Ontstekingen aan het zitbeen
In principe kan een ontsteking optreden bij elk van de structuren op de zitbeen. Ontstekingen van het bot zijn tamelijk zeldzaam. Ze worden meestal veroorzaakt door andere ontstekingen in de omgeving, bijvoorbeeld een ontsteking van de blaas, die zich vervolgens verspreidt naar de zitbeen.
Veel gebruikelijker zijn ontstekingen van de spieren of vooral hun oorspronkelijke pezen. Deze treden meestal op als gevolg van overbelasting van de spieren door te veel training of een ongebruikelijke belasting. Bovendien kunnen ontstekingen van de zogenaamde bursae optreden.
Dit zijn structuren die voornamelijk voorkomen in gewrichten. Ze zijn gevuld met vloeistof en dienen om de druk te dempen en zo de gewrichten. Ontstekingen van de slijmbeurs worden ook vaak veroorzaakt door overbelasting, maar ook door bacteriële infecties, artritis, artrose, jicht, tuberculose or gonorroe.
Ongeacht hun lokalisatie manifesteren ontstekingen zich meestal in de zogenaamde kardinale symptomen: zwelling, roodheid, oververhitting, pijn en functionele beperking van de aangetaste structuur. Ze worden meestal behandeld met niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen, zoals Ibuprofen® of Voltaren®, evenals immobilisatie en koeling. Afhankelijk van de ernst van het bestaande pijn, pijnstillers kan ook worden gegeven. Daarnaast worden fysiotherapeutische oefeningen aanbevolen, die voornamelijk dienen ter versterking van de romp en bekkenbodem spieren, evenals om de spieren van de dijen die aan de zitbeen. Dit moet toekomstige ontstekingen en verwondingen door overbelasting voorkomen.
Ischiale fractuur
Breuken van het ischium gaan meestal gepaard met verwondingen aan de schaambeen en staan ook bekend als fracturen van de voorste bekkenring. Ze kunnen bestaan als stabiele of onstabiele breuken. Stabiele fracturen zijn fracturen die ofwel eenzijdig of bilateraal zijn, maar zonder verplaatsing van de breuk randen.
Onstabiele breuken gaan dienovereenkomstig gepaard met verplaatsing van de breuk randen. Omdat de hele bekkenring een zeer robuuste en sterke botstructuur is, zijn breuken in dit gebied bijna altijd het gevolg van grootschalig geweld, bijvoorbeeld door ongelukken of ernstige valpartijen. Ze manifesteren zich in zeer ernstige pijn en verlies van mobiliteit van de been aan de aangedane zijde.
An Röntgenstraal of CT-scan wordt gemaakt om de breuk. De therapie bestaat meestal uit 1-2 dagen strikte bedrust en daaropvolgende inspanning, zoals mogelijk is in het kader van de pijn. Indien nodig wordt een riem of verband aangebracht om het bekken te stabiliseren.
Pijnstillers en medicatie wordt medicinaal gebruikt om ontstekingen te voorkomen. Afhankelijk van het type en de ernst van de breuk kan een chirurgische ingreep nodig zijn. Dit is bijvoorbeeld het geval als de breukranden moeten worden gerepareerd of als er schade is toegebracht aan naburige organen, zoals de nieren of urinewegen, de lever, milt, darm of zenuwen lopend in het bekken als gevolg van de causale kracht. Met een adequate behandeling genezen de fracturen meestal zonder blijvende schade.
