Pijn therapie
Pijn therapie als een tak van anesthesiologie kan worden onderverdeeld in drie gebieden: Er is een breed scala aan geneesmiddelen beschikbaar voor de behandeling van deze pijnen, die verschillen in hun effectiviteit en in de vorm waarin ze aan het lichaam worden toegediend. Mondeling pijnstillers (medicijnen die moeten worden doorgeslikt) zijn verkrijgbaar in de vorm van druppels en tabletten en worden gebruikt voor beide milde pijn (bv paracetamol) en ernstig pijn (bv opioïden).
Pijnstillers kan ook rechtstreeks in de bloedbaan worden ingebracht via een veneuze katheter (zogenaamde intraveneuze toediening). Het begin van de werking is hier aanzienlijk sneller dan bij orale toediening; de beschikbare medicijnen lijken echter sterk op orale medicatie; hier ook, opioïden worden vaak gebruikt bij ernstige pijn. Omdat directe toediening van het medicijn in de bloedbaan echter het risico van overdosering met zich meebrengt, is deze vorm van pijntherapie wordt zelden thuis gebruikt.
Als pijnvrijheid in een bepaald deel van het lichaam moet worden bereikt, moet regionaal worden gebruikt anesthesie is aanbevolen. Hier wordt een dunne plastic buis bij een zenuw geplaatst. Het doorspoelen van de zenuw met een pijnstiller (hier: plaatselijke verdoving) leidt tot de eliminatie van pijnsensatie in alle lichaamsregio's die met de hersenen via deze zenuwen.
Dit wordt bijvoorbeeld gebruikt voor zenuwen in het okselgebied om operaties aan de arm uit te voeren of in de lies om te kunnen opereren aan de been​ Bovendien kan de plaatselijke verdoving worden geïnjecteerd nabij de spinal cord​ De pijnvrijheid strekt zich dan uit tot het hele lichaamsgebied onder de injectieplaats.
Regionaal anesthesie methoden worden vaak gebruikt tijdens een operatie, als lagere doses bloedsomloop pijnstillers en anesthetica vereist. De plastic buis kan ook worden aangesloten op een pomp (zogenaamde pijnpomp) om continu lokaal toe te dienen anesthetica over een langere periode. Op deze manier is het zelfs mogelijk om tot enkele weken pijnvrij te komen - in de praktijk wordt de pijnpomp meestal niet langer dan een paar dagen gebruikt als onderdeel van een acute pijntherapie.
Dit komt mede door het risico op infectie op de injectieplaats. Een andere mogelijkheid voor pijnstilling is het toedienen van medicatie via de huid (het zogenaamde TTS = Transdermal Therapeutic System). Een pleister die op de huid wordt geplakt, geeft continu pijnstillers vrij (opioïden) door de huid naar het lichaam.
- Preventieve toediening van pijnstillers die in de eerste plaats voorkomen dat een eerder te voorziene pijn (bijv. Tijdens operaties) optreedt
- Kortdurende behandeling van acute pijn, zoals die kan optreden in het wondgebied in de dagen na een operatie
- Therapie van langdurige pijnaandoeningen, zoals chronische pijn, bijv. Tumoraandoeningen, chronische rug of hoofdpijn​ Deze procedure kan ook op de lange termijn worden gebruikt pijntherapie.
Alle hier gepresenteerde vormen van pijntherapie kunnen ook met elkaar gecombineerd worden. Hoewel noodgeval medicijn is een vakgebied van de anesthesiologie, een interdisciplinaire aanpak waarbij specialisten uit verschillende medische vakgebieden betrokken zijn, is vaak noodzakelijk. Regelmatig volgen internisten of chirurgen de bijscholing “noodgeval medicijn'.
Noodgeval medicijn omvat zowel het gebied buiten de medische voorzieningen (reddingsgeneeskunde) als de spoedeisende zorg binnen een ziekenhuis. De taak van de spoedeisende geneeskunde is het herstel en onderhoud van acuut bedreigde vitale functies. Vitale functies omvatten alle orgaansystemen die belangrijk zijn om te overleven: hart-, bloed bloedsomloop, longen, hersenen.
Om voldoende te herstellen hart- functie en een intact bloed bloedsomloop, is noodmedicatie beschikbaar om de kracht van de te versterken hart- en houd het ritmisch kloppen. Het toedienen van elektrische impulsen (zogenaamde defibrillatie) heeft ook tot doel de hartslag ritmisch te laten kloppen. Om de hartslag te vervangen in het geval van hartstilstand, hartdruk massage kan worden uitgevoerd, vaak gecombineerd met kunstmatige beademing van de patiënt, aangezien de cardiovasculair systeem en long functie zijn nauw verwant.
In spoedeisende geneeskunde, bloed verliezen zijn vaak verantwoordelijk voor functionele beperkingen in de bloedcirculatie. Het doel van de therapie is om de bloedingsbron snel te stoppen en, indien nodig, het bloedverlies te compenseren door middel van vocht- of bloeddonatie. Dreigende functionele beperkingen van de hersenen, bijv. door verhoogde waterophoping in de hoofd na ongevallen ook te behandelen door middel van medicatie.
Alle artikelen in deze serie:
