Schedel botten
Alles botten van het menselijk skelet boven de cervicale wervelkolom worden genoemd schedel botten. Ze kunnen grofweg worden onderverdeeld in de botten rondom de hersenen en de gezichtsbehandeling botten het vormen van het gezicht en de kaak. Het cerebrale schedel bestaat uit het achterhoofdsbeen (Os occipitale), de twee pariëtale botten (Os parietale) en slaapbeenderen (Os temporale), evenals het wiggenbeen (Os sphenoidale) en het frontale bot (Os frontale).
Bij de geboorte zijn deze nog niet volledig met elkaar versmolten, maar dit gebeurt tijdens de eerste twee levensjaren. Met uitzondering van de gearticuleerde onderkaak (Mandibula), de botten van het gezicht schedel bij volwassenen zijn ook samen gegroeid. Afgezien van het onderkaakbeen zijn alleen het ploegschaarbeen (Vomer) en het ethmoidale bot (Os ethmoidale) van de gezichtsschedel botten die centraal gelegen zijn en daarom maar één keer per persoon voorkomen.
De neusbeenderen (Os nasale), inferieure neusschelp (Concha nasalis inferior), palatinebeenderen (Os palatinum), jukbeenderen (Os zygomatikum), traanbeenderen (Os lacrimale), evenals de bovenkaak botten (Maxilla) komen twee keer voor, symmetrisch gerangschikt links en rechts. Of het tongbeen (Os hyoideum) en de gehoorbeentjes malleus (hamer), incus (aambeeld) en stijgbeugel (stijgbeugel) ook bijdragen aan de schedelbeenderen, is controversieel. In hun geheel behoren de botten van de schedel qua vorm tot de meest variabele in het menselijk skelet.
Aan de hand van verschillende meetpunten worden verschillende schedelvormen onderscheiden. De schedel vertegenwoordigt duidelijk een vitale structuur van ons lichaam, daarom moeten verwondingen aan de schedel altijd serieus worden genomen. Veel voorkomende verwondingen zijn bijvoorbeeld de schedel en hersenen trauma is een schedelblessure waarbij de hersenen betrokken zijn door invloeden van buitenaf.
Dit trauma is van buitenaf zichtbaar, dan heet het een open craniocerebrale trauma. Hier zijn van de hoofd scheur, hersenen weefsel kan onder bepaalde omstandigheden weglekken. Op dezelfde manier kan echter een craniocerebrale trauma kan worden afgesloten, zegt men ook overdekt.
Dit is zeker niet minder gevaarlijk! Ondanks het ontbreken van externe bevindingen, kan het te massaal zijn. De symptomen hoeven niet direct na het trauma op te treden, daarom is het altijd aan te raden om een patiënt die een craniocerebrale trauma als intramurale patiënt om complicaties uit te sluiten. De breuk van de basis van de schedel (schedelbasisfractuur) wordt ook veroorzaakt door een gewelddadige impact op de hoofd, vaak bij een verkeersongeval.
De breuk gap bevindt zich meestal in het gebied van de neus- of het oor. Afhankelijk van breuk, cerebrale vloeistof lekt vaak uit een van beide neus- of het oor. Bij patiënten met a schedelbasisfractuurbloeding wordt ook vaak gezien rond een of beide ogen (komt overeen met monoculair of spektakel hematoom), sinds lekken bloed kan zich gemakkelijk verzamelen in het zachte weefsel achter de ogen. Hier zijn er zowel lichte gradiënten als ernstige gradiënten, die overeenkomen met het beeld van craniocerebrale trauma.
- Craniocerebraal trauma en de
- basale schedelbreuk.
- De hoofdhuid,
- De schedel en
- Indien nodig, het moeilijk hersenvliezen (dura mater) kan worden gezien.
- Hersenbloedingen,
- Knijpen of
- Er komen zwellingen, die in het ergste geval tot bewusteloosheid kunnen leiden.
