Psoriasis behandeling

Welke behandelingsopties zijn er?

psoriasis is een complexe huidziekte die optreedt bij recidieven en zeer stressvol kan zijn voor de getroffenen. Er zijn verschillende mogelijkheden voor de behandeling van psoriasis, die individueel zijn aangepast aan de patiënt. Er wordt een fundamenteel onderscheid gemaakt tussen lokale en systemische therapie van psoriasis.

Hieronder zullen de individuele behandelingsopties van lokale en systemische therapie van psoriasis worden gepresenteerd. Alle patiënten die aan psoriasis lijden, krijgen salicylzuur en ureum als basistherapie voor lokale toepassing. Deze actieve ingrediënten dienen voor keratolyse, dwz het verwijderen van het overtollige hoornvlies.

Naast deze basistherapie zijn er nog andere lokaal werkzame geneesmiddelen. Ze hebben ofwel een ontstekingsremmende of groeiremmende werking op de huidcellen. De gebruikte medicijnen zijn glucocorticoïden zoals mometasonfuroaat, vitamine D derivaten zoals calcipotriol, synthetische teerderivaten (dithranol), teerpreparaten (koolteer) en retinoïden.

In ernstige gevallen van psoriasis worden deze lokale middelen gecombineerd met systemische therapeutische benaderingen of fototherapie​ UV-B-therapie is een van de mogelijke fototherapieën voor psoriasis. De huid wordt bestraald met het kortgolvige deel van UV-licht.

Deze therapie zou een groeiremmend effect hebben op de huidcellen van de bovenste huidlaag en de immuunsysteem​ UV-A-therapie dringt door tot in diepere huidlagen en heeft een bijzonder ontstekingsremmende en groeiremmende werking. PUVA (psoraleen plus UV-A) is een soort intermediair tussen systemische en lokale therapie.

Bij deze therapie wordt de werkzame stof psoraleen gebruikt, waardoor de huid gevoeliger wordt UV straling, wordt ofwel op de huid aangebracht of als een actief ingrediënt in tabletvorm ingenomen. De huid wordt vervolgens bestraald met UV-A-stralen. In gevallen van ernstige psoriasis kan een aantasting van de gewrichten of een onvoldoende respons op lokale therapiemaatregelen, worden systemische therapieopties gebruikt.

Een mogelijkheid is de behandeling met retinoïden zoals isotrentinoïne. Deze remmen de groeisnelheid van de bovenste huidlagen en zijn goed te combineren met PUVA therapie. Een ander actief middel dat wordt gebruikt, is fumaarzuur.

Dit remt de ontstekingsreactie bij psoriasis. Bij systemische therapie worden zogenaamde immunosuppressiva zoals methotrexaat of ciclospoprine A spelen ook een belangrijke rol. Deze medicijnen reguleren de immuunsysteem en zijn een belangrijk onderdeel van de behandeling van psoriasis. De zogenaamde biologische geneesmiddelen (Infliximab, Adalimumab) worden gebruikt als relatief nieuwe medicijnen. Dit zijn antilichamen die worden gebruikt als andere behandelingen niet werken.

Welke medicijnen zijn er beschikbaar voor psoriasis?

Voor de behandeling van psoriasis zijn er verschillende actieve ingrediënten die ofwel uitwendig worden aangebracht of worden gebruikt in de vorm van tabletten en injecties voor systemische therapie. Inmiddels zijn er veel medicijnen beschikbaar, die verschillende voor- en nadelen hebben. Voor een eenvoudig overzicht is het raadzaam eerst onderscheid te maken tussen lokale therapeutische middelen en systemische geneesmiddelen.

Welke medicatie uiteindelijk het meest geschikt is voor het beloop van psoriasis, moet uiteindelijk individueel worden bepaald. - Lokale therapieën: voor lokale therapie corticoïden (inclusief mometasonfuroaat), teerderivaten (dithranol), teerpreparaten, retinoïden en vitamine D analogen worden gebruikt. - Systemische therapie: voor de systemische therapie van psoriasis, retinoïden (isotrentinoïne), fumaarzuur, methotrexaat, ciclosporine A, infliximab en adalimumab worden bij voorkeur gebruikt.

• In zeldzame gevallen kan Enbrel® ook worden gebruikt

Methotrexaat is een van de oudste geneesmiddelen die worden gebruikt voor de inwendige behandeling van psoriasis. Het is een immunosuppressivum dat de activiteit van het immuunsysteem​ Het actieve ingrediënt wordt eenmaal per week geïnjecteerd in de ader of huid of ingenomen als een tablet.

De gebruikelijke dosering is tussen 15 en 25 mg. De exacte dosis wordt echter individueel bepaald. Na ongeveer 2 tot 4 weken kan verwacht worden dat het effect begint te werken, maar het treedt op bij ongeveer 60% van de patiënten.

Methotrexaat kan worden gebruikt om de grootst mogelijke symptoomvrijheid bij deze patiënten te bereiken. Methotrexaat is een zeer effectief medicijn, maar helaas ook een medicijn met veel bijwerkingen. Het mag niet worden gebruikt voor veel reeds bestaande aandoeningen, aangezien het kan leiden tot een verslechtering van deze aandoeningen.

In het bijzonder patiënten met lever disfunctie mag Methotrexaat niet gebruiken. Uitgesproken stoornissen van nier functie, het hematopoëtische systeem en alcoholisme kunnen ook contra-indicaties zijn voor behandeling met methotrexaat. Tijdens de behandeling met methotrexaat dienen regelmatige controles van de bloed, lever en nier waarden moeten worden uitgevoerd.

Fumaderm is een veelgebruikt medicijn bij psoriasis. Dit zijn tabletten die verschillende fumaraten bevatten. Het medicijn heeft een ontstekingsremmend effect en wordt gedurende meerdere weken volgens een vast schema ingenomen.

Een eerste behandelingssucces kan na ongeveer 6 weken worden verwacht. Daarom is voor deze therapie wat geduld vereist. Fumaraten worden gebruikt voor interne therapie wanneer lokale maatregelen niet voldoende zijn of wanneer ernstige psoriasis aanwezig is.

Bij ongeveer 50 tot 70% van de patiënten leiden fumaraten tot een zo groot mogelijke symptoomvrijheid. Het medicijn kan klachten veroorzaken aan het maagdarmkanaal en de nier​ Tijdens therapie met Fumaderm, bloed, lever en nierwaarden moet daarom regelmatig worden gecontroleerd. Ziekten van het maagdarmkanaal en de nier kan een criterium zijn voor uitsluiting van behandeling met Fumaderm.