Boviene lintworm: infectie, overdracht en ziekten

Consumptie van besmet en onvoldoende verhit rundvlees kan leiden op infectie met runderen lintworm (Taenia saginata). Het is een parasitose met een goedaardig beloop. In Centraal-Europa, vanwege een gevestigde waarde drugsis de ziekte nu zeldzaam geworden.

Wat is runderlintworm?

Lintwormen leven als parasieten in de darmen van mensen of andere gewervelde dieren. Er zijn veel verschillende soorten lintwormen. Elke soort kan verschillende symptomen veroorzaken, hoewel slechts enkele soorten een gevaar voor de mens kunnen worden. Op de foto is het hoofd een lintworm​ Klik om te vergroten. Het rund lintworm behoort tot de familie van de zogenaamde platwormen en ondergaat, zoals alle pathologische parasieten, een bepaalde ontwikkelingscyclus, dwz het vereist zowel een tussengastheer als een eindgastheer voor volledige ontwikkeling en rijping. De tussengastheer van de runderlintworm is vee, en de laatste gastheer is de mens. Hoewel de besmettelijke ziekte is zeldzaam in Duitsland, maar het is niettemin de meest voorkomende lintwormziekte bij mensen. De runderlintworm bestaat uit een hoofd en veel lintwormsegmenten, de zogenaamde proglottiden. Deze segmenten zijn werpen via de anus wanneer de lintworm een ​​bepaalde grootte bereikt. echter, de hoofd van de parasiet heeft zich geboord in de fijne slijmvlieslagen van de darmwand, van waaruit het ook de voedingsstoffen opneemt voor zijn verdere groei. Omdat de runderlintworm een ​​hermafrodiet is, vindt bevruchting onafhankelijk plaats. Na zelfbevruchting bevatten de proglottiden lintworm eieren die worden uitgescheiden in de ontlasting. Een nieuwe lintworm kan alleen volwassen worden als dat zo is eieren worden opgenomen door de tussengastheer, in dit geval een koe.

Voorkomen, verspreiding en kenmerken

De rundervinlintworm leeft en plant zich voort in de darm van de mens als de definitieve gastheer. Bij een nieuwe infectie is de worm slechts enkele millimeters groot en nauwelijks zichtbaar. Volwassen runderlintwormen kunnen echter een lengte van wel enkele meters bereiken. Het besmettingspercentage is sterk gedaald, vooral in Duitsland, als gevolg van de vleesinspectie van de overheid. Dit komt omdat de ingekapselde vinnen vrij gemakkelijk te zien zijn in het rauwe rundvlees. Infectie met de rundervinlintworm is nog steeds een massa aandoening in Oost-Afrika. Hoewel de parasiet een aanzienlijke lengte kan bereiken, blijft zijn aanwezigheid vaak asymptomatisch, zodat de geïnfecteerde patiënten niet noodzakelijk symptomen ervaren. Het meest opvallende ziektesymptoom is de ontdekking van lintwormsegmenten, proglottiden, op de ontlasting. Elke proglottide heeft het vermogen om zelfstandig te bewegen, wat betekent dat het kan samentrekken en zelfstandig kan bewegen door spiercontractie. Onder een lichtmicroscoop is de kop van de rundervinlintworm vrij duidelijk te zien. De vier zuigknoppen waarmee de parasiet zich vasthecht aan de binnenwand van de darm slijmvlies worden beschouwd als de meest betrouwbare diagnostische functie. Dit levert geen levensgevaar op, omdat de lintworm de darm niet kan binnendringen slijmvlies, wat zou resulteren in een levensbedreigende voorwaarde​ In directe vergelijking met andere menselijke pathogene lintwormen blijft de runderlintworm ook levenslang in de darm en verspreidt zich niet naar andere organen. Om ervoor te zorgen dat de worm zich volledig ontwikkelt, moet de eieren moet worden ingenomen door vee als tussengastheer. Dit gebeurt als gevolg van menselijke uitwerpselen die in het wild terechtkomen als onbehandeld rioolwater. Lintwormeieren worden als zeer robuust beschouwd en overleven ongeschonden ongunstige omgevingsomstandigheden. De infectieketen is voltooid wanneer de geïnfecteerde uitwerpselen worden verspreid als mest op weilanden en velden en geconsumeerd door grazend vee. Van regen is ook bekend dat het lintwormeieren van besmette grond wast en deze overbrengt naar aangrenzende weilanden. Eenmaal ingenomen door vee komen de eieren ongedeerd in de darm van de herkauwer. Eenmaal daar komen de larven van de runderlintworm na enkele dagen uit de eieren. Deze eieren kunnen echter de darmwand binnendringen en zich via de bloedbaan door het lichaam verspreiden. Het doelorgaan van de lintwormeieren bij runderen zijn de goed gevoede spieren, waar ze zich hechten en inkapselen in de vorm van een zogenaamde vin. Dit vlees kan vervolgens worden gebruikt om mensen te infecteren als de laatste gastheer. De parasiet groeit dan uit het vlees met de vin in de geslachtsrijpe vorm in de menselijke darm. De ontwikkelingscyclus van de rundervinlintworm wordt dan als gesloten beschouwd.

Ziekten en kwalen

Symptomen komen zelden voor in verband met infectie door runderlintworm. Het belangrijkste symptoom in een vergevorderd stadium van infectie met Taenia saginata is gewichtsverlies, omdat een volwassen runderlintworm enorme hoeveelheden voedingsstoffen binnenkrijgt. Bovendien een gevoel van algemene zwakte, indigestie, verlies van eetlust or misselijkheid kan gebeuren. Oorzakelijk therapie kan in elk stadium van de ziekte worden gegeven. Zelfs een enkele administratie van een hoge-dosis anthelminticum zorgt ervoor dat de lintworm, inclusief het hoofd, veilig afsterven. In ernstige gevallen appendicitis or darmobstructie kunnen ook voorkomen, maar deze ziektebeelden zijn de absolute uitzondering in verband met de infectie. Vanwege de niet-specifieke of niet-bestaande symptomen kan de diagnose alleen worden gesteld via een ontlastingsmonster. Infectie met de runderlintworm kan effectief worden voorkomen door het eten van rauw of onvoldoende verhit rundvlees te vermijden. In Duitsland komt het grootste infectierisico van zogenaamd geschraapt vlees of schaal​ Als rundvlees slechts een paar minuten wordt verwarmd tot meer dan 70 ° C, sterven de vinnen van de lintworm betrouwbaar af. Er is dan geen besmettingsgevaar meer. Bevriezen het vlees bij minimaal -18 ° C gedurende een periode van tien dagen heeft ook hetzelfde effect.