De oorzaak van de ophoping van water in de weefsels (oedeem) is een vloeistoflekkage uit het vaatstelsel. De relatie tussen filtratie (lekkage) en reabsorptie (reabsorptie) wordt verschoven ten gunste van filtratie. Er blijft meer vocht achter in het weefsel en er ontstaat oedeem.
Oedeem is vaak het gevolg van een onderliggende ziekte, bijv nierfalen (nier zwakte) of hart- mislukking (hartfalen). Er zijn echter veel verschillende oorzaken voor oedeem: onvoldoende betekent dat het orgaan zijn functie niet meer volledig kan uitoefenen. Oedeem kan ook het gevolg zijn van een ziekte van het lymfevatenstelsel.
Oedeem kan ook optreden rond de wond als gevolg van een bacteriële infectie, gas vuur.
- Nierinsufficiëntie Nierzwakte Nierfalen
- Hartfalen Hartfalen (zwakte van de hartspier)
- Veneuze trombose in het been
- Levercirrose
- Lage eiwitinname via voedsel
- Drugs
- Allergie
- Insectenbeet
- Pulmonale Hypertensie
De hart- pompen onvoldoende en de nier filtert het bloed in een te klein volume. In hart- falen (hartinsufficiëntie) het is belangrijk welke kant van het hart (ventrikel) wordt aangetast.
Links hartfalen, de oorzaken zijn voornamelijk longoedeem, wat kan leiden tot ademnood omdat water zich verzamelt in de longblaasjes. Als er gelijk is hartfalenoedeem komt voornamelijk voor op de enkels en de achterkant van de voet. Deze oedemen zijn symmetrisch, dwz rechts en links.
Als er maar één is been is aangetast, kan dit een indicatie zijn van een been ader trombose. In dit geval is de bloed terugstroming naar het hart wordt belemmerd door het stolsel (trombus), wat resulteert in een hogere drukopbouw onder de stenose (vernauwing) veroorzaakt door de been ader trombose. Hierdoor wordt vloeistof uit de schepen.
Cirrose van de lever wordt veroorzaakt door de vernietiging van leverweefsel, wat resulteert in een verminderde eiwitproductie. In de meeste gevallen is er ook sprake van een congestie van bloed in de ader die leidt tot de lever (poortader) (portale hypertensie), waardoor extra water eruit wordt geperst. Als de eiwitinname uit voedsel te laag is (ondervoeding of diëten), zijn dezelfde oorzaken voor oedeem aanwezig.
In dit geval verzamelt het water zich vooral in de buikholte (ascites). Dit komt doordat het eiwit normaal gesproken tot op zekere hoogte water aanzuigt en het dus in het bloed houdt. Als het bloedeiwit echter te laag is, kan het niet meer in het bloed worden vastgehouden en verlaat het het vaatstelsel.
Zelfs medicijnen worden beschouwd als de oorzaak van oedeem, vaak bijv calcium kanaalblokkers, die worden gebruikt om hoge bloeddruk (hypertensie). Allergieën of insectenbeten kunnen ook op korte termijn zwelling van het weefsel veroorzaken. Zo'n gelokaliseerd oedemen kunnen arteriële, veneuze of lymfatische circulatiestoornissen zijn.
Lymfoedeem is gebaseerd op het volgende mechanisme: De verstoorde lymfecirculatie resulteert niet alleen in een onvoldoende afvoer van vocht uit de interstitiële ruimte (interstitium), maar ook eiwitten blijf daar in grotere hoeveelheden en trek extra water uit de schepen, waardoor de zwelling toeneemt. De symptomen van longoedeem zijn kortademigheid. Bij uitgesproken oedeem kan ook water in de buikholte worden afgezet.
In medische termen staat dit bekend als ascites en wordt gekenmerkt door een toenemende buikomtrek, navelbreuken (navelstrenghernia) en mogelijk een uitpuilende buik (buik). Zelfs medicijnen worden beschouwd als de oorzaak van oedeem, vaak bijv calcium kanaalblokkers, die worden gebruikt om hoge bloeddruk (hypertensie). Allergieën of insectenbeten kunnen ook op korte termijn zwelling van het weefsel veroorzaken.
Zo'n gelokaliseerd oedemen kunnen arteriële, veneuze of lymfatische circulatiestoornissen zijn. Lymfoedeem is gebaseerd op het volgende mechanisme: De verstoorde lymfecirculatie resulteert niet alleen in een onvoldoende afvoer van vocht uit de interstitiële ruimte (interstitium), maar ook eiwitten blijf daar in grotere hoeveelheden en trek extra water uit de schepen, waardoor de zwelling toeneemt. De symptomen van longoedeem zijn kortademigheid.
Bij uitgesproken oedeem kan ook water in de buikholte worden afgezet. In medische termen staat dit bekend als ascites en wordt gekenmerkt door een toenemende buikomtrek, navelbreuken (navelstrenghernia) en mogelijk een uitpuilende buik (buik).
