Retinometer (synoniem: interferometer) is een diagnostisch instrument dat wordt gebruikt in de oogheelkunde (oog zorg Het meet het oplossend vermogen van het netvlies (netvlies in het oog) met behulp van interferentiepatronen die worden gegenereerd door twee laserlichtbronnen.
De retinometer wordt gebruikt om de zogenaamde potentiële gezichtsscherpte (gezichtsscherpte) te bepalen bij patiënten die eraan lijden staar (cataract) of andere troebelingen van de optische media van het oog. De optische media van het oog worden beschouwd als de lens, het glaslichaam en het hoornvlies. Meestal wordt de gezichtsscherpte van een patiënt getest met behulp van een subjectieve bepaling van de gezichtsscherpte, maar als er bijvoorbeeld een ondoorzichtigheid van de lens is, kan het resultaat van een dergelijke test worden vervalst, omdat de patiënt vaak geen correcte informatie kan geven. Met de retinometer kan de potentiële gezichtsscherpte worden bepaald, dat wil zeggen de gezichtsscherpte zoals die zou bestaan als het optische apparaat van het oog intact was.
Indicaties (toepassingsgebieden)
Bepaling van de mogelijke gezichtsscherpte in aanwezigheid van troebeling van de optische media van het oog voor:
- Bepaling van een indicatie voor een operatie, bijvoorbeeld voor staar, of de mogelijkheid van verbetering van de gezichtsscherpte na verwijdering van de ondoorzichtigheid.
- Differentiële diagnostische opheldering van andere oorzaken van vermindering van de gezichtsscherpte, bijv. optische zenuw aandoeningen.
Contra-indicaties
Als bij dit onderzoek de optische media troebel zijn, leerling dilatatie (Pupil verwijding) het gebruik van mydriatica (geneesmiddel voor het verwijden van de pupil) is noodzakelijk. Contra-indicaties voor het gebruik van deze medicijnen zijn:
- Smalle hoek glaucoma (glaucoom; verhoging van de intraoculaire druk als gevolg van een obstructie in de uitstroom van kamerwater).
De procedure
De retinometer werkt volgens het principe van zogenaamde Maxwell-beeldvorming. Door het optische apparaat te omzeilen zodat de ondoorzichtigheid van de media geen interferentie veroorzaakt, wordt een stimulus in het oog geprojecteerd door een kleine transparante opening, bijvoorbeeld in de ondoorzichtige lens (staar Met behulp van deze stimulus kan de gezichtsscherpte-test worden uitgevoerd: een laser of andere lichtbron beeldt een rasterpatroon af op het netvlies door de opening, die kan variëren in oriëntatie en helderheid. Gezichtsscherpte komt overeen met de resolutiescherpte van het fijnste raster dat net door de patiënt kan worden gedetecteerd. De potentiële gezichtsscherpte of retinale gezichtsscherpte wordt bepaald. In de aanwezigheid van ernstige media-opaciteit, neemt de nauwkeurigheid van de voorspelling van de methode af.
Het onderzoek moet worden uitgevoerd bij weinig licht en maximale dilatatie (dilatatie door oogdruppels met zogenaamde mydriatica) van de leerlingen is ook noodzakelijk. De patiënt moet worden geïnformeerd dat hij / zij daarna niet meer kan rijden. Verder wordt aanbevolen om eerst het beterziende oog te onderzoeken om de patiënt te laten wennen.
Mogelijke complicaties
De mogelijke complicaties ontstaan ook door het gebruik van mydriatica:
- Epileptische aanvallen opwekken (zeldzaam).
- Bij kinderen en te vroeg geboren baby's: in zeldzame gevallen kans op paralytische ileus (verstoring van de darmpassage door verlies van natuurlijke stoelgang).
- Vermoeidheid
- Perifere vasodilatatie (verwijding van de terminale bloed schepenbijvoorbeeld van de handen).
- Tachycardie (hoge hartslag).
- Rusteloosheid en desoriëntatie
Voordeel
Door retinometeronderzoek te gebruiken, staaroperatie kan in veel gevallen worden geadviseerd. Als er aanwijzingen zijn dat de gezichtsscherpte na de operatie niet zal toenemen, kan ook onnodige chirurgie worden vermeden. De zekerheid van uw cataractbeslissing wordt vergroot door de retinometer.
