Palpatie verwijst naar palpatie en komt overeen met een van de oudste en meest elementaire onderzoeksprocedures. De bekendste palpatie is die van de slagaders om de hartslag te meten. Er worden echter ook organen of weefselstructuren gepalpeerd om pathologische veranderingen te detecteren.
Wat is palpatie?
In de geneeskunde betekent palpatie onderzoek door palpatie. De term palpatie komt van het Latijnse werkwoord 'palpare'. Letterlijk vertaald betekent palpare to beroerte In de geneeskunde betekent palpatie onderzoek door palpatie. Zowel direct toegankelijke constructies op het lichaamsoppervlak als indirect toegankelijke constructies onder de huid of andere deklagen kunnen worden gepalpeerd. Deze onderzoeksprocedure vormt de basis van alle onderzoekstechnieken in de klinische praktijk en is een van de oudste van allemaal. Net als auscultatie, percussie en inspectie behoort palpatie ook tot de fysieke of klinische onderzoeken. Onder dit algemeen term, artsen omvatten alle onderzoeksmethoden die ze met hun eigen zintuigen uitvoeren en niet of nauwelijks aanvullende AIDS Tijdens handmatige palpatie streeft de arts ernaar de eerste indicaties van pathologische processen in de interne organen of weefselstructuren. Inspectie daarentegen is het visuele onderzoek van het naakte lichaam. Auscultatie is luisteren en percussie is op het lichaam tikken. Vaak wordt palpatie gecombineerd met een van deze andere klinische onderzoeken.
Functie, effect en doelen
Een van de meest voorkomende en bekende palpaties is die van de slagaders, die wordt gebruikt om de hartslag te bepalen. Palpatie kan echter ook plaatsvinden op bijvoorbeeld de oogbal. Palpatie op dit deel van het lichaam kan de arts helpen de oogdruk te beoordelen. De buik of onderbuik wordt ook vaak gepalpeerd om pathologische processen in de buikorganen te detecteren. De gynaecoloog daarentegen palpeert regelmatig de vrouwelijke borst. Deze palpatie vindt vooral plaats in de week erna menstruatie en kan de arts in staat stellen knobbeltjes op te sporen. Gedurende zwangerschap, de gynaecoloog palpeert ook de baarmoeder om de groei in grootte te controleren. Palpaties worden ook uitgevoerd op de speekselklieren en de uitscheidingskanalen van deze klieren. Op deze manier kunnen bijvoorbeeld stenen handmatig worden gedetecteerd. Op de leverAan de andere kant geeft palpatie de arts informatie over de consistentie en grootte van het orgaan. Deze twee kenmerken kunnen pathologische processen weerspiegelen. Bij het palperen van de weefselvocht knooppunten, kan de arts tumoren detecteren of ontsteking in verschillende delen van het lichaam. Naast de genoemde, lichaamscomponenten zoals de aorta, gewrichten, testikels, prostaat, of spieren en pezen kan ook worden gepalpeerd op pathologische veranderingen. Bij palpatie beoordeelt de arts meestal vijf verschillende kenmerken. Naast de grootte kijkt hij naar de stevigheid, compliantie, mobiliteit en daarnaast de pijn gevoeligheid van de lichaamsstructuur. In technische taal worden deze vijf eigenschappen ook wel dimensie, consistentie, elasticiteit, mobiliteit en drukdolentie genoemd. Op basis van deze vijf kenmerken kan de arts palpatie van de appendix gebruiken om uit te sluiten of te suggereren appendicitis, bijvoorbeeld. Palpatie vindt handmatig of bimanueel plaats. Handmatig betekent in deze context palpatie met één hand. Bimanuele palpatie daarentegen omvat palpatie met beide handen. Bimanuele palpatie omvat meestal palpatie van buikorganen. Een van de handen glijdt in de onderzoekende rol. De andere hand brengt de onderzoekende hand dichter bij het betreffende orgaan en maakt zo palpatie mogelijk.
Risico's, bijwerkingen en gevaren
Palpaties kunnen gepaard gaan met pijn voor de patiënt. Soms zelfs ernstig pijn treedt op omdat het gepalpeerde orgaan of de lichaamsstructuur absoluut traag is in termen van drukdolentie. Ontsteking of andere ziekten van het weefsel kunnen ook pijn veroorzaken tijdens palpatie. Deze pijn is echter meestal van korte duur en verdwijnt meestal zodra de druk afneemt. Omdat drukdolentie een belangrijke aanwijzing is tijdens palpatie, kan drukpijn uiteindelijk helpen bij het stellen van een diagnose. Palpatie gaat meestal niet gepaard met risico's of bijwerkingen voor de patiënt. Sommige palpaties kunnen echter ongemakkelijk aanvoelen. Dit geldt bijvoorbeeld voor palpatie van de prostaat.Deze prostaat palpatie vindt meestal rectaal plaats. De dokter dringt daarom de anus, wat voor veel mensen met een onprettig gevoel gepaard gaat. De prostaatpalpatie wordt vaak voorafgegaan door klysma's om de darmen te ledigen. De meeste patiënten vinden deze procedure ook niet bijzonder prettig. In de regel mag de patiënt ook niet eten vóór de prostaatpalpatie. Ondanks deze omstandigheden vinden patiënten palpatie doorgaans minder stressvol dan eerder werd aangenomen. Palpatie wordt soms omschreven als een minder gevoelige en niet-specifieke methode. Het resultaat van palpatie hangt sterk af van de vaardigheid, intuïtie en ervaring van de arts die het uitvoert. Als een arts bijvoorbeeld nog nooit een prostaat heeft gepalpeerd, zal hij of zij moeite hebben om pathologische weefselveranderingen in de prostaat op te sporen. Bovendien zullen degenen met weinig ervaring nauwelijks kunnen beoordelen op welke klinische beelden veranderingen kunnen duiden. Daarom is palpatie tegenwoordig, in tegenstelling tot in het verre verleden, niet voldoende om een diagnose vast te stellen, maar dient het gewoonlijk alleen om te verduidelijken welke daaropvolgende diagnostische procedures zinvol kunnen zijn.
