Omarthrosis (synoniemen: schouder artrose glenohumerale gewrichtsartrose; artrose van de schoudergewricht defecte artropathie; slijtage van het schoudergewricht; glenohumerale artrose; ICD-10-GM M19.91: artrose, niet gespecificeerd: schouderregio) is een degeneratieve ziekte van de schoudergewricht (glenohumeraal gewricht; glenohumeraal gewricht). Het verwijst naar slijtage van de kraakbeen in de humerus hoofd (bal aan het einde van de opperarmbeen) en / of glenoïdholte (cavitas glendoidalis).
Normaal kraakbeen, samen met synoviale vloeistof (synoviaal vocht), beschermt gewrichten en fungeert als een soort "schokken absorber. " Vanwege osteoartritiskan deze functie niet meer worden gegarandeerd. Omarthrosis is onderverdeeld in de volgende vormen:
- Primaire omarthrosis - de oorzaak is onbekend (idiopathisch); Voorval: vaker voor dan secundaire omarthrosis; het is goed voor 3% van alle osteoartritis.
- Secundaire Omarthrosis - de oorzaak is bekend: bijv rotator manchet defecten, opperarmbeen hoofd breuken, schouderdislocaties; synoviale aandoeningen (bijv. reumatoïde artritis), opperarmbeen hoofd necrose.
Omartrose is een van de zeldzamere vormen van artrose (ongeveer 26%).
Genderratio: mannen hebben vaker last van secundaire omartrose dan vrouwen.
Frequentiepiek: Primaire omartrose komt voornamelijk voor op oudere leeftijd (met een gemiddelde van 60 jaar). Secundaire omartrose komt voornamelijk voor bij personen rond de 40 jaar.
Vergeleken met de artrose van de grote been gewrichten, omartrose komt relatief zelden voor omdat een klinisch beeld vereist is therapie.
De prevalentie van artritische veranderingen in het glenohumerale gewricht (schoudergewricht) is ongeveer 30%. Jaarlijks worden (in Duitsland) ongeveer 10,000 schouderprothesen geïmplanteerd.
Verloop en prognose: het begin van omartrose is meestal verraderlijk. De ziekte is niet te genezen, maar adequate behandelingen kunnen de symptomen aanzienlijk verlichten en progressie (progressie) voorkomen of vertragen.
