt door eventuele schade aan het gewricht kraakbeen. Veel voorkomende oorzaken zijn onjuiste belasting, verwondingen, ontstekingen of verkeerde plaatsing van het gewricht.

Er is echter een gedefinieerde oorzaak van artrose kan niet in alle gevallen worden bepaald. In de loop van de ziekte zijn er steeds meer actieve en passieve bewegingsbeperkingen en soms merkbare wrijving in het gewricht, de zogenaamde crepitus. Als het artrose acuut geactiveerd is, kunnen ook zwelling en effusievorming bij de elleboog worden waargenomen.

Ontsteking van de bicepspees

De M. biceps brachii hecht zich via zijn pees direct eronder het ellebooggewricht aan de spaak van de onderarm. Ontsteking van deze pees kan daarom ook leiden tot pijn in het ellebooggebied. Zoals bij alle peesontstekingen, is de oorzaak meestal een overbelasting van de spier en de daarmee gepaard gaande tranen van de pees.

De ontstekingsreactie is de poging van het lichaam om deze tranen te herstellen. Echter, sinds pezen hebben een complex bindweefsel framework, is dit meestal niet helemaal succesvol. Dit resulteert in littekens binnen de pezenDeze littekens in de peesstructuur leiden tot een aanzienlijk verlies van rekbaarheid en kunnen dus na verloop van tijd leiden tot een vermindering van de spierfunctie.