Stadions
Hoewel elke fase van Ziekte van Perthes anders is, kan de ziekte over het algemeen in vier fasen worden verdeeld: de beginfase. In het beginstadium van de ziekte ontwikkelt zich oedeem in het heupbot, wat vervolgens leidt tot een ontsteking van de gezamenlijke capsule. De condensatiefase.
In deze fase is de botmassa van de getroffen persoon heup gewricht verdikt. De fragmentatiefase. In het fragmentatiestadium valt het heupbot gedeeltelijk of volledig uiteen.
De reparatiefase. In het laatste stadium van de ziekte, het dijbeen hoofd geneest in een misvormde positie of het heupbot wordt opnieuw opgebouwd. Naast deze vier algemene stadia gebruiken artsen ook verschillende classificatiemodellen om de exacte ernst en verspreiding van de ziekte te differentiëren.
Voorbeelden hiervan zijn het 4-fasenmodel volgens Catterall, het 2-groepenmodel volgens Salter en Thomsen, het 3-groepenmodel volgens Herring en de evaluatie van de finale voorwaarde volgens Stuhlberg in 5 groepen.
- De eerste fase. In het beginstadium van de ziekte ontwikkelt zich oedeem in het heupbot, wat vervolgens leidt tot een ontsteking van de gezamenlijke capsule.
- De condensatiefase.
In deze fase is de botmassa van de getroffen persoon heup gewricht wordt dicht.
- De fragmentatiefase. In het fragmentatiestadium wordt het heupbot gedeeltelijk of volledig gedesintegreerd.
- De reparatiefase. In het laatste stadium van de ziekte, het dijbeen hoofd geneest in een misvormde positie of het heupbot wordt opnieuw opgebouwd.
Samengevat
Kortom, Ziekte van Perthes is een ziekte die, vanwege de duur ervan, gewoonlijk veel geduld en discipline vraagt van jonge patiënten. Als artsen, therapeuten en ouders echter samenwerken en het kind ondersteunen tijdens de ziekte, en de motivatie behouden om de oefeningen uit te voeren, kan het genezingsproces op de best mogelijke manier worden ondersteund. Al met al moet men proberen het kind ondanks de ziekte een zo normaal mogelijke dagelijkse routine aan te bieden.
