Mogelijke complicaties
Het risico voor de donor in de loop van a beenmerg donatie is laag en, in het geval van klassiek beenmergdonatie, is grotendeels het verdovingsrisico dat elke uitgevoerde verdoving met zich meebrengt. Het onvoldoende onderscheid tussen beenmerg en spinal cord is wijdverbreid. Sinds de spinal cord speelt helemaal geen rol in a beenmerg donatie, een beenmergdonatie omvat geen operatie aan de wervelkolom, zoals vaak in het openbaar wordt aangenomen.
daarom paraplegie als een complicatie van een beenmergdonatie is niet te vrezen. Complicaties die kunnen optreden zijn volgende lokale pijn en blauwe plekken in het gebied van de donorplaats. Pijn dat zich over een langere periode uitstrekt, is zeldzaam. Als de beenmergdonatie wordt uitgevoerd via een perifere verzameling, kan de toediening van hematopoëtische groeifactor (G-CSF) symptomen veroorzaken die vergelijkbaar zijn met die van invloed.Diffuse spier en bot pijn en hoofdpijn kan ook voorkomen. De symptomen verdwijnen echter meestal binnen een paar dagen en kunnen worden behandeld pijnstillers indien nodig.
Financiële en organisatorische aspecten
Alle kosten die voortvloeien uit de beenmergdonatie, zoals vooronderzoeken of ziekenhuisopname, worden gedekt door de volksgezondheid verzekering. Reiskosten of kosten gemaakt als gevolg van gederfde inkomsten worden ook gedekt door de volksgezondheid verzekering. Afhankelijk van de methode van beenmergdonatie wordt een ziekbriefje afgegeven voor de dagen van donatie (perifere afname) of voor naar schatting een week (klassieke beenmergdonatie).
Het Duitse Beenmergdonorcentrum (DKMS) neemt contact op met de werkgever in geval van een aanstaande beenmergdonatie. De loondoorbetaling gebeurt ofwel door de werkgever ofwel door het Duitse beenmergdonorcentrum (DKMS). Over de wettelijke ongevallenverzekering, die ook donoren van lichaamseigen weefsel beschermt, en twee andere ongevallenverzekeringen, die worden afgesloten door het Duitse mergdonordossier (DKMS), is de donor verzekerd tijdens de procedure en ook op de heen- en terugreis naar de opnameplaats.
Over het algemeen is contact mogelijk als donor en ontvanger hiermee instemmen. Echter, op persoonlijke basis of via direct briefcontact kan dit, gezien de Duitse richtlijnen, pas twee jaar nadat de beenmergdonatie heeft plaatsgevonden. In de tussentijd is een anonieme briefwisseling of attenties via het Duitse Beenmergdonorcentrum (DKMS) mogelijk. In het geval van beenmergdonaties voor getroffen personen in het buitenland kan de regelgeving afwijken van de Duitse regelgeving.
