Pigmentstoornis: oorzaken, symptomen en behandeling

Een pigmentstoornis kan mensen op elke leeftijd treffen en manifesteert zich ook in verschillende vormen en manifestaties. Het hele lichaam kan bijvoorbeeld door de ziekte worden aangetast of alleen individuele delen van het lichaam. Sommige vormen kunnen worden voorkomen, terwijl andere soorten pigmentstoornissen kunnen worden behandeld maar niet kunnen worden voorkomen.

Wat is een pigmentstoornis?

Een pigmentstoornis is wanneer er te veel of te weinig is melanine wordt geproduceerd, zodat de werkelijke kleur van de huidveranderingen​ Normaal zorgen melanocyten daarvoor melanine wordt geproduceerd, waardoor de huid een lichtbruine kleur. Daarnaast blokkeren de kleurpigmenten UV-stralen zodat ze niet diep in de huid​ Bij een pigmentstoornis daarentegen een verandering in huid kleur komt voor op individuele delen van het lichaam of op het hele lichaam. Eigenlijk, pigmentstoornissen kan worden onderverdeeld in twee typen: melanine overmaat en melaninedeficiëntie. De meest voorkomende vorm, hypermelanose, manifesteert zich door een overmatige verkleuring van de huid, terwijl hypomelanose een verminderd melaninegehalte vertoont en dus een zwakkere verkleuring van de huid. In extreme gevallen kan melaninedeficiëntie leiden om de depigmentatie te voltooien, omdat er helemaal geen melanine wordt geproduceerd.

Oorzaken

Afhankelijk van het type pigmentatiestoornis kunnen de oorzaken ook variëren. Vaak spelen erfelijke factoren een grote rol en begunstigen ze bijvoorbeeld albinisme of sproeten. Bepaalde medicijnen of cosmetische producten kunnen echter ook een trigger zijn. Vooral vrouwen zijn vaak vatbaar voor een pigmentstoornis door hormonale veranderingen, zoals bij het nemen van de pil of tijdens zwangerschap​ Bovendien kan de huid langdurig worden blootgesteld aan koud of warmte kan leiden op een verstoring van de vorming van kleurpigmenten. Triggers die een stimulerende werking hebben op de melanineproductie, zoals UV-straling of ontsteking, mag ook niet worden onderschat.

Typische symptomen en tekenen

  • Een tekort aan of teveel aan melanine
  • zomersproeten
  • Linzenvlek

Diagnose en progressie

Het vermoeden van een pigmentstoornis dient uiteraard gecontroleerd te worden door een dermatoloog. Deze persoon zal eerst kijken naar de verkleuring van de huid, aangezien dit al een vrij duidelijk teken kan zijn. EEN biopsie van een van de verkleurde huidgebieden kan ook voor extra zekerheid zorgen. Het ondervragen van familieleden kan ook behulpzaam zijn bij het stellen van een diagnose als het een erfelijke pigmentstoornis betreft. Afhankelijk van de oorzaak varieert ook het beloop van de aandoening, maar in de meeste gevallen is de ziekte onschadelijk en veroorzaakt geen langdurige schade. Milde vormen kunnen in de loop van het leven vanzelf verdwijnen, terwijl een erfelijke pigmentstoornis vaak een leven lang aanhoudt.

Complicaties

In de regel is een pigmentstoornis dat niet leiden op bepaalde complicaties of op andere ernstige volksgezondheid klachten. Het heeft ook geen negatieve invloed op de levensverwachting van de patiënt, waardoor de getroffenen een gewoon leven kunnen leiden. Een pigmentstoornis kan echter een negatief effect hebben op de psyche, waardoor patiënten last hebben van een verminderd zelfbeeld of mogelijk minderwaardigheidscomplexen. Depressie en andere psychologische stoornissen kunnen ook het gevolg zijn, wat een zeer negatieve invloed heeft op de kwaliteit van leven van de getroffen persoon. Verder huid kanker kan door de pigmentatiestoornis gemakkelijker optreden, zodat getroffenen afhankelijk zijn van regelmatig onderzoek door een dermatoloog. Bij vroege diagnose en behandeling zijn er echter geen bijzondere complicaties of klachten. Bij kinderen kan de pigmentstoornis uiteindelijk leiden tot pesten of plagen vanuit de omgeving. Behandeling van de pigmentstoornis is meestal niet nodig. Cosmetische toepassingen kunnen deze aandoeningen mogelijk compenseren, maar dit is niet in alle gevallen mogelijk. Ook door diverse verzorgingsproducten kunnen ook de esthetische klachten van een pigmentstoornis worden afgedekt, zodat de getroffen persoon zich prettig voelt met zijn huid.

Wanneer moet je naar de dokter gaan?

Een pigmentstoornis hoeft niet persé door een arts behandeld te worden, maar een bezoek aan de huisarts is wel noodzakelijk pigmentvlekken of andere huidveranderingen gaan gepaard met andere symptomen. Jeuk of rood worden van de huid kan bijvoorbeeld duiden op een ernstige huidziekte. Als er ongemak of hormonale klachten zijn, kan dit wijzen op de huid kanker​ Een bezoek aan de huisarts of een dermatoloog wordt aanbevolen. Ook als psychische klachten zoals minderwaardigheidscomplexen of sociale angst optreden als gevolg van de ongebruikelijke huidvlekken, is specialistische hulp nodig. De getroffenen moeten contact opnemen met hun huisarts of een therapeut. Verdere diagnose wordt gesteld door de dermatoloog, die de oorzaak kan achterhalen en passende tegenmaatregelen kan nemen. Mensen die al last hebben van huidklachten of een gevoelig huidtype zouden moeten hebben pigmentstoornissen onverwijld door een arts verduidelijkt. Als het typische maatregelen geen effect hebben, moet de arts worden geïnformeerd. Afhankelijk van de oorzaak en gevolg van de pigmentstoornissenkan ook de internist of een psycholoog worden geraadpleegd. In de meeste gevallen zijn pigmentstoornissen geen probleem en hoeven ze niet door een arts te worden behandeld. Verwondingen aan de huid of een slechte genezing zonnebrand zijn ook waarschuwingssignalen die een snelle medische opheldering vereisen. De getroffenen kunnen het beste praten naar hun huisarts als de pigmentvlekken ga na een paar dagen niet vanzelf weg.

Behandeling en therapie

Behandeling vanuit medisch oogpunt is slechts in de zeldzaamste gevallen nodig; Een pigmentstoornis is in de regel onschadelijk en heeft geen negatieve effecten op het lichaam. Voor veel getroffen personen vormt de aandoening echter om cosmetische redenen een groot probleem. Het is niet ongebruikelijk dat met name grote delen van de huidverkleuring als emotioneel belastend worden ervaren, zodat verschillende maatregelen kan worden overwogen, afhankelijk van de oorzaak. De basisvereiste is dat de getroffen persoon zijn huid beschermt en deze niet blootstelt aan intensief zonlicht. In aanvulling op, schoonheidsmiddelen, zoals camouflage (make-up), worden voornamelijk gebruikt bij de behandeling om te bedekken pigmentvlekken op het eerste gezicht en nek​ Andere delen van het lichaam kunnen worden behandeld met zelfbruinende of oplichtende middelen, zodat de kleurveranderingen overeenkomen met de rest van de huid. Bleekmiddelen mogen echter alleen in overleg met de behandelende arts worden gebruikt om mogelijke bijwerkingen te voorkomen. Degenen die aan een melaninedeficiëntie lijden, kunnen ook veel succes behalen met bestraling. Deze methode tracht op langere termijn de vorming van de kleurpigmenten te herstellen waardoor de pigmentstoornis wordt verminderd.

Vooruitzichten en prognose

De term "pigmentstoornis" vat verschillende aandoeningen van huidpigmentatie samen. Oorzaak en progressie van de verschillende huidpigmentatiestoornissen moeten daarom afzonderlijk worden overwogen. Een algemene prognose is niet mogelijk. Bij pigmentatiestoornissen zoals albinismeis de prognose negatief omdat de gehele huid is aangetast. Deze pigmentatiestoornis is erfelijk en kan niet worden herzien. Aan leeftijd gerelateerde pigmentstoornissen kunnen alleen cosmetisch worden herzien. Dit verslechtert de prognose. Vaak vervagen sproeten in de koud seizoen. Ze vermenigvuldigen zich echter weer onder invloed van de zon. Bij de pigmentstoornis vitiligo, ook wel bekend als witte vlekziekte, in tegenstelling tot het bovenstaande, is er op sommige plaatsen een progressief pigmentverlies. Door de jaren heen breiden de spots zich uit in aantal en omvang. Zeer zelden treedt spontane herpigmentatie op. Repigmentatie van medicijnen is nog niet mogelijk. Daarom is de prognose negatief. Pigmentstoornissen kunnen huidpigmentatie verhogen of verlagen. Het verlies van pigment leidt tot een witachtige huid. Dit onderscheidt zich duidelijk van de normaal getinte huid. De toename van pigment leidt tot bruinachtige huidvlekken, zoals vaak wordt gezien bij mensen van hoge leeftijd. Pigmentstoornissen van de huid hebben op zichzelf geen ziektewaarde. Het zijn aandoeningen die de huidpigmentatie beïnvloeden. Pigmentstoornissen kunnen echter een grote psychologische last zijn voor de getroffenen als ze uitgebreid zijn. Noodzakelijk op een gedepigmenteerde huid is meestal een betere bescherming tegen de zon.

het voorkomen

Of een pigmentstoornis kan worden voorkomen, hangt natuurlijk af van de oorzaken. In ieder geval dienen veelvuldig bezoek aan het solarium en directe blootstelling aan de zon te worden vermeden. Erfelijke of hormonale factoren kunnen echter niet worden tegengegaan, zodat hoogstens een verbetering van de pigmentstoornis kan worden bereikt door een passende maatregelen.

Nazorg

Nazorg verwijst naar ernstige ziekten. Het vindt regelmatig plaats in het geval van kanker, die na enige tijd kan terugkeren. Een pigmentstoornis daarentegen is geen levensbedreigende ziekte. Het is meestal onschadelijk en blijkt meer een cosmetisch probleem te zijn. Als er een behandeling plaatsvindt, valt deze meestal buiten de verantwoordelijkheid van de huisarts. De patiënt kan gebruiken schoonheidsmiddelen om de vlekken te verbergen. Bij drogisterijen en schoonheidssalons kan hij hierover voldoende informatie krijgen. Als medicatie is geïdentificeerd als de oorzaak van een pigmentstoornis, kan worden verwacht dat deze afneemt nadat deze is stopgezet. Ook in dit geval is er geen behoefte aan medische nazorg. Het kan echter enkele maanden duren voordat de huid zich herstelt. Aan de andere kant, pigmentstoornissen die leiden tot psychologische spanning behandeling vereisen. Getroffenen vermijden dan sociale contacten, met als resultaat Depressie​ Artsen beslissen meestal over bestraling, wat enkele maanden kan duren. De dermatoloog informeert over het aantal behandelafspraken. Nazorg is in principe ook bedoeld om herhaling van de ziekte te voorkomen. In het geval van een pigmentstoornis is de patiënt hier zelf verantwoordelijk voor. Hij wordt geïnformeerd als onderdeel van de initiaal therapie dat hij sterke blootstelling aan de zon moet vermijden.

Wat u zelf kunt doen

Mensen met een pigmentstoornis hebben vaak last van een visuele onzuiverheid. Hoewel er geen fysieke beperking of ongemak is, kan een pigmentstoornis zowel emotioneel als mentaal leiden spanning​ Daarom wordt het vaak als nuttig beschouwd als de getroffen persoon hulp en steun zoekt bij vertrouwenspersonen om de psyche te stabiliseren. Gesprekken met vrienden, familieleden of psychotherapeuten kunnen de betrokken persoon nieuwe perspectieven of inzichten opleveren. Een uitwisseling in internetfora of zelfhulpgroepen kan bijdragen aan de ontwikkeling van het welzijn en nieuwe impulsen geven in de dagelijkse omgang met de pigmentstoornis. Door kleding te dragen die de huidafwijkingen helpt verbergen, kan de getroffen persoon zichzelf helpen in het dagelijks leven. Accessoires of modieuze kledingaccessoires kunnen de pigmentstoornis afleiden. Dit wordt door veel getroffen personen als verlichtend ervaren. In het geval van sproeten of andere ongewenste huidveranderingen op het gezicht is het mogelijk om ze te bedekken met behulp van cosmetische producten. Ondanks de mogelijkheden is het belangrijk het eigen zelfvertrouwen te versterken bij het omgaan met de pigmentstoornis in het dagelijks leven. In geval van melaninedeficiëntie, crèmes met enzymextract van melkzuurflora of juist dieet kan worden gebruikt om de vorming van melanine te stimuleren. Consumptie van kruisbessen en zoethout wortel heeft een stimulerend effect op het organisme en kan door de getroffen persoon worden gebruikt.