Neurotrofische keratopathie is een aandoening van het oog, met name het hoornvlies (medisch hoornvlies). Het wordt veroorzaakt door schade aan het zeer gevoelige zenuwweefsel daar, met ernstige gevolgen voor het hele oog. In de wetenschap wordt meestal de term keratitis neuroparalytica gebruikt. De ICD-10-classificatie is H16.2.
Wat is neurotrofische keratopathie?
De focus van neurotrofische keratopathie is het hoornvlies. Het maakt deel uit van de buitenkant huid van het oog en dus ook de sluiting van de hele oogbol. Meestal is het duidelijk te zien met een volledige laag traanvocht De kromming zorgt ervoor dat invallend licht wordt gebroken en is daarom belangrijk voor een correct zicht. Het hoornvlies wordt doorkruist door een groot aantal zenuwen en wordt daarom beschouwd als een van de meest gevoelige structuren van het lichaam in termen van temperatuur, pijn en raak aan. De zenuwen ontstaan in de oogzenuw, een secundaire tak van de trigeminuszenuw Als deze zenuw of het individu zenuwen in het hoornvlies direct beschadigd zijn, kan neurotrofische keratopathie ontstaan. Er zijn echter slechts enkele patiënten getroffen. Alleen al in Europa is bij slechts 0.05 procent van de gehele bevolking een van de drie gedefinieerde ernstniveaus van de ziekte vastgesteld.
Oorzaken
De belangrijkste oorzaak van neurotrofische keratopathie is een verminderde secretie van traanvocht veroorzaakt door zenuwschade, die normaal gesproken het hoornvlies van voldoende voedingsstoffen voorziet en tegelijkertijd een veilig beschermend schild vormt. Als er in dit gebied een storing is, treden degeneratieve veranderingen op. Mogelijk zijn verschillende degeneraties, beperkingen in het functioneren, regressies en in ernstige gevallen hoornvlieszweren (medisch Ulcus corneae). De wond genezen van het hoornvlies wordt tegelijkertijd verstoord. Triggers voor zenuwbeschadiging zijn in bijna twintig procent van alle gevallen herpes virussen en de infecties die erdoor worden veroorzaakt. Bovendien, lichamelijk letsel, chemisch brandwonden, het onjuiste gebruik van contactlenzen of fouten tijdens chirurgische ingrepen zijn ook mogelijke oorzaken. Minder vaak komen echter onderliggende ziekten zoals suikerziekte mellitus, multiple sclerose or lepra zijn verantwoordelijk voor de ziekte. Hetzelfde geldt voor verschillende tumoren, cysten en abcessen. Aangeboren oogafwijkingen spelen daarentegen nauwelijks een rol bij de vorming van neurotrofe keratopathie.
Symptomen, klachten en tekenen
Neurotrofe keratopathie manifesteert zich over het algemeen op een vrij onbepaalde manier. De meeste symptomen komen ook voor bij andere oogziekten en kunnen niet duidelijk worden toegeschreven aan neurotrofe keratopathie. Het duidelijkste teken van de ziekte is echter de verminderde gevoeligheid van het hoornvlies. Hierdoor worden bepaalde prikkels, zoals aanraking of temperatuurverschillen, niet of nauwelijks waargenomen door de patiënt. Betrokken personen zijn daarom pijn-vrij, zelfs in een ernstig stadium van de ziekte. Neurotrofische keratopathie wordt zichtbaar door een uitgesproken ondoorzichtigheid van het verder heldere hoornvlies. Bovendien kan een opvallende roodheid van het oog en een verminderde knipperreflex worden gedetecteerd. De gezichtsscherpte van patiënten kan in de vroege stadia enigszins fluctueren. Hoe ernstiger de progressie van de ziekte echter, hoe zwakker de gezichtsscherpte van het aangedane oog wordt.
Diagnose en verloop van de ziekte
Om neurotrofische keratopathie te diagnosticeren, moet eerst een grondige anamnese worden afgenomen om de oorzaak vast te stellen. Anderzijds zijn verschillende medische onderzoeken nodig, zoals een gevoeligheidstest van het hoornvlies of een functionele test van de traanfilm. Vanwege de dubbelzinnige symptomen is een bijzonder zorgvuldig onderzoek verplicht om de progressie van de ziekte zo vroeg mogelijk te voorkomen. Indien onbehandeld, kan neurotrofische keratopathie dat wel leiden op hoornvliesulceratie, verlies of op zijn minst perforatie van het hoornvlies, of zogenaamd aseptisch necrose Het kan gelijktijdige veranderingen in de bindvlies zelfs in milde gevallen en, in een later stadium, een bedreiging vormen voor het hele oog.
Complicaties
Neurotrofische keratopathie kan leiden tot ernstige complicaties, vooral in de derde fase. Omdat de ziekte niet gepaard gaat met pijn, wordt het vaak pas herkend als het te laat is. Daarom zouden zelfs incidentele fluctuaties in de gezichtsscherpte reden moeten zijn om dringend een arts te raadplegen om volledige vernietiging van het hoornvlies te voorkomen. In de loop van de ziekte is er altijd een risico op bacterie superinfectie In dit geval wordt het hoornvlies niet alleen aangevallen door virussen maar ook door bacteriën en schimmels. Als gevolg hiervan, een zogenaamde hoornvlieszweer kan ontwikkelen. Hoornvlieszweer is een hoornvlieszweer die wordt gekenmerkt door pijnlijk en constant tranende ogen De afgevoerde afscheiding kan zelfs bevatten pus, wat duidt op een bacteriële infectie. Het oog is dan ontstoken en erg gevoelig voor licht. Soms ooglid spasmen worden ook waargenomen, die worden gekenmerkt door overmatig knipperen aan beide zijden tijdens 피로, emotionele spanning of felle lichtprikkels. Ooglid spasmen kunnen zelfs leiden tot sluiting van de ogen gedurende enkele uren. Over het algemeen verslechtert de gezichtsscherpte (visuele scherpte) bij hoornvlieszweren. In ernstige gevallen kan perforatie van het hoornvlies optreden. Dit vormt een grote bedreiging voor het oog en kan leiden naar blindheid Om deze ernstige complicatie te voorkomen, is naast een uitgebreide chirurgische ingreep ook een chirurgische ingreep nodig antibioticum behandeling.
Wanneer moet je naar een dokter?
Bij visuele stoornissen, oogpijn, en andere bekende tekenen van neurotrofische keratopathie worden opgemerkt, is een bezoek aan de dokter aangewezen. Als er lichamelijke klachten optreden zonder dat er een duidelijke oorzaak is gevonden, is een verhelderend gesprek met de huisarts noodzakelijk. Dit geldt met name bij toenemende oogklachten of verhoogde gevoeligheid van het hoornvlies. Herhaaldelijk tranen en zwelling in het gebied van de ogen worden het best onmiddellijk opgehelderd. De arts kan neurotrofische keratopathie diagnosticeren en, indien nodig, direct met de behandeling beginnen of de patiënt doorverwijzen naar een specialist. Degenen die risico lopen, zijn onder meer mensen die onlangs een virale infectie of oculair hebben opgelopen herpes zoster. Slachtoffers van lichamelijk letsel en chemische stoffen brandwonden moeten ook hun arts raadplegen als ze symptomen hebben die hierboven zijn vermeld. Iedereen die na een chirurgische of neurochirurgische ingreep aan de bovengenoemde symptomen lijdt, kan het beste de verantwoordelijke arts hiervan op de hoogte stellen. Hetzelfde geldt als de symptomen optreden na het gebruik van contactlenzen of tropische medicijnen. Diabetes, lepra en multiple sclerose Patiënten dienen de verantwoordelijke arts te informeren over ongebruikelijke symptomen in de ogen. Neurotrofische keratopathie wordt behandeld door de oogarts of een internist. Ernstig zieke patiënten moeten worden behandeld in een gespecialiseerde kliniek.
Behandeling en therapie
De behandeling van neurotrofische keratopathie blijft moeilijk en hangt volledig af van de individuele manifestatie bij de patiënt. Optimaal succes is zelden haalbaar met de huidige therapieën, zei hij, en daarom ligt de primaire focus op het voorkomen van verspreiding van de ziekte. Dit wordt voornamelijk bereikt door de administratie van niet-bewaard gebleven traanvervanger vocht om het hoornvlies van voldoende voedingsstoffen te voorzien. In sommige gevallen speciaal gepatenteerd serum oogdruppels bereid van de patiënt bloed serum zijn hiervoor nuttig. Therapeutisch contactlenzen kan worden gedragen om het hoornvlies te beschermen. Als alternatief kan een operatie worden uitgevoerd om de ooglid of een vruchtwatertransplantaat kan aan het hoornvlies worden gehecht. Parallel ontsteking wordt over het algemeen behandeld met een speciale oogzalf of gel. Bestaande zweren verminderen vaak met de administratie of antibiotica De keuze is hier tussen tabletvorm en lokale toepassing. Als neurotrofische keratopathie is gebaseerd op een specifieke onderliggende ziekte, een tweeledige therapie is noodzakelijk voor de patiënt. Hier is het noodzakelijk om de verspreiding van de hoornvliesbeschadiging te stoppen en tegelijkertijd de werkelijke oorzaak te bestrijden. Dit geldt bijvoorbeeld voor suikerziekte mellitus of multiple sclerose, evenals op het verwijderen van uitlokkende tumoren of cysten.
Vooruitzichten en prognose
De prognose voor patiënten met neurotrofische keratopathie hangt af van de aanwezige oorzaak. Als er een chemische verbranding aanwezig is, is de schade meestal onomkeerbaar en is genezing niet mogelijk. Als er een virale ziekte aanwezig is, moet medicatie worden toegediend om te voorkomen dat het virus zich verspreidt en om het tegelijkertijd te doden. Normaal gesproken lijdt de getroffen persoon aan verder ongemak, dat vervolgens meestal volledig verdwijnt. Bij cysten en abcessen is vaak een chirurgische ingreep nodig om verbetering mogelijk te maken. Als de getroffen persoon aan een tumor lijdt, wordt het verdere verloop van de ziekte bepaald door het verloop van de ziekte en door de behandelingsopties. In een vergevorderd stadium van de ziekte wordt de patiënt ondanks alle inspanningen met vroegtijdig overlijden bedreigd. Als neurotrofische keratopathie wordt veroorzaakt door onjuist gebruik van visueel AIDSis een verandering in het gebruik van de hulpmiddelen noodzakelijk. Anders is een toename van de symptomen mogelijk. Over het algemeen resulteren de behandelingsopties voor de getroffenen meestal in verlichting van bestaande onregelmatigheden, maar niet altijd in een volledige genezing. De best mogelijke resultaten worden bereikt als een diagnose wordt gesteld en therapie wordt gestart zodra de eerste volksgezondheid er treden onregelmatigheden op. Artsen streven er vaak naar om de voortgang van de ziekte te beheersen en het risico op secundaire te minimaliseren volksgezondheid problemen. Zonder behandeling zullen de symptomen toenemen.
het voorkomen
De belangrijkste preventieve maatregel voor neurotrofische keratopathie is om het hoornvlies te beschermen en letsel te voorkomen. Er moet aandacht worden besteed aan het juiste gebruik van contactlenzen, het dragen van een veiligheidsbril in gevaarlijke situaties en de risico's van vrijwillige laserbehandeling voor refractieafwijkingen. Zorgvuldige hygiëne en regelmatige controles met een oogarts zijn ook belangrijk.
Nazorg
Omdat de schade aan de zenuw meestal niet te genezen is, blijft neurotrofe keratopathie gedurende het hele leven bestaan. Daarom therapie aangepast aan het stadium van de ziekte maakt meestal deel uit van de dagelijkse routine van de patiënt. Vanwege het gebrek aan gevoeligheid van het hoornvlies worden exacerbaties van neurotrofische keratopathie niet altijd opgemerkt. Constante controle door een expert oogarts zijn daarom verplicht. De oogarts kan het verloop van de ziekte registreren en documenteren door de gezichtsscherpte te meten. Als hoornvlieslaesies herhaaldelijk optreden, verder therapeutisch maatregelen kan nodig zijn. Deze beschermen het hoornvlies en voorkomen het ontstaan van tumoren. Omdat het hoornvlies niet meer zo resistent is tegen neurotrofische keratopathie, moet het in de toekomst speciaal worden beschermd. Dit omvat het dragen van een veiligheidsbril tijdens gevaarlijke activiteiten, het vermijden van felle lichtbronnen en de juiste omtrek met contactlenzen. Patiënten moeten ook zorgen voor voldoende rustpauzes tussen zware ooginspanningen. Dit omvat werken met een lage helderheid of constant naar een scherm kijken. Drinkprotocollen helpen bij het controleren en optimaliseren van de dagelijkse vloeistofinname. Dit zorgt ervoor dat het oog van voldoende wordt voorzien traanvocht Al deze preventieve maatregelen kan het beloop van de ziekte gunstig beïnvloeden, maar vervangt een regelmatig bezoek aan de dokter niet.
Wat u zelf kunt doen
In het dagelijks leven mag het oog niet worden blootgesteld aan felle lichtbronnen. Direct in de zon of in felle schijnwerpers van een lamp kijken moet worden vermeden. Het proces kan oogletsel veroorzaken en bestaande symptomen verder verergeren. Bovendien moet er bij het lezen of werken op een computerscherm voor worden gezorgd dat de omgeving niet te donker is. Deze omstandigheid leidt ook tot een overbelasting van de optische zenuw en ongemak. Als de getroffen persoon merkt dat er te veel spanning op het oog is uitgeoefend, moeten onmiddellijk pauzes worden genomen. Het oog moet de gelegenheid krijgen om te regenereren tijdens rustperiodes. Gedurende deze tijd mogen er geen activiteiten plaatsvinden zoals lezen, schrijven of televisie kijken. Om ervoor te zorgen dat het oog altijd van voldoende traanvocht wordt voorzien, moet de dagelijkse drankopname worden gecontroleerd en indien nodig worden geoptimaliseerd. Zodra droogheid in het oog wordt opgemerkt, moet de getroffen persoon reageren. Bij verwondingen in het ooggebied is het altijd noodzakelijk om een arts te raadplegen. Evenzo, als er fluctuaties in het gezichtsvermogen zijn, moet een vervolgbezoek worden gestart. Zelfhulp maatregelen zijn niet voldoende om adequaat vast te stellen of er defecten in het gevoelige gebied zijn opgetreden. Alleen door nauwkeurige meting van het gezichtsvermogen kunnen afwijkingen en onregelmatigheden worden opgespoord en gedocumenteerd.
