Wat is Betaisodona Wondgel?

Bèta-isodona wondgel bevat de werkzame stof povidon-jodium en behoort tot de groep van ontsmettingsmiddelen​ Het wordt gebruikt als kiemdodend middel, een zogenaamd antisepticum, bij de behandeling van wonden. Bèta-isodona wondgel bevat de werkzame stof in de vorm van een gel en wordt gebruikt als fungicide (fungicide middel), bactericide (tegen bacteriën), sporozide (tegen sporen) en als virucide (virusdodend middel).

Waar wordt Betaisodona voor gebruikt?

Bèta-isodona wondgel wordt gebruikt bij de behandeling van wonden in de chirurgie en de algemene geneeskunde. Betaisodona Wondgel kan worden gebruikt voor de herhaalde, tijdelijke behandeling van brandwonden, snij- en schaafwonden, decubitus en lagere been zweren en voor geïnfecteerde huidziekten. Het antisepticum wordt beter verdragen dan het bekende jodium tinctuur, vooral in gevoelige delen van het lichaam zoals het genitale gebied en op slijmvliezen.

In de regel is er geen brandend pijn. Een abces is een ingekapselde accumulatie van pus en wordt meestal veroorzaakt door bacteriële infecties. Afhankelijk van de grootte en locatie van de abces, is de therapie bij uitstek meestal chirurgische verwijdering (abces splitsen). Betaisodona-gel of zalf kan worden gebruikt als kiemdodend middel na opening van de abces​ Het desinfecteert en bevordert een snelle genezing.

Kan ik Betaisodona gebruiken op open wonden?

Betaisodona wondgel wordt gebruikt voor alle open wonden die geïnfecteerd kunnen raken. Dit omvat open brandwonden, drukwonden en schaafwonden. Betaisodona Wondgel wordt goed verdragen en wordt ook gebruikt op het genitale gebied en slijmvliezen. In tegenstelling tot Betaisodona, jodium tinctuur brandt door het alcoholgehalte bij toepassing op open wonden.

Hoe vaak mag ik Betaisodona-wondgel aanbrengen?

Betaisodona Wondgel dient te worden gebruikt zoals vermeld in de bijsluiter of na overleg met een arts of apotheker. Meerdere keren per dag wordt aanbevolen. De gebruiksduur is afhankelijk van de tekenen van infectie. Zolang de tekenen van roodheid, opwarming, zwelling, pijn of een verminderde functie aanhoudt, moet de wondgel blijven worden aangebracht. Als er geen verbetering is of als er nieuwe symptomen optreden, moet een arts worden geraadpleegd.

Hoe breng ik de wondgel correct aan?

De bijsluiter bevat instructies voor het gebruik van het preparaat. Raadpleeg bij twijfel een arts of apotheker. De aanbevelingen voor het aanbrengen van de zalf zijn als volgt: De wondgel wordt meerdere keren per dag op het zieke gebied aangebracht.

Een spatel of vinger kan hiervoor worden gebruikt. Bij het aanbrengen van de zalf moet erop worden gelet dat de zalf gelijkmatig wordt verdeeld. Indien nodig kan er achteraf een verband worden aangebracht.

De kleur van de wondgel kan dienen als een indicator voor de effectiviteit ervan. Als de kleur verkleurd is, is de wondgel niet langer effectief en moet deze opnieuw worden aangebracht. Het moet worden aangebracht zolang er tekenen van infectie zijn.

Betaisodona Wondgel mag alleen uitwendig worden aangebracht, dwz op de huid en de slijmvliezen. Vanwege mogelijke interacties mag het ook niet tegelijk met andere wondbehandelingsproducten worden gebruikt. Betaisodona Wondgel kan en mag ook worden gebruikt in het genitale gebied, bijvoorbeeld bij wondinfecties met pathogenen of abcessen in het genitale gebied.

Het mag echter alleen uitwendig worden aangebracht, niet vaginaal. In de regel brandt de zalf niet op open wonden, omdat het een alcoholvrij preparaat is. Voordat Betaisodona Wondgel in het genitale gebied wordt gebruikt, moet een arts of apotheker worden geraadpleegd om een ​​juiste diagnose te stellen en zo te verduidelijken of de wondgel moet worden gebruikt.