Chirurgische therapie voor een uitwendige enkelfractuur
Allemaal ontheemd enkel fracturen of die met onstabiele verwonding van de syndesmose moeten worden geopereerd. Een exact herstel van de as, lengte en rotatie van de enkel botten is cruciaal voor het succes van de therapie. Een noodindicatie voor onmiddellijke chirurgie van de uitwendige enkelfractuur bestaat in gevallen van open fracturen, vaat- en zenuwletsel en manifest compartimentsyndroom.
De behandeling van de uitwendige enkelfractuur moet in het algemeen worden geprobeerd binnen de eerste 6 uur na het ongeval. Als het enkel gewricht is te opgezwollen, de patiënt moet eerst wachten omdat de kans op infectie aanzienlijk toeneemt bij opgezwollen weke delen en wondsluiting moeilijker is. In de dagen daarna kwamen de gewonden lager been wordt opgemaakt in een gips spalk en de enkelgewricht wordt gekoeld.
Bovendien kunnen ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's) worden toegediend, die een analgetisch effect hebben en ook decongestivumzwelling bevorderen. Na 3-5 dagen kan de operatie meestal plaatsvinden. Nadelen in breuk behandeling vanwege de wachttijd is niet te verwachten. Chirurgische stabilisatie van de uitwendige enkelfractuur volgt altijd de volgorde externe enkel, interne enkel, posterieur Volkmann-fragment.
Werkingswijze
Verplaatste fracturen van de punt van de buitenste enkel kunnen worden hersteld met een schroef (poreuze botschroef) als de fragmentgrootte voldoende is. Anders wordt een spanband met draden aanbevolen, waarbij het fragment stabiel op zijn oorspronkelijke locatie wordt bevestigd door middel van een draadlus die in een acht-vormige richting is gewikkeld. Als de fibula breuk hoger is op het niveau van de syndesmosis of hoger (Weber B + C), wordt uitplaten (plaatosteosynthese) van de breuk uitgevoerd.
De plaat moet zo worden geplaatst dat er minstens 3 schroeven boven en onder de breuk zone. Een extra schroef (interfragmentaire houtdraadschroef) kan worden gebruikt om de fractuur samen te trekken, wat een positief effect heeft op de botgenezing. Voor stabilisatie in geval van gescheurde syndesmose, worden een of twee syndesmosis-stelschroeven (corticalis-schroef) ingebracht vanuit de fibula in het scheenbeen om de enkelvertakking te stabiliseren.
Het is essentieel om ervoor te zorgen dat de natuurlijke omstandigheden van de enkelgewricht worden exact (tot op de millimeter) hersteld. Zelfs kleine resterende onregelmatigheden (ongerijmdheden) kunnen later ernstige schade aan de enkelgewricht Het resultaat is voortijdige slijtage van de enkel kraakbeen (posttraumatische enkel artrose).
- Tibia / Tibia
- Stelschroef
- Gratis tractiebout
- Bovenste enkelgewricht
- Sprongbeen / talus
- Derde buisplaat met schroeven (bovenste corticalis-schroef, onderste poreuze botschroeven)
- Fibula / fibula
- Interne enkelfracturen: Na exacte afstelling worden interne enkelfracturen behandeld met een schroefverbinding (spongieus bot tractieschroef met ring indien nodig), of optioneel met een spanband. - Posterieur Volkmann-fragment (driehoek): de indicatie voor refixatie van een posterieur Volkmann-fragment wordt gegeven als de grootte meer dan een kwart van het gewrichtsoppervlak is. Meestal wordt het fragment van voren vastgepakt met 2 schroeven (corticale of poreuze botschroeven) tijdens een operatie na de installatie.
