Stadions
Het verloop van de diabetische voet ziekte kan worden onderverdeeld in verschillende fasen. Deze fasen, ook wel de Wagner-Armstrong-fasen genoemd, zijn een mogelijke vorm van opdeling. Deze beschrijven de kenmerken van een wond en kijken ook of er sprake is van een ontsteking of een stoornis in de bloedsomloop.
De beschrijving van de wond varieert van 0-5, waarbij 0 geen verwonding is en 5 de ergste voorwaarde verspreid over de hele voet. Aan elk cijfer in deze classificatie wordt een letter toegevoegd als alleen de wond aanwezig is in geval A. Of als er in geval B ook een infectie is.
C wordt gebruikt als er sprake is van een stoornis in de bloedsomloop van de voet. En als er zowel een infectie als een doorbloedingsstoornis wordt gevonden, wordt dit toegelicht met de letter D.Door deze uniforme indeling van stadia kan het verloop van de ziekte adequaat worden beschreven en gedocumenteerd, ook tijdens ploegwisselingen of wisseling van verplegend personeel. . De juiste therapie en het verdere verloop van de wondbehandeling kunnen ook worden aangepast aan het betreffende stadium.
Therapie
De behandeling van de diabetische voet is direct gerelateerd aan de behandeling van suikerziekte zelf. Een afname van de bevindingen aan de voet is alleen te verwachten als de bloed suikeraanpassing is ook succesvol. Voor dit doel, afhankelijk van het therapieconcept van de suikerziekte bloed het suikerniveau moet regelmatig worden gemeten.
De lange termijn bloed glucosewaarde, de HbA1c, is ook een belangrijke controlewaarde voor een optimale aanpassing. De volgende belangrijke stap is de regelmatige controle van de voeten in de spiegel door de patiënt en daarna ook door de behandelende arts. Hoe eerder het letsel of de wond wordt gedetecteerd, hoe beter het mogelijk is om hiertegen op te treden.
Preventieve maatregelen, zoals medische voetverzorging, orthopedische inlegzolen, dagelijkse voetverzorging en speciale aandacht voor mogelijke blessures zijn ook zeer aan te raden. In het geval van een wond moet deze dan met korte tussenpozen worden behandeld door een arts of een wondverpleegkundige. Therapie met antibiotica of het verwijderen van ontstoken en beschadigd weefsel kan ook nodig zijn.
Als de bloedtoevoer naar de voet slecht is, wordt een chirurgische ingreep met weefselverwijdering niet aanbevolen, omdat het letsel dan nog groter kan worden. Als een ontstoken wond of zweer op de voet is niet meer te behandelen en de voorwaarde van de diabetische voet kan niet onder controle worden gebracht, amputatie kan in het ergste geval nodig zijn. Als er alleen diabetische schade is aan de zenuwen, is er een grotere kans dan alleen een individu botten en stukjes weefsel moeten worden verwijderd, maar maken geen deel uit van de been. Als er ook een verminderde bloedcirculatie in de been, dit betekent dat wonden zeer slecht genezen en bacteriën zijn moeilijker te controleren.
