Pijn
colonoscopie is zeker niet een van de prettige examens. Het inbrengen van de ca. 1 cm dikke onderzoeksslang leidt tot trekken aan verschillende structuren in de buik waaraan de darm hangt en het inbrengen zelf wordt ook gevoeld.
Dit is niet prettig voor de onderzochte persoon en kan ook de oorzaak zijn pijn. Echter, de pijn komt meestal niet door de darm zelf, omdat de binnenkant ervan geen gevoelige vezels heeft die pijn kunnen veroorzaken. De pijn duurt pas totdat de onderzoeksslang de darmlus is gepasseerd en rechtgetrokken.
Door de gerichte lucht licht pijn in de buik kan ook optreden na een colonoscopie. Naast de bovengenoemde mechanische triggers kunnen ook de grote hoeveelheden lucht of CO2 die tijdens het onderzoek in de darm worden gepompt, pijn veroorzaken. Deze pijn wordt veroorzaakt door de stretching en het indrukken van andere organen in de buikholte en voelt als extreem aan winderigheid.
Dit zou echter binnen 1-2 dagen na de colonoscopie wanneer de lucht of CO2 wordt opgenomen door de darmwand en de uitzetting van de darm afneemt. Door de inmiddels zeer zachte en buigzame materialen van de buizen en de steeds kleinere camera's kan het trekken aan de banden en het naar voren duwen steeds comfortabeler worden gemaakt voor de patiënt en is het slechts in individuele gevallen pijnlijk. Patiënten die al een operatie in de buikholte hebben ondergaan, worden vaak geplaagd door deze bijwerkingen en pijn, omdat na een buikoperatie meestal verklevingen ontstaan waarop dan heel gemakkelijk tractie kan worden uitgeoefend en die dan meer pijn veroorzaken dan de eerder losse ophangbanden.
Afhankelijk van het feit of men van tevoren heeft beslist voor een verdoving, kan ook nu een verdoving worden gestart als de patiënt vindt dat de procedure tijdens het onderzoek te onaangenaam is. De pijnstillers beschreven onder anesthesie tijdens de verdoving de pijn altijd voldoende verlichten zodat het onderzoek niet onnodig onaangenaam is. Toch zijn er ook veel patiënten die de behandeling ook zonder medicatie als onaangenaam maar draaglijk omschrijven. Veel onaangenamer dan pijn zijn de meeste patiënten die zich het onaangename herinneren laxeermiddelen.
Duur van de procedure
In de regel wordt de laxerende procedure voor een colonoscopie gestart in de middag van de vorige dag. Het eten moet ongeveer 24 uur voordat de procedure begint, worden gestopt. De duur van de zuivere colonoscopie hangt af van de onderzochte lengte van de darm en de anesthesie.
Bij onderzoek van de dikke darm moet rekening worden gehouden met 30 minuten. Als er een verdoving is, duurt het proces iets langer. Als er een weefselmonster wordt genomen, zijn meestal slechts korte vertragingen te verwachten.
Wanneer mag je daarna weer eten?
Na afloop van een colonoscopie mag de patiënt direct eten. Direct na het einde drinken is ook niet problematisch. Het is niet nodig om op een special te letten dieet daarna.
Soms echter misselijkheid of andere soortgelijke symptomen kunnen optreden na een lange tijd zonder voedsel. Het is daarom aan te raden om met een lamp te beginnen dieet. Omdat het aanvoelen van een buis in het lichaam niet tot de prettige gevoelens behoort, is het mogelijk om de onderzoeken onder narcose te laten uitvoeren.
In tegenstelling tot grote operaties, wordt colonoscopie niet onder algemeen uitgevoerd anesthesie, dus nee ventilatie zal nodig zijn, maar u blijft de hele tijd zelfstandig ademen. Het enige dat nodig is, is een inwonende veneuze canule, een kleine plastic buis die in een ader van de arm in de holte van de elleboog of op de rug van de hand en waardoor de medicatie direct in de bloed. Dit vereist een kleine prik door de huid, vergelijkbaar met de vaccinatie.
Afhankelijk van de wensen van de patiënt of de standaard van de kliniek of praktijk, kan naast een analgeticum ofwel een sterk kalmerend middel worden toegediend of een sterke slaappil, die, in tegenstelling tot het kalmeringsmiddel, volledige isolatie van wat er gebeurt en de patiënt vervoert binnen 30 seconden in een schemer- of slaapstand. Beide soorten anesthesie worden continu gecontroleerd door artsen en verpleegkundigen, die de hartslag en zuurstofverzadiging meten. Patiënten die al problemen hebben met hun hart- of circulatie, bijvoorbeeld die al een hart- aanval, zijn meestal bovendien uitgerust met ECG en bloed druk Grensverkeer.
Een positief aspect van de sedativa is dat het vergeetachtigheid veroorzaakt en in het beste geval kan men zich het onderzoek na het onderzoek niet meer herinneren. U moet uw volksgezondheid verzekeraar vooraf over de voorwaarden voor kostendekking. Sommige praktijken die colonoscopieën uitvoeren, werken voor dergelijke gevallen samen met anesthesiepraktijken, die vervolgens de anesthesie tijdens het onderzoek uitvoeren.
De internist die de colonoscopie uitvoert, voert meestal alleen de meer oppervlakkige anesthesie zoals hierboven beschreven zelf uit. Na de anesthesie moet men in de ontspanningsruimtes of verkoeverkamers van de praktijk blijven totdat de arts er een vrijgeeft aan de zorg van een begeleider. Iedereen die besluit anesthesie toe te passen, moet zich er echter van bewust zijn dat 50% van de complicaties die met het onderzoek gepaard gaan, verband houden met de anesthesie.
Deze omvatten vooral problemen met de bloedsomloop en ademhaling, tot en met allergische reacties op de anesthetica. Een verdoving moet zorgvuldig worden overwogen, vooral bij patiënten met eerdere ziekten. Het is ook mogelijk om het onderzoek zonder verdoving te starten en, als er symptomen of ongemak optreden, tijdens het onderzoek verdoving op te wekken om het voor de patiënt zo comfortabel mogelijk te maken.
Evenmin voorkomt anesthesie de pijn die wordt veroorzaakt door winderigheid na de procedure. Het is belangrijk op te merken dat de patiënt zoveel mogelijk rust moet nemen na een verdoving voor die dag en geen voertuigen of iets dergelijks mag besturen, dus de weg naar huis moet veilig zijn. Bovendien kan men geen machines bedienen of grotere deals sluiten.
Afhankelijk van het beroep kan het nodig zijn om ook de dag na het onderzoek afwezig te zijn op het werk, bijvoorbeeld buschauffeur. Deze tijd is wettelijk geregeld en kan niet worden verkort door een lagere dosis medicatie.
