MRT van de lendenwervels
De 5 lendenwervels vormen de lumbale wervelkolom, dwz het onderste deel van de wervelkolom ertussen de thoracale wervelkolom en heiligbeen. Voor classificatiedoeleinden zijn ze genummerd van L1 tot L5, waardoor ze nauwkeurig kunnen worden toegewezen aan beeldvormingssystemen zoals CT, MRI of Röntgenstraal. Een lumbale wervel bestaat uit een Vertebrale lichaam (corpus wervels) en a wervelboog (arcus wervels).
Vanaf hier strekken de transversale processen (Processus transversi) zich lateraal uit en de processus spinosi (processus spinosi) zich naar achteren. Ze dienen het spierstelsel als bevestigingspunten. Samen met de Vertebrale lichaam wervelboog vormt het wervelgat (Foramen-wervels), waarin de spinal cord bevindt zich normaal.
De wervelgaten van alle wervels vormen samen de wervelkanaal. Het bijzondere van de lumbale wervelkolom is echter dat vanaf de eerste of tweede lendenwervel de spinal cord loopt niet langer als een enkele streng, maar alleen de wervelkolom zenuwen hang naar beneden als individuele dunne draden (de zogenaamde cauda equina). Zoals de spinal cord in de wervelkanaal, deze zijn ook omgeven door ruggenmerghuid, neurale vloeistof, schepen en zenuwen. Naast het wervelgat vormen twee op elkaar liggende wervels aan weerszijden een intervertebrale foramen (foramen intervertebrale), waardoor het ruggenmerg zenuwen (spinale zenuwen) passeren. Deze en de wervelkanaal zijn relevant voor het begrijpen van de hernia, die hieronder wordt beschreven.
MRI voor een hernia
Een hernia is een langzaam of plotseling optredende uitstulping van het schijfmateriaal in het zogenaamde wervelkanaal, waarin het ruggenmerg loopt. Dit is de zogenaamde nucleus pulposus, de geleiachtige kern van de tussenwervelschijven, die door waterverlies zijn elasticiteit verliest met de leeftijd. Jarenlang de wervelkolom overbelasten door werk, wedstrijdsporten of zwangerschap bevordert slijtage en kan leiden tot een hernia.
Een hernia komt niet alleen aan de achterkant het wervelkanaal binnen, maar ook aan de achterkant, waar de zenuwwortel komt naar voren. Afhankelijk van het deel van het lichaam waarin de patiënt beweegt, voelt en / of reflexen worden verstoord, kan een vermoeden worden gemaakt tijdens de fysiek onderzoek op welk deel van de wervelkolom de hernia zich bevindt. Dit uitsteeksel kan leiden tot verlamming, gevoelloosheid of pijn door druk op het ruggenmerg of zenuwwortel.
Meestal wordt de lumbale wervelkolom aangetast, die, als deze wordt aangetast, voornamelijk klachten veroorzaakt in het genitale gebied en de benen. Om te differentiëren wat de oorzaak van de klachten is, is MRI van de wervelkolom het meest geschikt, die, in tegenstelling tot andere beeldvormingsprocedures, de tussenwervelschijven het beste weergeeft. Door toevoeging van het contrastmiddel is het mogelijk om verder onderscheid te maken tussen tumoroorzaken of ontstekingsoorzaken, en dus, door de laatste uit te sluiten, kan een hernia specifiek worden afgebeeld.
Afhankelijk van de noodzaak en ernst van de symptomen kan de therapie conservatief of chirurgisch zijn. De conservatieve therapie omvat een ontlasting van de wervelkolom, waarbij strikte bedrust niet nodig is, medicatie voor pijn zowel opluchting als specifieke fysiotherapie. In het geval van acute verlamming is ontlasting van de zenuwen echter noodzakelijk, zodat de chirurgische route moet worden gevolgd. Bent u bang om te lijden aan een hernia? Doe onze zelftest hernia:
Alle artikelen in deze serie:
