Valproaat: effecten, gebruik en risico's

Valproaat wordt veel gebruikt in de geneeskunde om epileptische aanvallen te voorkomen epilepsie​ Bovendien wordt het vaak gebruikt als een faseprofylactisch middel bij bipolaire stoornissen en schizoaffectieve aandoeningen psychose.

Wat is valproaat?

Valproaat wordt veel gebruikt in de geneeskunde om epileptische aanvallen te voorkomen epilepsie​ Valproaten zijn zouten van kunstmatig geproduceerd valproïnezuur, die chemisch tot de vertakte behoort carbonzuren​ In de jaren zestig ontstond het anti-epileptische effect hiervan zouten werd bij toeval ontdekt. Sindsdien hebben ze zich gevestigd in de behandeling van epilepsie. Valproaat behoort dus tot de zogenaamde groep van anticonvulsiva, die anticonvulsieve effecten hebben en epileptische aanvallen voorkomen. Vanwege hun speciale biochemische werkingsmechanisme, valproaten zijn ook goedgekeurd voor de preventieve behandeling van bipolaire stoornissen (afwisseling tussen manie en Depressie) en schizoaffectieve psychosen (psychosen met affectieve en schizofrene elementen). Ze worden daarom ook gebruikt in de psychiatrische praktijk. De achtergrond hiervan is dat een stemmingsstabiliserend effect van valproaat kan worden waargenomen als gevolg van de verzwakking van excitatiegeleidingen in de hersenen​ Aldus kunnen snelle stemmingswisselingen die door de ziekte worden veroorzaakt, zoals deze optreden bij een bipolaire stoornis, vaak worden voorkomen. Om deze reden wordt valproaat ook beschouwd als een zogenaamd faseprofylactisch middel, een bewezen stemmingsstabilisator​ In tegenstelling tot de klassieker stemmingsstabilisator lithium, waarvan het werkingsmechanisme nog grotendeels onontgonnen is, zijn er geldige verklaringen voor het werkingsmechanisme van valproaat.

Farmacologische werking

Het anti-epileptische effect van valproaat of valproïnezuur komt waarschijnlijk voort uit het blokkeren van bepaalde prikkelende ionenkanalen in de hersenen​ Dit heeft vooral invloed op de spanningsafhankelijke calcium kanalen evenals de natrium kanalen, die worden gesloten door de werkzame stof. Hierdoor kunnen deze de cel niet meer binnendringen en een toename veroorzaken actiepotentiaal, die verantwoordelijk is voor epileptische aanvallen. Bovendien wordt aangenomen dat valproaat werkt op GABA-receptoren in de hersenen​ GABA (gamma-aminoboterzuur) zijn neurotransmitters die excitatie remmen. Ze maken deel uit van het natuurlijke evenwichtsmechanisme van de hersenen dat spanning reguleert en ontspanning​ Aangezien een overmatige excitatie van delen van de hersenen kan worden gedetecteerd bij epileptische aanvallen en bij pathologische stemmingswisselingen zoals bipolaire stoornis, is het duidelijk om de neurotransmitter GABA om dergelijke fasen te blokkeren. Net als bijvoorbeeld door benzodiazepinesGABA wordt versterkt door valproaat, wat de acute anticonvulsieve en antimanische effecten verklaart. Valproaat bevordert enerzijds de synthese van GABA en remt anderzijds de afbraak ervan. Dit resulteert in een breed werkingsspectrum, wat verklaart waarom valproaat in bijna alle vormen van kan worden gebruikt epilepsie en bij sommige affectief-gekleurde stoornissen. Valproaten worden toegediend als zogenaamd natrium valproaat, waarna conversie naar de werkelijke valproïnezuur vindt plaats in de maag. In de bloed, dit bindt zich aan plasma eiwitten​ Het farmacologische voordeel van het actieve ingrediënt is dat het zeer snel kan worden geïntroduceerd en op hoge niveaus kan worden gedoseerd. Hierdoor kunnen acute fasen snel worden onderschept.

Medische toepassing en gebruik

De oorspronkelijke indicatie voor valproïnezuur zijn epileptische aanvallen. Bij de behandeling van epilepsie wordt valproaat gebruikt voor gegeneraliseerde aanvallen, focale aanvallen en secundaire gegeneraliseerde aanvallen, evenals voor refractaire epilepsie in combinatie met andere anticonvulsiva. Gegeneraliseerde aanvallen hebben invloed op beide hersenhelften. Focale aanvallen vinden hun oorsprong in een specifiek hersengebied. Ze kunnen zich over beide hersenhelften verspreiden (secundaire gegeneraliseerde aanvallen). Het is aangetoond dat valproïnezuur zeer effectief is bij het voorkomen van deze vormen van aanvallen: volgens statistieken reageren zes op de tien epilepsiepatiënten op valproaat. De tweede indicatie voor het medicijn is bipolaire en schizoaffectieve stoornissen, en valproaat wordt voornamelijk toegediend voor manie. Acute manieën kunnen worden onderschept door valproaat. Het is echter nauwelijks effectief tegen depressieve fasen. Daarom antidepressiva worden aanvullend voorgeschreven voor depressieve psychosen. vanwege de veronderstelde effecten op het ongeboren leven mogen de overeenkomstige preparaten nu echter alleen aan meisjes en vrouwen in de vruchtbare leeftijd worden voorgeschreven als lithium wordt niet verdragen, hoewel over het algemeen is aangetoond dat valproïnezuur beter verdragen wordt. Bij bipolaire en schizoaffectieve stoornissen wordt het medicijn gebruikt als een faseprofylactisch middel en wordt gedacht dat het snelle stemmingswisselingen voorkomt. Naast deze twee hoofdindicaties is valproaat nuttig gebleken bij het voorkomen migraine aanvallen. Het zou ook effectief zijn tegen cluster hoofdpijn (pijn in de ogen, voorhoofd en slapen). Onlangs is een anti-kanker effect is ook besproken. Dit veelbelovende potentiële indicatiegebied wordt nog onderzocht.

Risico's en bijwerkingen

Net als alle drugs, het actieve ingrediënt valproaat brengt risico's en bijwerkingen met zich mee. De meest voorkomende bijwerkingen zijn: verhoogde eetlust en gewichtstoename (vooral aan het begin van de behandeling), misselijkheid, braken, tremoren, lever schade, schade aan de alvleesklier, verhoogde lever enzymen, bloed stollingsstoornissen, hoofdpijn, verwardheidstoestanden, aandachtstekortstoornis, Parkinson-achtige symptomen, en tijdelijk haaruitval. Lever Met name waarden moeten zorgvuldig worden bewaakt. Voorschrift in aanwezigheid van bekende lever schade, inclusief familiegeschiedenis, is gecontra-indiceerd. Vanwege de effecten op ongeboren kinderen (verlaagd IQ, misvormingen), mag valproaat alleen onder strikt toezicht worden voorgeschreven tijdens zwangerschap. In zeldzame gevallen chronische ziekte van de hersenen (encefalopathie) met verstoringen van de hersenfunctie. Er zijn veel bijwerkingen dosis-afhankelijk en kan worden verlicht of vermeden als de patiënt goed wordt behandeld. Opgemerkt moet worden dat het therapeutische bereik van valproïnezuur 50 tot 100 mmol is (maximaal dagelijks dosis van 2,400 mg). Bloed niveaus moeten daarom regelmatig worden gecontroleerd.